Taka mała przerwa od Jeżycjady choć niezupełna. Trochę o autorce, książkach, taka słoneczna, ciepła pozycja.

Taka mała przerwa od Jeżycjady choć niezupełna. Trochę o autorce, książkach, taka słoneczna, ciepła pozycja.

Niby serio, ale z elementami humoru jak u tej autorki. Trochę brakowało mi niektórych fragmentów, bo czasami jest wręcz zaznaczone, że pomija pewien etap w życiu, gdyż był zbyt smutny, aby o nim pisać. Ale nadrabia to mocno rzeczywistym przedstawieniem osób z najbliższej rodziny i kręgu przyjaciół, którzy mieli na nią wpływ. I to ten pozytywny! Szczególnie Babcia jest pięknie ukazana, z ogromnym szacunkiem. Bardzo dużo cytatów z listów i sporo zdjęć na końcu książki - to wszystko mocno przybliża i pokazuje Małgorzatę Musierowicz jako człowieka. Z ciekawostek - czasami pokazuje, na kim się wzorowała tworząc postacie w swoich książkach, albo z kogo wzięła tę czy inną cechę danego bohatera - jeśli ktoś czytał Jeżycjadę, to niezmiernie interesujące.

Niby serio, ale z elementami humoru jak u tej autorki. Trochę brakowało mi niektórych fragmentów, bo czasami jest wręcz zaznaczone, że pomija pewien etap w życiu, gdyż był zbyt smutny, aby o nim pisać. Ale nadrabia to mocno rzeczywistym przedstawieniem osób z najbliższej rodziny i kręgu przyjaciół, którzy mieli na nią wpływ. I to ten pozytywny! Szczególnie Babcia jest...

Zdziwiła mnie spora liczba negatywnych opinii i szczerze mówiąc nieco zniechęciła. Całe szczęście niepotrzebnie się martwiłam. Książkę połknęłam w jeden wieczór - trudno inaczej, skoro ma zaledwie dziewięćdziesiąt stron i składa się głównie z korespondencji. Po namyśle stwierdzam wręcz, że trudno nazwać to autobiografią, bo Musierowicz pisze raczej o ludziach, których spotkała w swoim życiu, nie zaś o samej sobie. Niektórym przeszkadza, że za mało w tym wszystkim Jeżycjady. Sama nigdy bym tak nie stwierdziła. Każda osoba, którą przedstawia nam pisarka w jakiś sposób zajęła miejsce na Jeżycach czy to skrywając się pod cechami charakteru którejś z postaci, czy też wpływając na fabułę doświadczeniem życiowym.

Pokrzepiające jest to, jak wiele wspaniałych osób wiąże się z samą Małgorzatą Musierowicz. Poczynając od rodziny tej bliższej i dalszej, aż do przypadkowo spotkanych ludzi, którzy stali się przyjaciółmi na całe życie. Zastanawialiście się kiedyś jak to jest być rodzeństwem kogoś super ważnego dla świata kultury kraju i nie tylko? Czy nie zabawna jest perspektywa Stanisława Barańczaka, który odgrywa rolę starszego-młodszego brata pilnującego, by siostra nie spotykała się z byle kim? Gdybyście wiedzieli w jaki niepohamowany zachwyt wpadłam dowiedziawszy się, że profesor Dmuchawiec właściwie faktycznie istniał! Co prawda nie był to jeden mężczyzna, a kilku, ale fakt posiadania takich nauczycieli w swoim życiu, to musiało być coś niezwykłego!

Zdziwiła mnie spora liczba negatywnych opinii i szczerze mówiąc nieco zniechęciła. Całe szczęście niepotrzebnie się martwiłam. Książkę połknęłam w jeden wieczór - trudno inaczej, skoro ma zaledwie dziewięćdziesiąt stron i składa się głównie z korespondencji. Po namyśle stwierdzam wręcz, że trudno nazwać to autobiografią, bo Musierowicz pisze raczej o ludziach, których...

Opowieści o Dobrych Ludziach.

Opowieści o Dobrych Ludziach.

Podobała mi się, bo autorka napisała o sobie tyle, żeby było ciekawie, ale bez zbytniego, nachalnego ekshibicjonizmu. Ciepła książeczka do 'połknięcia" w jeden wieczór.

Podobała mi się, bo autorka napisała o sobie tyle, żeby było ciekawie, ale bez zbytniego, nachalnego ekshibicjonizmu. Ciepła książeczka do 'połknięcia" w jeden wieczór.

Wspaniała. Choć kiedy po latach chciałam do niej wrócić, właściwie nieosiągalna.

Wspaniała. Choć kiedy po latach chciałam do niej wrócić, właściwie nieosiągalna.

Piękne opowieści o dobrych ludziach. Pani Musierowicz jak zawsze wywołuje uśmiech na twarzy...

Piękne opowieści o dobrych ludziach. Pani Musierowicz jak zawsze wywołuje uśmiech na twarzy...

Przepiękna historia rodziny Musierowicz, spisana jeszcze w czasie kiedy nie wiedziała, że jej wujek zostanie błogosławionym :) Na początku lekko chaotyczna, ale z biegiem czasu jest coraz łatwiej połapać się kto jest kim. Dołączam się również do osób, które uważają, że książka zawiera nieco zbyt mało informacji na temat autorki, ale jak sama pisze ta książka miała być tylko serio, a nie na poważnie.
Książka jest bardzo pokrzepiająca, i pełna ciepła. Musierowicz miała wspaniałą rodzinę i warto o tym przekonać się osobiście :)

Przepiękna historia rodziny Musierowicz, spisana jeszcze w czasie kiedy nie wiedziała, że jej wujek zostanie błogosławionym :) Na początku lekko chaotyczna, ale z biegiem czasu jest coraz łatwiej połapać się kto jest kim. Dołączam się również do osób, które uważają, że książka zawiera nieco zbyt mało informacji na temat autorki, ale jak sama pisze ta książka miała być tylko...

Obowiązkowa lektura dla wszystkich Czytelników "Jeżycjady". Ciekawa biografia, z humorem. Polecam! :-)

Obowiązkowa lektura dla wszystkich Czytelników "Jeżycjady". Ciekawa biografia, z humorem. Polecam! :-)

Fajna ksiązka. :)

Fajna ksiązka. :)