Dalsze odpowiedzi na główne zagadki serii. Biały Orzeł kontynuuje starcie z Zygfrydem, a w Polsce pojawiają się kolejni jeźdźcy Apokalipsy.

W tym zeszycie scenarzysta poszedł w naprawdę odważnym kierunku – bohater odwiedza tu zaświaty i spotyka pewną bardzo potężną istotę. Nie spodziewałem się, że scenariusz skręci w tak kosmogonicznym kierunku – było to dla mnie pozytywne zaskoczenie. Także wspomniana istota jest całkiem dobrze napisaną postacią. W tym tomie poznajemy również przeszłość Zygfryda – okazuje się on bardziej niejednoznaczną postacią niż można było sądzić po poprzednim zeszycie. Szkoda, ze niestety same wyjaśnienia części tajemnic są przedstawione wyłącznie w formie ścian tekstu – komiks to medium przede wszystkim wizualne, gdzie lepiej coś pokazać, a nie wyłącznie o tym pisać. Boli to tym bardziej że wspominane wydarzenia można było pokazać naprawdę efektownie. Poza tym dosyć tandetnie wypadły dla mnie nowe moce zyskane przez protagonistę – już wolałbym żeby nie objawiły się one w formie fizycznej. Na plus zapowiedź powrotu wielu superbohaterów znanych z poprzednich numerów – szykuje się naprawdę epickie wydarzenie w kolejnym zeszycie.

Rysunkowo jest tak średnio jak zazwyczaj – mimika twarzy kuleje, a specyficzne cieniowanie doprowadza do niezamierzonych deformacji. Nie podobali mi się też nowi jeźdźcy Apokalipsy – pierwszy znany z poprzedniego numeru wyglądał przerażająco, a nowi już są tylko tandetni.

Podsumowując, scenariuszowo może nawet być, ale realizacja trochę kuleje.

Dalsze odpowiedzi na główne zagadki serii. Biały Orzeł kontynuuje starcie z Zygfrydem, a w Polsce pojawiają się kolejni jeźdźcy Apokalipsy.

W tym zeszycie scenarzysta poszedł w naprawdę odważnym kierunku – bohater odwiedza tu zaświaty i spotyka pewną bardzo potężną istotę. Nie spodziewałem się, że scenariusz skręci w tak kosmogonicznym kierunku – było to dla mnie pozytywne...