trochę mi się dłuży, mam wrażenie że zaczyna być naciągane, przedłużane bez potrzeby, a motyw podróży w czasie zaczyna mnie zwyczajnie drażnić. Czytanie tej książki było dla mnie ciężkie i musiałam się przekonywać do niej wiele razy. Jestem ciekawa jak się skończy historia Esty i Harte’a i na pewno sięgnę po kolejną cześć z ogromnej ciekawości.

trochę mi się dłuży, mam wrażenie że zaczyna być naciągane, przedłużane bez potrzeby, a motyw podróży w czasie zaczyna mnie zwyczajnie drażnić. Czytanie tej książki było dla mnie ciężkie i musiałam się przekonywać do niej wiele razy. Jestem ciekawa jak się skończy historia Esty i Harte’a i na pewno sięgnę po kolejną cześć z ogromnej ciekawości.

Nuda. Mam wrażenie, że nic nie działo się w tej książce. Męczyłam się z nią. Uważam również, że jest zdecydowanie za długa. Wątek podróży w czasie, który zaciekawił mnie w 1 tomie, w tym został totalnie olany. Bohaterowie byli najlepszą częścią tej książki, co nie zmienia faktu, że i tak byli tylko okey, i bez większego szału. Zawiodłam się na tej serii.

Nuda. Mam wrażenie, że nic nie działo się w tej książce. Męczyłam się z nią. Uważam również, że jest zdecydowanie za długa. Wątek podróży w czasie, który zaciekawił mnie w 1 tomie, w tym został totalnie olany. Bohaterowie byli najlepszą częścią tej książki, co nie zmienia faktu, że i tak byli tylko okey, i bez większego szału. Zawiodłam się na tej serii.

Chyba jeszcze nigdy tak mocno nie zawiodłam się na książce. Pierwszy tom bardzo mi się podobał, więc miałam nadzieję, a wręcz oczekiwałam, że drugi utrzyma poziom. Do mniej niż połowy bardzo mi się podobało, czytało bardzo szybko i przyjemnie, a później było już tylko gorzej. Treść dłużyła mi się niemiłosiernie jakoby nie miała końca i zamiast przyjemności z lektury dostałam istną męczarnię, a z każdą stroną odechciewało mi się coraz bardziej i w duchu modliłam się o "Podziękowania". Większość książki to były dość nudne opisy wystawy w St. Louis i mam wrażenie, że cała fabuła była tylko tłem i napisana na szybko i na siłę. Okej, w dziale "od autorki" dostajemy informację, że bardzo chciała jak najlepiej przedstawić to miejsce, jednakże uważam, że nie wyszło jej to tak dobrze, jak planowała i zamiast dobrej, sycącej lektury wyjaśniającej wszystkie wątki z poprzedniego tomu, powstało zwykłe, przydługie opowiadanie obracające się wokół punktu turystycznego.
Niektóre akcje były może całkiem ciekawe, jednakże wciąż niedostatecznie porywające i tak na dobrą sprawę były mi zupełnie obojętne. Był może jeden czy dwa wątki, które mnie zainteresowały, ale tylko na jakiś czas. Chaotyczne zmiany między głównymi bohaterami rozdziałów niejednokrotnie mnie irytowało, w szczególności, gdy w końcu zaczęło robić się ciekawie, wtedy musiałam czekać 50-100 stron na powrót do konkretnej postaci. Chyba jedyne, co mi się podobało, to niektórzy bohaterowie i tajemnicza siła zamieszkująca jednego z nich.
Jeśli chodzi o zakończenie, zupełnie nie tego się spodziewałam, miałam nadzieję, że dwójka głównych bohaterów ostatecznie znajdzie poszukiwane przedmioty i uratuje magię, jednakże skończyło się tak naprawdę na niczym. Jeden z nich po prostu zniknął, a drugi przestał ogarniać co się dzieje, kim jest i gdzie jest, co jest dla mnie troszkę niezrozumiałe.

Chyba jeszcze nigdy tak mocno nie zawiodłam się na książce. Pierwszy tom bardzo mi się podobał, więc miałam nadzieję, a wręcz oczekiwałam, że drugi utrzyma poziom. Do mniej niż połowy bardzo mi się podobało, czytało bardzo szybko i przyjemnie, a później było już tylko gorzej. Treść dłużyła mi się niemiłosiernie jakoby nie miała końca i zamiast przyjemności z lektury...

"Złodziejka magii" to druga po "Ostatnim magu" część bardzo specyficznej powieści fantasy. Objętościowo książka jest bardziej pokaźna od swojej starszej siostry - liczby bowiem aż 600 stron i to wcale nie takiego wielkiego druku. Także jak widać - historia zawarta na kartach powieści jest bardzo bogata. Okładka jest tematycznie podobna, natomiast tym razem jest w barwie bordowej - sprawia to że obie części wizualnie bardzo ładnie ze sobą współgrają. Myślę, że tyle wystarczy jeśli chodzi o okładkę - przejdźmy do rzeczy.

Esta, oraz pozostali bohaterowie są nam już znani z poprzedniej części książki. Tutaj ma swoją kontynuację historia bardzo zawiła w czasie. Dlaczego? Dzięki samej głównej bohaterce, której zadaniem specjalnym jest manipulacja czasem. Bardzo podoba mi się często używane w książce określenie "zawinęła czas". W części drugiej stało mi się tak bliskie, że nie sposób o nim nie wspomnieć. Jest ono o tyle adekwatne, że Esta w rzeczy samej jest bardzo utalentowaną złodziejką, czyli "zawijanie" to jej specjalność.

Bardzo interesująca jest również relacja Esty i Harte. Oboje są do siebie podobni z charakteru niczym krople wody i choć ich dary tak bardzo od siebie się różnią, tak łatwo jest zaobserwować iż w głębi mają nawet podobne schematy myślowe. Podoba mi się ten moment kiedy ani jedno ani drugie nie chce przyznać, że ich relacja nie jest tylko i wyłącznie relacją służbową i nie są sobie obojętni nie tylko ze względu na misję jaka została im powierzona. I to właśnie te fragmenty, gdzie czytelnik może zaobserwować tę dwójkę są tymi najbardziej interesującymi.

Powieść posiada wiele wątków pobocznych, dzięki którym można zaobserwować inne epizodyczne, ale ważne dla całej fabuły wydarzenia. Pierwsze skrzypce w nich odgrywają Jianyu, Viola, Jack Grew czy Nibsy Lorcan. Ten ostatni szczególnie mocno zaszedł mi za czytelniczą skórę we wcześniejszym tomie, ale cóż mogę na to poradzić... Świadczy to tylko o tym, że kreacja bohaterów jest na tyle realna, że można ich albo znienawidzić albo pokochać. Pojawiają się tu też nowi bohaterowie, za przykład może posłużyć James Lorcan. Nie wiem czy to kwestia nazwiska, czy jakoś specyficznie Ci ludzie w tej rzeczywistości mają poukładany świat w swojej głowie, ale on też zbyt sympatyczną istotą nie jest.

Esta i Harte wydostają się z Manhattanu. Jaki jest ten świat, którego doświadczą poza nim? Chcąc zapanować nad tym co wchłonął Harte muszą odnaleźć artefakty (i na przemierzenie kontynentu w ich poszukiwaniu mają bardzo ograniczoną ilość czasu),z którymi mag co dopiero się rozstał (i tu jest ten wspaniały element podróży w czasie Esty, która z nowym bagażem doświadczeń wraca niemalże do tego samego punktu z jakiego wyruszyła). Można by rozmyślać - dlaczego nie wróciła wcześniej i nie powstrzymała mężczyzny przed podjęciem decyzji o rozproszeniu magicznych przedmiotów? Jest tu wiele pytań oczywistych i nieoczywistych, dla których odpowiedzi mogą być różnorakie. Biorę to za kolejny plus tej powieści, ponieważ nie czyta się jej tak ot. Wciąga w swoją fabułę na tyle mocno, że czytelnik zostaje uczestnikiem wszystkich burzy myślowych, w których biorą udział bohaterowie książki.

Kontynuacja jest równie dobra albo i nawet lepsza niż jej poprzedniczka. W przypadku powieści cyklicznych, powiedzmy sobie szczerze - różnie to bywa. Ale apeluję o tom trzeci, bo koniec wcale mnie nie usatysfakcjonował i zostawił pod znakiem zapytania. Czuję gdzieś po kościach, że ta kontynuacja będzie bo nieludzkim posunięciem by było zostawić czytelnika w takim momencie. Ale to, że fabuła wywołała takie a nie inne uczucia świadczy tylko o tym, jak dobrze została skonstruowana przez autorkę i jak dobrą robotę zrobił tłumacz przy przekładzie z języka angielskiego. Chylę czoła przed tym duetem. Jestem wierną fanką powieści fantasy i czuję ogromną wdzięczność za to, że tak dobre egzemplarze tego gatunku trafiły do moich rąk. Gorąco zachęcam do zapoznania się z obiema książkami - są tego w 100% warte.

"Złodziejka magii" to druga po "Ostatnim magu" część bardzo specyficznej powieści fantasy. Objętościowo książka jest bardziej pokaźna od swojej starszej siostry - liczby bowiem aż 600 stron i to wcale nie takiego wielkiego druku. Także jak widać - historia zawarta na kartach powieści jest bardzo bogata. Okładka jest tematycznie podobna, natomiast tym razem jest w barwie...

Gdy rzeczywistość okazuje się zupełnie inna Esta myślała, jej życie wywraca się do góry nogami. Komu zaufać? I jak uratować Maginów? To tylko część problemów z którymi młoda Złodziejka musi się zmierzyć. Jak sobie poradzi? Tego dowiemy się w kontynuacji bestsellera Ostatni Mag, czyli Złodziejka Magii od Lisy Maxwell!

Link do pełnej recenzji: https://wielokropekblog.wordpress.com/2019/07/04/zlodziejka-magii-recenzja/

Link do bloga: https://wielokropekblog.wordpress.com/
Link do instagrama: https://www.instagram.com/wielo_kropek/
Link do facebooka: https://www.facebook.com/wkropek/

Gdy rzeczywistość okazuje się zupełnie inna Esta myślała, jej życie wywraca się do góry nogami. Komu zaufać? I jak uratować Maginów? To tylko część problemów z którymi młoda Złodziejka musi się zmierzyć. Jak sobie poradzi? Tego dowiemy się w kontynuacji bestsellera Ostatni Mag, czyli Złodziejka Magii od Lisy Maxwell!

Link do pełnej recenzji:...

Naprawdę trudno trafić na oryginalną młodzieżówkę, a już znalezienie takiej, która zadowoli starszych czytelników, granicy z cudem. W tych książkach nie znajdziecie gorącego seksu i krwawych scen, ale jest intryga, tajemnica, świetnie wykreowany świat, liczne twisty fabularne, widowiskowe starcia oraz bohaterów intrygujących, którzy zaskoczą Was wielokrotnie. Jest to jedna z najlepszych serii ostatnich lat. Wątek podróży w czasie może wydawać się oklepany, ale to tylko jeden element tej powieści. Reszta jest cudowna! Ta akcja! Ten styl! I bohaterowie ( wiem, powtarzam się;) ale dawno nie spotkałam tak barwnych postaci ) Warto przeczytać!

Naprawdę trudno trafić na oryginalną młodzieżówkę, a już znalezienie takiej, która zadowoli starszych czytelników, granicy z cudem. W tych książkach nie znajdziecie gorącego seksu i krwawych scen, ale jest intryga, tajemnica, świetnie wykreowany świat, liczne twisty fabularne, widowiskowe starcia oraz bohaterów intrygujących, którzy zaskoczą Was wielokrotnie. Jest to jedna...

Ach no i najtrudniej, bo pierwszemu komentować najgorzej - wszyscy przed zakupem mają tylko jeden komentarz, więc odpowiedzialność jest wysoka.

Bez spoilerowania akcji, można powiedzieć, że z kolejnym tomem autorka nieco się bardziej postarała. Jako lekturę dla przyjemności polecam każdemu. Wartka akcja - jest, fabuła - dobra (choć można było co nieco zrobić lepiej - potencjał ogromny),zwroty akcji - są, ciekawe opisy - są.
Przyjemna lektura na deszczowe dni :)

Ach no i najtrudniej, bo pierwszemu komentować najgorzej - wszyscy przed zakupem mają tylko jeden komentarz, więc odpowiedzialność jest wysoka.

Bez spoilerowania akcji, można powiedzieć, że z kolejnym tomem autorka nieco się bardziej postarała. Jako lekturę dla przyjemności polecam każdemu. Wartka akcja - jest, fabuła - dobra (choć można było co nieco zrobić lepiej -...