Rysunki to oczywista petarda, że scenariuszem jest gorzej, ale nie jest źle. Co prawda większość elementów już gdzieś była, ale sama historia jest ciekawa. Solidna porcja rozrywki na niedzielne popołudnie.

Rysunki to oczywista petarda, że scenariuszem jest gorzej, ale nie jest źle. Co prawda większość elementów już gdzieś była, ale sama historia jest ciekawa. Solidna porcja rozrywki na niedzielne popołudnie.

No... czterech liter nie urwało. A jakoś tak się spodziewałem. Może to skojarzenie Freda Beltrana z Technokapłanami czy Magalexem. Ale tam był doświadczony scenarzysta Jodorowsky. Trochę też razi element wokeizmu, zupełnie nie potrzebny, bo kolor skóry głównej bohaterki nie ma znaczenia. Mogłaby być Azjatką albo Innuitką. Tym bardziej, że czarnoskórych postaci można policzyć na palcach jednej ręki. Jakoś dziwnie homogeniczne społeczeństwo a jednak... Ale to najmniejszy problem tego komiksu. Tutaj fabuła ewidentnie nie dorasta do graficznej wizji świata. Bo grafika dowozi ale fabuła jest słabawa, sztampowa, wszystko już było. Widać, ze Berberian chciał się zrobić na Jodorowskyego ale to nie bardzo wyszło. Wykorzystanie kantaty Jana Sebastiana Bacha "Also hat Gott die Welt geliebt" (BWV 68, napisana z okazji święta Zesłania Ducha Świętego) jest chyba jedynym smaczkiem... chociaż dość pompatycznym. Zakończenie też nie przypadło mi do gustu. Jasne, była to kulminacja fabuły i pomysłu... ale jakoś tako miałko wyszło. Wolałbym jednak dobitne zakończenie. Mogę sobie powiedzieć, ze to dopiero początek... ale po co?

No... czterech liter nie urwało. A jakoś tak się spodziewałem. Może to skojarzenie Freda Beltrana z Technokapłanami czy Magalexem. Ale tam był doświadczony scenarzysta Jodorowsky. Trochę też razi element wokeizmu, zupełnie nie potrzebny, bo kolor skóry głównej bohaterki nie ma znaczenia. Mogłaby być Azjatką albo Innuitką. Tym bardziej, że czarnoskórych postaci można...