Jak konstruowane są polityki HIV/AIDS w Polsce? Co cechuje aktywizm w polu HIV/AIDS? Jakie są wyobrażenia społeczne na temat HIV? Jak zmieniają się one w czasie? Co budowało narrację o HIV w Polsce w przeszłości? Co buduje ją dziś? Kim są aktywistki i aktywiści zaangażowani w polskie polityki HIV-owe, jakie są ich doświadczenia, formy zaangażowania i praktyki? W jaki sposób oceniają i pozycjonują się wobec państwowych polityk, powstałych w odpowiedzi na epidemię HIV w Polsce? W książce HIVstorie. Żywe polityki HIV/AIDS w Polsce odpowiadamy na te pytania wspólnie z aktywistami i aktywistkami działającymi w polu HIV/AIDS. Za pośrednictwem wywiadów tworzących historię mówioną, przeprowadzonych z piętnastoma osobami zaangażowanymi w polityki HIV/AIDS w Polsce, książka ta pokazuje, jak przez ostatnie trzydzieści lat HIV był w naszym kraju rozumiany, przeżywany i negocjowany – nie tylko jako kwestia medyczna, ale także, a może przede wszystkim, jako problem polityczny, mobilizujący do działania, do poszukiwania nowych ram myślenia o zdrowiu, chorobie, śmierci, nierównościach, obywatelskości i prawach człowieka.

Justyna Struzik i Agata Dziuban

Uważam tę książkę za niezwykle cenny wkład w opis działań na rzecz osób żyjących z HIV/AIDS i związanego z tą problematyką aktywizmu, o walorach zarówno historycznych – zamieszczone w tomie wywiady to świetne realizacje historii mówionej – jak i strategicznych oraz praktycznych. Lektura tych wywiadów podsuwa nie tylko istotne pytania dotyczące pożądanych kierunków rozwoju polityk pomocowych w zakresie HIV/AIDS, ale przedstawia możliwe rozwiązania. Przede wszystkim jednak wskazuje na zasadnicze braki w zakresie tej polityki po stronie władz centralnych, a w wielu miejscach także samorządowych, i proponuje zasadniczą zmianę podejścia do tych spraw – poprzez odrzucenie postaw oceniających (moralizatorskich) i uwzględnienie sprawczości osób zainteresowanych [klientów].

Fragment recenzji dr hab. Tomasza Basiuka, prof. UW

Justyna Struzik – adiunktka w Instytucie Socjologii UJ. Pracę doktorską poświęciła mobilizacji queerowej w Polsce. Jej książka „Solidarność queerowa” została nagrodzona jako najlepsza książka genderowa przez Polskie Towarzystwo Genderowe w 2020 roku, a w 2021 roku otrzymała Nagrodę im. Stanisława Ossowskiego. Obecnie w ramach projektu CrimScapes: Navigating Citizenship through European Landscapes of Criminalization przygląda się kryminalizacji używania substancji psychoaktywnych z perspektywy użytkowników oraz aktywistów. Szczególnie interesują ją oddolne mechanizmy nawigowania kryminalizacji. Aktywnie działa w Sekcji Socjologii Płci Polskiego Towarzystwa Socjologicznego.

Agata Dziuban - socjolożka i outreachworkerka. Adiunktka w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Zaangażowana w realizację projektów badawczych poświęconych mobilizacji ruchu pracownic i pracowników seksualnych w Europie, sytuacji migrantek w sektorze usług seksualnych w Polsce i kształtowaniu polityk w zakresie HIV. Pracowała z Justyną Struzik w projekcie Disentangling European HIV/AIDS Policies: Activism, Citizenshipand Health (EUROPACH). O becnie zaangażowana w międzynarodowy projekt badawczy CrimScapes: Navigating Citizenship through European Landscapes of Criminalization.