Książka bardzo, ale to bardzo mnie rozczarowała.
Może dla osoby, która dopiero zaczynałaby swoją przygodę z horrorem, zawarte w powyższej książce opowiadania byłyby jakkolwiek ciekawe,
ale dla osoby, która ma za sobą już Lovecrafta czy też Mastertona, opowiadania były według mnie strasznie nudne, nieciekawe i niezbyt emocjonujące, a przede wszystkim nie były w ogóle horrorem, ledwie pobieżnie ocierały się o ten gatunek.
No i sam tytuł również bardzo mylący, bo w całej książce nie pada nawet jedno zdanie, związane z jakimkolwiek zwierciadłem bądź lustrem, ani tym bardziej z Shalott.

Książka bardzo, ale to bardzo mnie rozczarowała.
Może dla osoby, która dopiero zaczynałaby swoją przygodę z horrorem, zawarte w powyższej książce opowiadania byłyby jakkolwiek ciekawe,
ale dla osoby, która ma za sobą już Lovecrafta czy też Mastertona, opowiadania były według mnie strasznie nudne, nieciekawe i niezbyt emocjonujące, a przede wszystkim nie były w ogóle...

Warto. Na pewno daje do myślenia, a wręcz - pod tym względem - zmiotła mnie dwa razy. Nie mogłam przestać myśleć o tym, co przeczytałam. Clou są tu nie tyle same historie, choć są one frapujące, ile sposób, w jaki decydują się patrzeć na nie bohaterowie, którzy je sobie opowiadają. To - innymi słowy - bardzo ciekawy punkt widzenia na zjawiska nadprzyrodzone, niewyjaśnialne, budzące grozę.

Plusem książki jest to, że.... jak to ująć? Nie robi czytelnikowi żadnej krzywdy. Po zetknięciu z nią można - pomimo tematyki - dalej żyć spokojnie. Co poniektórzy pozostaną być może bardziej zamyśleni przez jakiś czas, ale raczej nic poważniejszego nikomu nie grozi.

Plus numer dwa: duża czcionka :-)

Jest też mały minus: trochę mnie drażniły występujące od czasu do czasu wypowiedzi głównego narratora w stylu: "I wtedy on spojrzał na mnie, a ja zrozumiałem, co miał na myśli", bez dopowiadania, co to właściwie było.

Podsumowując: świetna sprawa, a ja z przyjemnością sięgnę po inne pozycje tego autora.

Warto. Na pewno daje do myślenia, a wręcz - pod tym względem - zmiotła mnie dwa razy. Nie mogłam przestać myśleć o tym, co przeczytałam. Clou są tu nie tyle same historie, choć są one frapujące, ile sposób, w jaki decydują się patrzeć na nie bohaterowie, którzy je sobie opowiadają. To - innymi słowy - bardzo ciekawy punkt widzenia na zjawiska nadprzyrodzone, niewyjaśnialne,...

Jeżeli szukasz wielkich, sensacyjnych, mrożących krew w żyłach opowieści, to nie znajdziesz ich w tej książce. Ma ona inny charakter i w innym celu jest napisana. Przede wszystkim prowokuje czytelnika do myślenia i zadawania pytań o swoje życie.

Jeżeli szukasz wielkich, sensacyjnych, mrożących krew w żyłach opowieści, to nie znajdziesz ich w tej książce. Ma ona inny charakter i w innym celu jest napisana. Przede wszystkim prowokuje czytelnika do myślenia i zadawania pytań o swoje życie.

94/52/2020

"Zwierciadło z Shalott. Opowieści niesamowite" Robert Hugh Benson, Wydawnictwo Aa, #recenzja

Opowieści o zjawiskach nadprzyrodzonych, o mocach pozaziemskich, o nawiedzonych domostwach, o samych duchach wreszcie. Kto ich nie lubi? Kto choć raz ich nie opowiadał czy o nich nie słuchał? A może nawet zdarzyło się Wam przeżyć na własnej skórze właśnie taki kontakt ze światem duchów.

O takich "przygodach" traktuje zbiór opowiadań "Zwierciadło z Shalott". Pan Benson spisał w tejże książce opowiadania swoich przyjaciół, księży i nie tylko, których był wysłuchał podczas pobytu w Watykanie.

Podczas sympozjum w Watykanie grupa księży postanawia co wieczór prezentować jedną historię z własnego życia czy też zasłyszaną od znajomych bądź bliskich, historię spotkania z rzeczywistością nadprzyrodzoną, które w mniejszy czy większy sposób wpłynęło na opowiadających.

Przeczytamy więc tu opowieści o duchach, proroczych snach, o przypadkach demonicznego opętania, o walce Boga z Szatanem w duszy człowieka, o śmierci klinicznej, o dziwnych domostwach, czy o kontakcie z przeszłością, która dawno minęła. Znajdziemy tu dreszcz niepokoju, odrobinę strachu, lęku, przerażenia, ale także nadzieję, siłę wiary, szczęśliwe chwile powrotu do Boga, zwycięstwo dobra nad złem.

"Zwierciadło z Shalott" to zbiór czternastu opowiadań, które niosą ze sobą ostrzeżenie i ważne przesłanie, spisane w formie klasycznych opowieści o niesamowitych zjawiskach nie z tego świata, zapewniają miłośnikom grozy sporą dawkę emocji, które uwielbiają, a dla tych, których świat duchów i zjawisk nadprzyrodzonych intryguje i są przekonani o jego faktycznym istnieniu, są kolejnym dowodem potwierdzającym to.

Czytając ten zbiór opowiadań sama niejednokrotnie czułam się nieswojo, czułam niepokój, a nawet zimny dreszcz przemykający po plecach. Jeśli ktoś lubi takie dość mroczne opowieści, jest to pozycja w sam raz dla niego. Ja osobiście boję się wszelakich historii o duchach, opętaniach, nawiedzonych domostwach (tak, wierzę w istnienie świata, którego ludzkie oko nie dostrzega, a jedynie czasem stajemy się świadkami pewnych zjawisk, przy udziale naszych zmysłów, i nie wiem jak to rozpatrywać, w ramach zaszczytu czy raczej pecha 😁),ale mimo to ten świat mnie na dziwny sposób fascynuje, tak to już chyba jest, że to co nieznane, ciekawi i przyciąga nas najbardziej. 😂

Na uwagę zasługuje okładka tego zbioru opowiadań, mroczna, ciemna zieleń zatopiona w czerni, a pośrodku zwierciadło, spowite mgłą, jakby zaraz, za chwilę, miało się tam coś pojawić... Buduje klimat ta okładka, bez dwóch zdań. 😍

"Zwierciadło z Shalott" to historie idealne na jesienne, spowite woalem mgły wieczory. Polecam !

Za egzemplarz do recenzji dziękuję @Klub Książki Katolickiej i @Wydawnictwu Aa.

94/52/2020

"Zwierciadło z Shalott. Opowieści niesamowite" Robert Hugh Benson, Wydawnictwo Aa, #recenzja

Opowieści o zjawiskach nadprzyrodzonych, o mocach pozaziemskich, o nawiedzonych domostwach, o samych duchach wreszcie. Kto ich nie lubi? Kto choć raz ich nie opowiadał czy o nich nie słuchał? A może nawet zdarzyło się Wam przeżyć na własnej skórze właśnie taki kontakt...

Książka powinna mieć podtytuł, opowieści żenujące. Kiepsko napisane, bohaterowie często, sami przyznają, że ich opowieści nie są warte uwagi. To powinna być dla mnie przestroga... Jedna gwiazdka za okładkę. Szkoda czasu i pieniędzy...

Książka powinna mieć podtytuł, opowieści żenujące. Kiepsko napisane, bohaterowie często, sami przyznają, że ich opowieści nie są warte uwagi. To powinna być dla mnie przestroga... Jedna gwiazdka za okładkę. Szkoda czasu i pieniędzy...