Jane McKeene jest czarnoskórą nastolatką żyjącą w Stanach po wojnie secesyjnej, a w trakcie plagi zombie. Ona sama uczęszcza do Szkoły Walki Miss Preston (Miss Preston’s School of Combat) w Baltimore, gdyż ponieważ musi ze względu na Native and Negro Reeducation Act. Czarnoskórzy i Indianie są w tym świecie używani do walki z zombiakami, a jak wiadomo, każda dama musi mieć swoją Asystentkę, która w razie czego ją obroni. Nasza główna bohaterka jest bardzo dobra w walce i inteligentna, jedynie manier jej brakuje; tego jednak nie brakuje jej frenemy, ślicznej Katherine, także uzdolnionej w sztuce walki. Razem dziewczyny będą musiały przetrwać w świecie, gdzie nie wiadomo, co gorsze: zombiaki czy rasiści.

Dobra, więc po pierwsze: uwielbiam tę książkę.

Po drugie: jest wokół YA dużo dyskusji; co powinno się zaliczać do YA, co nie powinno; czy sam ten gatunek jest dosyć ograniczony i powtarzalny, czy to tylko pomówienia. Sama uważam, że powieści dla młodzieży są ograniczone przede wszystkim trendy i ich percepcję, ale także tematyka dorastania (a wraz z nią często opisanie i eksploracja pierwszej, lub chociażby młodej miłości w sposób jak najbardziej atrakcyjny dla młodych czytelniczek). Nie każda książka i nie zawsze, ale łapiecie, o co mi chodzi.
No i po tym wstępie mogę zaznaczyć, że "Dread Nation" czyta się jak zwykłą powieść dla dorosłych. Głównie dlatego, że autorka nie tylko pominęła tutaj tak częsty dla YA wątek romansu (co nie znaczy, że Jane nie uważa niektórych ludzi za atrakcyjnych),ale przede wszystkim - pominęła tematykę dorastania. Jane jest bohaterką już w pełni ukształtowaną na początku książki, której w trakcie przydarzają się nieprzyjemne rzeczy, i która po prostu żyje w dystopijnym świecie (który staje się jeszcze bardziej dystopijny, gdy nie masz odpowiedniego koloru skóry). Jest bardzo kompetentna - za co ją uwielbiam; ma suche poczucie humoru i na tyle, na ile się da, umie wykorzystać uprzedzenia ludzi na swoją korzyść - co pozwala czytelnikowi przejść przez książkę bez przytłaczającego uczucia beznadziei. Jest dodatkowo świetna w walce i po prostu bardzo dobrze się spędza czas w jej towarzystwie.
Ale tak naprawdę Jane tak jak zaczęła książkę, z takim nastawieniem i ją skończyła, po drodze przeżywając rzeczy, które nawet jeśli miały wpływ na jej sytuację albo stan psychiczny, tak koniec końców niespecjalnie ją zmieniły. A przynajmniej ja tego nie dostrzegam.
Tutaj prawdopodobnie właśnie Katherine jest bardziej typową dla YA heroiną, ale jednocześnie - nie ma jej na tyle dużo, żeby można było ją nazwać drugą główną bohaterką. Plus książka ma tylko pierwszoosobową narrację Jane (i fragmenty listów).
Można by się spytać, czy "Dread Nation" to w takim razie jeszcze YA.

Po trzecie: to jest bardzo dobra przygodowa książka z akcją i odkrywaniem tajemnic w tle. Bardzo dobrze się siedzi w głowie Jane (duża zasługa tego, że Jane jest street smart i zabawna),akcja ciągle mknie do przodu, nowe postaci są ciekawe. Zombie apokalipsa jest jak zombie apokalipsa (ni mierzi ni grzeje mnie ten gatunek). Kwestia uprzedzeń i prześladowań wobec czarnoskórych jest bardzo dobrze wpleciona we wszystkie aspekty książki, jednocześnie nie przytłaczając całej książki. Kate jest bardzo dobrą drugoplanową bohaterką, a także dobrym kontrastem dla Jane. Dziewczyny są świetnym duetem.

Polecam każdemu, kto umie w czytanie bo angielsku, po niestety książka niedostępna po polsku (może kiedyś?).

Jane McKeene jest czarnoskórą nastolatką żyjącą w Stanach po wojnie secesyjnej, a w trakcie plagi zombie. Ona sama uczęszcza do Szkoły Walki Miss Preston (Miss Preston’s School of Combat) w Baltimore, gdyż ponieważ musi ze względu na Native and Negro Reeducation Act. Czarnoskórzy i Indianie są w tym świecie używani do walki z zombiakami, a jak wiadomo, każda dama musi mieć...