Siedem lat wstecz

Pięknie napisana, interesująca i wciągająca od samego początku. Pomysł niezwykle mi się spodobał i byłam bardzo zaintrygowana jak autorka go przedstawi. Wszystko wyszło idealnie 😄

Jak to się fantastycznie czytało 😊
Historia jest pełna ciepła i mądrości. Subtelny humor wpleciony między dialogi i myśli bohaterki nieraz wywołał uśmiech na mojej twarzy. Wzruszyłam się kilka razy, co mi się rzadko zdarza!

Jest to historia romantyczna, ale przedstawiona w taki spokojny i nienachalny sposób. Naprawdę nie wiedziałam czego się spodziewać na koniec. Autorka tak prowadzi losy bohaterów, że drżałam czy będzie happy end czy jednak poleją się łzy.

To też historia o tym, co jest ważne w życiu i można z niej wyciągnąć kilka wniosków dla siebie.

Pięknie napisana, interesująca i wciągająca od samego początku. Pomysł niezwykle mi się spodobał i byłam bardzo zaintrygowana jak autorka go przedstawi. Wszystko wyszło idealnie 😄

Jak to się fantastycznie czytało 😊
Historia jest pełna ciepła i mądrości. Subtelny humor wpleciony między dialogi i myśli bohaterki nieraz wywołał uśmiech na mojej twarzy. Wzruszyłam się kilka...

„ᴡ ɴᴀꜱᴢʏᴍ ᴍɪᴇꜱᴢᴋᴀɴɪᴜ ᴡᴘʀᴏᴡᴀᴅᴢɪᴌᴀ ᴛʏʟᴋᴏ ᴅᴡɪᴇ ᴢᴀꜱᴀᴅʏ - ᴘɪᴇʀᴡꜱᴢᴀ: ᴢᴀᴡꜱᴢᴇ ᴢᴅᴇᴊᴍᴏᴡᴀć ʙᴜᴛʏ ᴘʀᴢʏ ᴅʀᴢᴡɪᴀᴄʜ. ɪ ᴅʀᴜɢᴀ: ɴɪɢᴅʏ ꜱɪę ɴɪᴇ ᴢᴀᴋᴏᴄʜᴀć”...
--------

Dwunasta książka autorki!
Od dawna planowałam zabrać się za jeden z cykli z dorobku Ashley Poston mianowicie mowa tu o #OnceUponaCon
Jakoś ciągle brakuje mi czasu... Po przeczytaniu #siedemlatwstecz wiem, że chce więcej i muszę nadrobić swoje braki! Pióro Poston przypadło mi do gustu, a całość czyta się lekko i przyjemnie. Najnowsza powieść autorki zawiera sporo 𝑴𝑨𝑮𝑰𝑪𝒁𝑵𝒀𝑪𝑯 właściwości... (Nie wiem, jak poprzednie, ale śmiem twierdzić, że mogło być podobnie) Muszę przyznać, że nawet mi się to spodobało! 🫶

🍋 Clementine vel Lemon ▪️ Iwan 🍋

#siedemlatwstecz nie jest zwykłym romansem! Autorka w piękny sposób ukazuje zarówno miłość głównej bohaterki do cioci, jak i ból po jej odejściu.
Dwie linie czasowe, ci sami bohaterzy i dużo pięknych cytatów.
Cytatów, które niosą ze sobą piękny przekaz!
Początek książki delikatnie zbyt stonowany, przez co odrobinkę się nudziłam. Później było deczko lepiej, co uważam za duży plus.

„ᴡ ɴᴀꜱᴢʏᴍ ᴍɪᴇꜱᴢᴋᴀɴɪᴜ ᴡᴘʀᴏᴡᴀᴅᴢɪᴌᴀ ᴛʏʟᴋᴏ ᴅᴡɪᴇ ᴢᴀꜱᴀᴅʏ - ᴘɪᴇʀᴡꜱᴢᴀ: ᴢᴀᴡꜱᴢᴇ ᴢᴅᴇᴊᴍᴏᴡᴀć ʙᴜᴛʏ ᴘʀᴢʏ ᴅʀᴢᴡɪᴀᴄʜ. ɪ ᴅʀᴜɢᴀ: ɴɪɢᴅʏ ꜱɪę ɴɪᴇ ᴢᴀᴋᴏᴄʜᴀć”...
--------

Dwunasta książka autorki!
Od dawna planowałam zabrać się za jeden z cykli z dorobku Ashley Poston mianowicie mowa tu o #OnceUponaCon
Jakoś ciągle brakuje mi czasu... Po przeczytaniu #siedemlatwstecz wiem, że chce więcej i muszę...

Kiedy sięgnęłam po powieść "Siedem lat wstecz" nie spodziewałam się, że w rękach trzymam naprawdę niesamowitą historię. Podejrzewałam, że będzie to lekki romans, który umili mi jedynie czas.
Jak dobrze czasami się zaskoczyć!

"Siedem lat wstecz" to bardzo oryginalna historia, która początkowo przypominała mój ukochany film "Dom nad jeziorem" (i ten cudowny Kenau). Rzadko spotyka się w literaturze motyw podróży w czasie, a szkoda, ponieważ jest to wyjątkowe i niespotykane zjawisko (o którym niejeden z nas tylko marzy).
Zaskakujące jest to, że powieść nie opiera się jedynie na romansie dwojga bohaterów, którzy poznali się w nieodpowiednim dla nich czasie. Autorka w książce wielokrotnie podkreśla, by dążyć do swoich marzeń oraz robić w życiu to, co sprawia nam największą radość. Ponieważ życie jest jedno i nigdy nie wiemy co czai się za rogiem.
Ashley Poston w prosty i nienachalny sposób wspomina również o s@mobójstwie bliskiej osoby. Główna bohaterka wielokrotnie zastanawia się co mogła jeszcze zrobić, czy przegapiła wysyłane sygnały i tym samym skłania czytelnika, by pomyślał o swoich bliskich.

I w końcu nadszedł czas na temat uczuć. Autorka w słodko-gorzki sposób ukazała miłość, która zmienia się z czasem. Bohaterów, którzy podążają za nią lub poddają się, gdyż nie są w stanie dostosować się do teraźniejszości (tym samym kochając dawną wersję partnera).

Przepiękna historia nie tylko o miłości, ale odnajdywaniu siebie, dążeniu do celu i łapaniu księżyca - taka jest nowa powieść "Siedem lat wstecz" Ashley Poston.
Nie spodziewałam się tego, ale ten tytuł staje się moim jednym z ulubionych romansów.

Kiedy sięgnęłam po powieść "Siedem lat wstecz" nie spodziewałam się, że w rękach trzymam naprawdę niesamowitą historię. Podejrzewałam, że będzie to lekki romans, który umili mi jedynie czas.
Jak dobrze czasami się zaskoczyć!

"Siedem lat wstecz" to bardzo oryginalna historia, która początkowo przypominała mój ukochany film "Dom nad jeziorem" (i ten cudowny Kenau). Rzadko...

🍋Clementine ma kiepski czas. Choć świetnie radzi sobie w pracy – szykuje jej się awans i naprawdę jest dobra jako osoba odpowiedzialna za marketing wydawnictwa – to mimo wszystko i tak czuje przerażający smutek. Rozstanie z chłopakiem może nie boli ją tak bardzo, ale utrata ukochanej ciotki, złamała jej serce. To z nią zawsze podróżowała po świecie, poznając nowe kultury. Teraz pozostało po niej tylko mieszkanie. Okazuje się jednak, że nie jest to zwyczajne mieszkanie. Za sprawą dziwnej magii lokator może się cofnąć siedem lat wstecz i tak poznaje Iwana.

🍋I może byłoby prosto. Clementine zakochałaby się z wzajemnością w mężczyźnie i żyliby długo i szczęśliwie, ale...Właśnie! Niestety kobieta nie jest wstanie zapanować, w którym momencie przeniesie się tytułowe siedem lat wstecz, a to zdecydowanie utrudnia randkowanie. No i jeszcze zasady cioci.

„W naszym mieszkaniu wprowadziła tylko dwie zasady - pierwsza: zawsze zdejmować buty przy drzwiach. I druga: nigdy się nie zakochać”.

🍋Iwana poznajemy  w monecie, kiedy przyjeżdża do Nowego Jorku, aby spełnić swoje i dziadka marzenie – zostać szefem kuchni. Znajoma matki udostępnia mu mieszkanie, aby się zaaklimatyzował, ale okazuje się, że będzie miał współlokatorkę.
I powiem wam, że pokochałam go całym sercem. Gotujący facet zawsze ma w sobie „to coś” i Iwan nie był wyjątkiem. Charyzmatyczny, pracowity i niesamowicie utalentowany. Czego chcieć więcej?

„Zawsze niewłaściwy czas, prawda, Lemon?”

🍋Uwielbiałam interakcję bohaterów. Miałam wrażenie, że to nie tylko mieszkanie miało magiczne zdolności, ale to jak na siebie oddziaływali. Czytelnik miał okazję śledzić niesamowity romans i ja naprawdę zakochałabym się w kimś takim jak Iwan. Oczarował mnie na wiele sposobów. Lecz najlepsze w tym wszystkim było to, jaki mieli wpływ na siebie. Ja porównałabym ich do plasterka, który zakrywa rany i po prostu koi.

„- Całujesz tak jak tańczysz – wymruczał mi do ust.
Odsunęłam się, nagle zatrwożona.
- Okropnie ?
Zaśmiał się i skradł mi kolejny pocałunek
- Jak ktoś czekający, aż się go poprosi. Możesz tańczyć, Lemon. Możesz przejąć prowadzenie.
- A ty pójdziesz za mną?
- Do księżyca i z powrotem”.

🍋Kocham klimat tej książki i jest pod wielkim wrażeniem wielowymiarowości tej pozycji.
Z jednej strony mamy gorące lato w Nowym Jorku – i naprawdę poczułam to gorąco! – z drugiej radzenie sobie po utracie ukochanej osoby – samobójstwo zawsze pozostawia za sobą szereg pytań wśród bliskich. Dodatkowo spełnianie marzeń i „gonienie za księżycem”.
🍋Już dawno tak nie kibicowałam bohaterom. Ashley Poston ma naprawdę talent do tworzenia postaci, które wywołują masę emocji, a czytelnik zżywa się z nimi. Naprawdę rewelacyjnie się bawiłam.
🍋I Spojler! Spotykają się w czasie teraźniejszym. Ale czy aby na pewno Iwan to ten sam człowiek, co siedem lat wstecz? Czy osiągnął sukces, czy może zajął się czymś innym? I najważniejsze, czy pamięta Clementine? To już zostawiam dla tych ciekawskich :D
🍋Mały smaczek z „Poważny i nie-romantyczna” – premiera książki Ann Nicholas jest właśnie w wydawnictwie w którym, pracuje główna bohaterka.

🍋Clementine ma kiepski czas. Choć świetnie radzi sobie w pracy – szykuje jej się awans i naprawdę jest dobra jako osoba odpowiedzialna za marketing wydawnictwa – to mimo wszystko i tak czuje przerażający smutek. Rozstanie z chłopakiem może nie boli ją tak bardzo, ale utrata ukochanej ciotki, złamała jej serce. To z nią zawsze podróżowała po świecie, poznając nowe kultury....

„On był jak brandy, którą pragnęłam pić w bezchmurny letni dzień, złotym popołudniem, w którym pragnęłam się zatracić, wieczorem przy mrożonej pizzy i tarcie cytrynowej, która nigdy nie smakuje tak samo…”

Motyw podróży w czasie – tak czy nie?
Muszę przyznać, że kiedy tylko zobaczyłam opis nowej powieści Ashley Poston, wiedziałam, że muszę ją poznać.

Clementine poznajemy w momencie, gdy znajduje się na przysłowiowym rozdrożu. Po śmierci ukochanej cioci, która była jej przyjaciółką, powierniczką, towarzyszką przygód i wycieczek, czuje się zagubiona. Jednocześnie próbuje się odnaleźć w nowym miejscu, bo wprowadza się do mieszkania cioci, które otrzymała w spadku. Tam każdy kąt przypomina jej o tym, co utraciła. Wywołuje smutek i tęsknotę. Ucieczkę stanowi dla niej praca, której poświęciła ostatnie siedem lat życia, a wymarzony awans jest na wyciągnięcie ręki. Jednak w dalszym ciągu odczuwa pustkę. Wtedy w jej nowym mieszkaniu trafia na nieznajomego mężczyznę. Dzieli się z nią pasją do gotowania, pokazuje, jak wiele uczuć skrywają w sobie dania. Clementine wie, że mogłaby się w nim zakochać, ale w pamięci ma dwie zasady, które wpoiła jej ciocia odnośnie do tego mieszkania: zawsze zdejmować buty przy drzwiach i nigdy się nie zakochać. Bo Iwan żyje w jej przeszłości, siedem lat wstecz, a ona jest jego przyszłością. To skończyć się może jedynie cierpieniem, gdyż miłość jest kwestią zgrania się w czasie…

Jakie to było urocze! Piękne, przejmujące i pełne emocji. Ashley Poston cudownie włada słowem, przenosząc czytelnika w wykreowany przez siebie świat i porywając w swe szpony. „Siedem lat wstecz” to bardziej powieść obyczajowa z wątkiem romantycznym niż de facto romans. Autorka w swojej historii zwraca uwagę na istotne, skłaniające do refleksji tematy. Ukazuje temat żałoby i zmagania się z tęsknotą za bliską osobą. Uwypukla również kwestie związane z odnajdowaniem siebie na nowo. Dzięki temu powieść sprawia wrażenie pełnej, nie jest pusta czy powierzchowna. Otula niczym ciepły kocyk w chłodny wieczór. 

Tym, co skusiło mnie do przeczytania tej książki, był przede wszystkim motyw podróży w czasie. Bardzo podobało mi się to, jak autorka poprowadziła ten wątek. Odpowiada on za magiczną aurę opowieści, która odrywa od rzeczywistości, zabierając w krainę wyobraźni i fantazji. Mieszkanie, które przenosi w czasie wyłącznie o siedem lat? Z takim czymś się nie spotkałam. Fajne jest to, że ta podróż w czasie nie skupia się wyłącznie na wątku romantycznym, ale właśnie poszukiwaniu samej siebie przez Clementine. Jakby czuło, że lokator znajduje się na rozdrożu. Byłam bardzo ciekawa, jak potoczą się losy jej i Iwana, czy uda im się pokonać przeszkodę czasową. Zakończenie nie jest szokujące, ale ma w sobie coś zaskakującego. Fabuła jest spójna, może i niewiarygodna, ale piękna w swej wartości i ja to kupuję! 

„Siedem lat wstecz” okazało się powieścią, jakiej potrzebowałam. Otuliło ciepłem i komfortem, a pióro autorki sprawiło, że poczułam się jak w domu. Bije od niego swojskość i poczucie bezpieczeństwa. Przypomina rozmowę z najlepszą przyjaciółką, której masz ochotę się wyżalić, ale też podzielić największym szczęściem. Skuście się i dajcie oczarować tej niezwykłej i nietuzinkowej powieści, która pokazuje, że miłość możemy odnaleźć nawet w tarcie cytrynowej. Polecam z całego serduszka! 

„On był jak brandy, którą pragnęłam pić w bezchmurny letni dzień, złotym popołudniem, w którym pragnęłam się zatracić, wieczorem przy mrożonej pizzy i tarcie cytrynowej, która nigdy nie smakuje tak samo…”

Motyw podróży w czasie – tak czy nie?
Muszę przyznać, że kiedy tylko zobaczyłam opis nowej powieści Ashley Poston, wiedziałam, że muszę ją poznać.

Clementine poznajemy w...

🍋 Dawno żadna książka nie sprawiła, że mam tak mieszane uczucia. Zaczęłam pisać tę recenzję od razu po przeczytaniu i kiedy wróciłam do niej po kilku dniach, już sama ze sobą się nie zgadzam.

🍋 Ughh… chciałabym napisać, że ta książka bardzo mi się podobała i spełniła moje oczekiwania, ale nie mogę. Z drugiej strony, nie mogłam przestać o niej myśleć, więc nie wiem jak mam ją ocenić.

🍋 Sam pomysł na fabułę jest cudowny, polubiłam też głównych bohaterów i całe tło tej opowieści. Ciotka głównej bohaterki skradła moje serce i razem z Clementine bardzo przeżywałam jej odejście. Główny motyw tej książki to 𝓇𝒾𝑔𝒽𝓉 𝓅ℯ𝓇𝓈ℴ𝓃 𝓌𝓇ℴ𝓃𝑔 𝓉𝒾𝓂ℯ i podoba mi się, jak autorka to rozegrała. Przepadłam także za młodszą wersją Iwana (starsza już mniej mi imponowała).

🍋 Naprawdę próbowałam bardziej się zaangażować, zwłaszcza że ta książka jest takim hitem za granicą. Niestety trochę się wynudziłam i bardzo irytowała mnie ta powtarzalność. Jakbym co kilka rozdziałów czytała w kółko to samo. Oprócz tego odniosłam wrażenie, że pomysł “skakania w przeszłość” nie został zbyt dobrze wyjaśniony i było kilka luk w opowieści.

🍋 Nie mogę nie wspomnieć, że lektura niesie za sobą piękny przekaz. Jest to książka o odkrywaniu siebie, popełnianiu błędów i podejmowaniu odważnych decyzji, o przyjaźniach i złamanych sercach. To właśnie ten przekaz i pomysł na książkę sprawiły, że nie mogłam o niej zapomnieć.

🍋 Mimo tego, że książka nie została jedną z moich ulubionych, bardzo polecam wam ją przeczytać. Koncept jest niespotykany i bardzo ciekawy. Nie mam pojęcia, jak artyści wpadają na takie rzeczy. Opowieść zdecydowanie zmusza do refleksji.

Ocena: 3.75/5 ⭐️

🍋 Dawno żadna książka nie sprawiła, że mam tak mieszane uczucia. Zaczęłam pisać tę recenzję od razu po przeczytaniu i kiedy wróciłam do niej po kilku dniach, już sama ze sobą się nie zgadzam.

🍋 Ughh… chciałabym napisać, że ta książka bardzo mi się podobała i spełniła moje oczekiwania, ale nie mogę. Z drugiej strony, nie mogłam przestać o niej myśleć, więc nie wiem jak mam...

Aż trudno mi uwierzyć, jak piękna, wzruszająca i nieoczywista historia kryje się za tą niepozorną okładką.
Jest o miłości, ale takiej delikatnej, nieśmiałej, która pojawia się, powoli rozkwita i niepostrzeżenie znika.
O przytulnym apartamencie, w którym czas zdaje się wariować.
O jedzeniu opisanym w ten sposób, że trudno nie buszować w lodówce z książką w dłoni.
O miłości kobiety do kobiety, która jest w tej historii z jednej strony drugoplanowa, a z drugiej tak przepięknie ważna.
Dla mnie jednak, przede wszystkim, i zdaje się podobnie opisuje to w epilogu autorka, jest to historia o tym, co tracimy, kiedy ktoś nagle znika z naszego życia.
Żałoba i jej złość kładzie się cieniem na całej powieści, by w ostatnim akcie wybrzmieć słowami, które wzruszyły mnie do łez. Przepiękna, wielobarwna, choć w ogóle nie lekka. Jest jak tarta cytrynowa, która pojawia się wielokrotnie w tej historii- słodka, waniliowa, ostatecznie pozostawia jednak, wśród całej swojej słodyczy, cierpką kwaśność na czubku języka.

Aż trudno mi uwierzyć, jak piękna, wzruszająca i nieoczywista historia kryje się za tą niepozorną okładką.
Jest o miłości, ale takiej delikatnej, nieśmiałej, która pojawia się, powoli rozkwita i niepostrzeżenie znika.
O przytulnym apartamencie, w którym czas zdaje się wariować.
O jedzeniu opisanym w ten sposób, że trudno nie buszować w lodówce z książką w dłoni.
O...

𝐫𝐚𝐭𝐢𝐧𝐠: 𝟑.𝟓⭐️

🍋 Książki Ashley Poston można oceniać różnie, ale na pewno nie można odebrać im bardzo oryginalnej fabuły.

𝐘𝐨𝐮 𝐨𝐧𝐥𝐲 𝐥𝐢𝐯𝐞 𝐨𝐧𝐜𝐞. 𝐀𝐧𝐝 𝐢𝐟 𝐲𝐨𝐮 𝐝𝐨 𝐢𝐭 𝐫𝐢𝐠𝐡𝐭, 𝐨𝐧𝐜𝐞 𝐢𝐬 𝐚𝐥𝐥 𝐲𝐨𝐮 𝐧𝐞𝐞𝐝.

🍋 Wow, chciałabym kiedyś wejść do głowy Ashley i zobaczyć, jakim cudem wpada na takie pomysły książek romantycznych. Były już duchy, teraz podróże w czasie, w następnej bohaterka dosłownie ląduje w miasteczku ze swojej ulubionej serii, aż strach pomyśleć co będzie dalej. „Poważnego i nieromantyczną” wciągnęłam jednym tchem i czułam się, jakbym znów po raz pierwszy obejrzała swoją ulubioną komedię romantyczną i chociaż z „Siedem lat wstecz” poszło mi równie szybko, to jednak nie poczułam do niej żadnego przywiązania. W tworzeniu historii nadal czuć ten rom-comowy vibe, który uwielbiam, ale uważam, że autorka nie wykorzystała w pełni jego potencjału.

🍋 W książce możemy znaleźć naprawdę dużo pięknych cytatów. Niesie sobą piękny przekaz, który czuć w każdym rozdziale i dla mnie to największy plus tej pozycji. Myślę że każdy może odebrać go w inny, najlepszy dla siebie sposób i to w niej najpiękniejsze. Natomiast kreacja bohaterów i ich relacja mi nie podpadły. Niektóre z ich spotkań wypadły płytko, tak samo dialogi. Było ich w całej książce dość mało, dlatego tak się do tego przyczepiam.

𝐋𝐨𝐯𝐞 𝐰𝐚𝐬 𝐚𝐧 𝐢𝐧𝐯𝐢𝐭𝐚𝐭𝐢𝐨𝐧 𝐢𝐧𝐭𝐨 𝐭𝐡𝐞 𝐰𝐢𝐥𝐝 𝐮𝐧𝐤𝐧𝐨𝐰𝐧, 𝐨𝐧𝐞 𝐬𝐭𝐞𝐩 𝐚𝐭 𝐚 𝐭𝐢𝐦𝐞 𝐭𝐨𝐠𝐞𝐭𝐡𝐞𝐫.

🍋 „Siedem lat wstecz” z pewnością znajdzie swoich miłośników, bo jest naprawdę dobrze przemyślaną książką z fabułą, która wciąga od pierwszych stron. Nie wpiszę jej w swoją TOPkę, ale spędziłam z nią miło czas, uroniłam kilka łez i będę ją miło wspominać.

𝐫𝐚𝐭𝐢𝐧𝐠: 𝟑.𝟓⭐️

🍋 Książki Ashley Poston można oceniać różnie, ale na pewno nie można odebrać im bardzo oryginalnej fabuły.

𝐘𝐨𝐮 𝐨𝐧𝐥𝐲 𝐥𝐢𝐯𝐞 𝐨𝐧𝐜𝐞. 𝐀𝐧𝐝 𝐢𝐟 𝐲𝐨𝐮 𝐝𝐨 𝐢𝐭 𝐫𝐢𝐠𝐡𝐭, 𝐨𝐧𝐜𝐞 𝐢𝐬 𝐚𝐥𝐥 𝐲𝐨𝐮 𝐧𝐞𝐞𝐝.

🍋 Wow, chciałabym kiedyś wejść do głowy Ashley i zobaczyć, jakim cudem wpada na takie pomysły książek romantycznych. Były już duchy, teraz podróże w czasie, w następnej bohaterka...

„Nic nie jest kwestią czasu, lecz kwestią zgrania się w czasie”.

[współpraca reklamowa z @gorzka.czekolada.wydawnictwo]

Clementine od zawsze była bardzo związana ze swoją ciocią.

Łączyły je liczne podróże i niesamowite opowieści.

Kobieta odeszła, a swojej siostrzenicy zostawiła mieszkanie, w którym według jej opowieści działa się magia.

„Ale ona odeszła, lecz mieszkanie pozostało, razem z tymi wszystkimi niemądrymi wymyślonymi tajemnicami, jakie o nim szeptała”.

Według tych szeptanych opowieści mieszkanie łączyło ze sobą ludzi, którzy znajdowali się na rozdrożach.

Dlatego też, oprócz zasady zdejmowania butów przy samym wejściu, ciocia Clementine wprowadziła jeszcze jedną: „Nie zakochaj się w nikim w tym mieszkaniu”.

Dziewczyna nie potrafiła tego zrozumieć, do czasu…

Pewnego dnia w tym magicznym mieszkaniu spotyka mężczyznę, w którym mogłaby się zakochać, gdyby nie czas.

„Zawsze niewłaściwy czas, prawda, Lemon?”.

On żył siedem lat wstecz, bo to właśnie na tym polegała magia tego mieszkania: łączyła ludzi, których dzieliło siedem lat.

„W dźwięku otwieranego zamka, w skrzypnięciu zawiasów, kiedy drzwi się otwierały, istniał zawsze cień szansy, że trafi się do czasów, w których człowiek był najszczęśliwszy”.

Lecz może jest szansa, że spotkają się w teraźniejszości?
Tylko co wtedy?

Przez siedem lat może wydarzyć się tak wiele…

Sam człowiek może zmienić się nie do poznania.

Czy historia Clementine i Iwana, mimo wszystko, ma szansę na szczęśliwe zakończenie?

Czy w końcu zgrają się w czasie?

…

Uważajcie na tę książkę, bo „Siedem lat wstecz” to złodziej, który kradnie serca i dusze.

Nie mogłam się od niej oderwać, nie chciałam się od niej oderwać i równie mocno nie chciałam jej też kończyć.

Zdecydowanie jest to jedna z najcudowniejszych książek, jakie przeczytałam w tym roku.

Historia, która poruszyła moje serce w tak wyjątkowy sposób, że zostanie w mojej pamięci już na zawsze.
Dwoje ludzi, których połączyło mieszkanie i przepiękne uczucie, a dzielił czas.
„Zawsze siedem lat”.
Za każdym razem, kiedy Clementine otwierała drzwi razem z nią miałam nadzieję, że po drugiej stronie pojawi się Iwan i zapach tarty cytrynowej.
Kiedy tak się jednak nie działo płakałam za nią.
„Przygryzłam wnętrze policzka i powiedziałam sobie, że jeśli się rozpłaczę, będę wiedziała, czym jest miłość. I próbowałam- pragnęłam się rozpłakać. Czekałam, aż pieczenie pod powiekami zamieni się w słone łzy, tak się nie stało”.
Chwile, które spędzali razem wywoływały szeroki uśmiech na mojej twarzy.
Ciepło i nadzieja.
„Ty nigdy nie byłabyś kiepskim pomysłem, Lemon”.
Clementine uważała, że jest popsuta, jej życie legło w gruzach, nie była już tak szczęśliwa, jak wcześniej.
Lecz wtedy pojawił się Iwan, który był jak promień słońca.
To dzięki niemu wróciła do malowania akwareli i znów się śmiała.
Gdyby tylko nie te siedem lat…
Ale czy dla miłości jest coś takiego jak „niewłaściwy czas”?
Nawet jeśli nie zgrywamy się w czasie, czy miłość to obchodzi?
Nie i na tym właśnie polega jej magia. Przychodzi nie wiadomo kiedy, a my nie mamy na to wpływu. Możemy tylko się jej poddać…
Tak właśnie było z moją miłością do tej historii. Nie spodziewałam się jej, przyszła znienacka, zabrała serce, duszę, a ja nie mam jej tego za złe, bo jest zbyt cudowna. Tak bardzo jej potrzebowałam, a nie miałam o tym pojęcia.
Poddałam się i nie żałuje ani sekundy, uśmiechu i łzy.
„Siedem lat wstecz” to piękna komedia romantyczna, którą polecam z całego serca.
Z przyjemnością będę wracać do Clementine, Iwana i mieszkania na trzecim piętrze budynku Monroe na Upper East Side.
Kto wie, może i mnie jego magia z kimś połączy?

„Nic nie jest kwestią czasu, lecz kwestią zgrania się w czasie”.

[współpraca reklamowa z @gorzka.czekolada.wydawnictwo]

Clementine od zawsze była bardzo związana ze swoją ciocią.

Łączyły je liczne podróże i niesamowite opowieści.

Kobieta odeszła, a swojej siostrzenicy zostawiła mieszkanie, w którym według jej opowieści działa się magia.

„Ale ona odeszła, lecz...

Oczarowała mnie ta historia

Oczarowała mnie ta historia