Ciężko mi ocenić te książkę, z początku trochę się z nią męczyłam i polowe książki oceniłabym na 4, to był ten tom, który znudził mnie najbardziej ale za to druga polowa była niesamowicie dojrzała, wiele wypowiedzianych słów przez Wronie Pióro było dla mnie inspirujących, ta polowa była jedna z lepszych książek z tej serii, no i co ja mam począć? :D

Ciężko mi ocenić te książkę, z początku trochę się z nią męczyłam i polowe książki oceniłabym na 4, to był ten tom, który znudził mnie najbardziej ale za to druga polowa była niesamowicie dojrzała, wiele wypowiedzianych słów przez Wronie Pióro było dla mnie inspirujących, ta polowa była jedna z lepszych książek z tej serii, no i co ja mam począć? :D

Wronie Pióro, mój ulubiony bohater. Szczeże, czwkałam na coś więcej, ale wciąga i jest fabularnie ciekawe. Orzez tą superedycję polubiłam syna Wroniego- Bryzową Skórę. Ogólnie wacham się między 10/10 a 9/10. Dała bym 9,5/10 jak można by było😊

Wronie Pióro, mój ulubiony bohater. Szczeże, czwkałam na coś więcej, ale wciąga i jest fabularnie ciekawe. Orzez tą superedycję polubiłam syna Wroniego- Bryzową Skórę. Ogólnie wacham się między 10/10 a 9/10. Dała bym 9,5/10 jak można by było😊

Czytając tą superedycję, skojarzyła mi się ona z ,,Misją Ognistej Gwiazdy" pod pewnym względem, widocznym zresztą z tyłu okładki (tym co nie przeczytali, resztę pozostawiam w domyśle). Problem ten ciągnął się do końca książki i to było troszeczkę uciążliwe, ale mimo wszystko nie chciałam jej odkładać gdy już zaczęłam ją czytać. Poleam tym co wkręcili się w relację między Liściastą Sadzawką i Wronim Piórem, ponieważ tutaj wyjaśniają się pewne niedokończone sprawy. Ogólnie mówiąc, nie nudziłam się i napewno jest to i tak jedna z lepszych superedycji 😉

Czytając tą superedycję, skojarzyła mi się ona z ,,Misją Ognistej Gwiazdy" pod pewnym względem, widocznym zresztą z tyłu okładki (tym co nie przeczytali, resztę pozostawiam w domyśle). Problem ten ciągnął się do końca książki i to było troszeczkę uciążliwe, ale mimo wszystko nie chciałam jej odkładać gdy już zaczęłam ją czytać. Poleam tym co wkręcili się w relację między...

Fabularnie odrobinę niedomaga. Założenie w którym koty myślą, że Bryzowa Skóra zabił Nocną Chmurę jest strasznie głupie. Jasne, że popierał MP i dla niej chciał walczyć. Ale później widać na kartkach książki, że Nocna jest jedynym kotem który się troszczy o Bryzową. Przecież inne koty też to widziały. To niby dlaczego potem wszyscy się zastanawiali, nad tym, czy to on ją zabił, czy nie zabił. Albo czy się do tego przyczynił. Nie kupiło mnie to ani trochę.

Również i opis z tyłu książki jest głupi, bo nie pasuje do książki. Oddaje jakieś pierwsze, nie wiem, 50 stron? Może więcej. A potem się całkowicie rozmija. Przez to spodziewałem się czegoś innego niż książka mi zaoferowała.

Nie do końca też przekonują mnie gronostaje. Czy raczej wielka armia która wygląda identycznie jak armia szczurów z którą mierzył się Ognisty. Dziesiątki gronostajów walczących razem jak jeden organizm? No nie wiem. Trudno mówić tutaj o normalności, kiedy koty zmartwychwstają, ale wszystkie inne zwierzęta z wyjątkiem kotów zawsze były czy raczej zawsze zachowywały się chyba normalnie.

Widać, że Sójcze ma charakterek po Wronim. Jako że bardzo lubiłem Sójcze, to bez problemu spodobała mi się perspektywa Wroniego. Również miło było go zobaczyć i poznać jak się potoczyła jego historia. Dobrze, że z Liściastą się dogaduje. Szkoda, że bardziej nie dogadał się ze swoimi synami. Szkoda, że nie poznał córki. Podoba mi się, że rzeczywiście jest inteligentnym kotem i potrafi się postawić, jeśli rzeczywiście ma w czymś rację.

Fabularnie odrobinę niedomaga. Założenie w którym koty myślą, że Bryzowa Skóra zabił Nocną Chmurę jest strasznie głupie. Jasne, że popierał MP i dla niej chciał walczyć. Ale później widać na kartkach książki, że Nocna jest jedynym kotem który się troszczy o Bryzową. Przecież inne koty też to widziały. To niby dlaczego potem wszyscy się zastanawiali, nad tym, czy to on ją...