W porównaniu do "rozmowy" z Hitlerem, ta pozycja jest wyraźnie bardziej odrealniona.

W porównaniu do "rozmowy" z Hitlerem, ta pozycja jest wyraźnie bardziej odrealniona.

Średnio napisana fikcja wprowadzająca w błąd czytelnika. Wiele faktów się nie zgadza, wiele wydarzeń nie istniało lub miały inny przebieg, wiele bohaterów w czasie, kiedy dzieje się akcja było w zupełnie innym miejscu. Kwerenda do książki mizerna. Temat chwytliwy, więc wykorzystany, ale czy warto sięgać po książkę, która w tytule przekonuje, że to prawdziwa historia? I ta tendencja jest we wszystkich ksiażkach Machta

Średnio napisana fikcja wprowadzająca w błąd czytelnika. Wiele faktów się nie zgadza, wiele wydarzeń nie istniało lub miały inny przebieg, wiele bohaterów w czasie, kiedy dzieje się akcja było w zupełnie innym miejscu. Kwerenda do książki mizerna. Temat chwytliwy, więc wykorzystany, ale czy warto sięgać po książkę, która w tytule przekonuje, że to prawdziwa historia? I ta...

Nie jest zła ale nie jest to pozycja wybitna. Można przeczytać i zapomnieć.

Nie jest zła ale nie jest to pozycja wybitna. Można przeczytać i zapomnieć.

Podobnie jak wielu czytelników przede mną dałam się nabrać. Kupując książkę, zasugerowałam się okładką i sądziłam, że nabywam autentyczny wywiad ze Stalinem, tymczasem już w domu, po zapoznaniu się ze wstępem dowiedziałam się, że nic z tego. Książka jest wytworem czyjejś fantazji i ma tyle wspólnego ze Stalinem, ile autor wyczytał w dostępnych mu materiałach źródłowych, czy sam sobie dopowiedział.

Reasumując: sam wywiad jest zmyślony i nie wnosi nic nowego do wiedzy o radzieckim dyktatorze. Wszystko to, co rzekomo mówi sam Stalin (jeśli chodzi o fakty) opisał już ktoś inny w innych pozycjach. Nie znajdziemy więc w książce ani nic zaskakującego, ani odkrywczego. Sam zaś ton i zawartość niektórych wypowiedzi robią ze Stalina zwykłego szajbusa (za przeproszeniem). Zgodzę się z opinią, że facet był wysokiej klasy psychopatą, do tego pozbawionym wszelkich skrupułów (w końcu to właśnie te cechy, czy też ich brak pozwoliły mu się wspiąć na szczyt władzy i utrzymać ją aż do swojej śmierci). Jednak jakoś nie chce mi się wierzyć, żeby jednocześnie był wulgarnym ordynusem, który co kilka zdań straszył rozmówców rozstrzelaniem, bądź zesłaniem do łagru oraz odczuwał widoczną satysfakcję, widząc, że ktoś zsikał się ze strachu na jego widok. A takim go właśnie przedstawił pan Macht.

Jedynym plusem są oryginalne fragmenty ze wspomnień o Stalinie np. Churchilla, Orłowej, czy córki Swietłany oraz cytaty z książek innych autorów (np. Sołżenicyna, czy Herlinga-Grudzińskiego).

Książka krótka i przystępna, ale niezbyt wartościowa, niestety.

Podobnie jak wielu czytelników przede mną dałam się nabrać. Kupując książkę, zasugerowałam się okładką i sądziłam, że nabywam autentyczny wywiad ze Stalinem, tymczasem już w domu, po zapoznaniu się ze wstępem dowiedziałam się, że nic z tego. Książka jest wytworem czyjejś fantazji i ma tyle wspólnego ze Stalinem, ile autor wyczytał w dostępnych mu materiałach źródłowych, czy...

Podeszłam do tej lektury z dystansem. Niestety, w porównaniu ze "Spowiedzią Hitlera" książka wypada słabo. Bardzo dużo powtórzeń, tych samych tematów. Mam wrażenie, że autor tak bardzo chciał wejść w rolę Stalina, że przekombinował. Cała "rozmowa" jest nudna, wulgarna (rozumiem, że Stalin nie był mistrzem w dziedzinie kultury, ale jednak oczekiwałam czegoś innego). Podsumowując, daję dwie gwiazdki za to, że czyta się szybko i za pomysł napisania biografii w taki sposób. Jednak raczej nie jest to lektura, do której warto zajrzeć.

Podeszłam do tej lektury z dystansem. Niestety, w porównaniu ze "Spowiedzią Hitlera" książka wypada słabo. Bardzo dużo powtórzeń, tych samych tematów. Mam wrażenie, że autor tak bardzo chciał wejść w rolę Stalina, że przekombinował. Cała "rozmowa" jest nudna, wulgarna (rozumiem, że Stalin nie był mistrzem w dziedzinie kultury, ale jednak oczekiwałam czegoś innego)....

Poza walorem utrwalającym wiedzę o Stalinie książka nie ma większej wartości. Straszne dyletanctwo! Styl jakby pisał gimnazjalista - myślę że Stalin obraziłby się za tak prostackie podszywanie się pod jego osobę. Zero źródeł, błędy i powtórzenia - widać że pisane na kolanie a redakcja nie zauważyła solidnych bledow. Bardzo szkodliwe jest to że "autor" próbuje bezczelnie udawać że te bzdurne wypowiedzi to prawdziwa rozmowa. W dzisiejszych czasach jest i tak za dużo fake news żeby produkować kolejne. Prostacka książka. Jedyny plus to to że utrwala wiedzę na temat Koby i jego lat młodości, ale dla kogoś kto choć trochę interesuje się historią poziom jest żenująco niski. Czyta się szybko, ale zdecydowanie szkoda czasu!

Poza walorem utrwalającym wiedzę o Stalinie książka nie ma większej wartości. Straszne dyletanctwo! Styl jakby pisał gimnazjalista - myślę że Stalin obraziłby się za tak prostackie podszywanie się pod jego osobę. Zero źródeł, błędy i powtórzenia - widać że pisane na kolanie a redakcja nie zauważyła solidnych bledow. Bardzo szkodliwe jest to że "autor" próbuje...

Podobno autentyczna biografia Stalina napisana przez dziennikarza na własne życzenie wąsatego wujka Józka. Po lekturze twierdzę, że może rękopisy takie były, ale autor został bardzo mocno poprawiony przez cenzorów. Albo całość to jeden wielki pic i pozowanie na literaturę faktu. Szkoda, bo mogło być ciekawie.

Podobno autentyczna biografia Stalina napisana przez dziennikarza na własne życzenie wąsatego wujka Józka. Po lekturze twierdzę, że może rękopisy takie były, ale autor został bardzo mocno poprawiony przez cenzorów. Albo całość to jeden wielki pic i pozowanie na literaturę faktu. Szkoda, bo mogło być ciekawie.

Myślałam, że dowiem się czegoś więcej niż informacji z wikipedii + 2/3 artykułów historycznych niskich lotów. Ciągłe "żarty" o rozstrzelaniu, łagrach. No okropne. Jest to chyba jedna z najgorszych książek jakie miałam okazję przeczytać. Merytocznie także kiepska, gdyż dla niezaznajomionego z tematem czytelnika może być wręcz szkodliwa (można potraktować pewne fakty jako usprawiedliwiające). Jedyny plus jaki w niej znajduję, to to, że się ją szybko czyta. Nie polecam osobom, które chciałyby się czegoś ciekwego o Stalinie dowiedzieć. Jeżeli interesuje cię humor obleśnego wujka na weselu piątej córki kuzynki prababki to czytaj i się rozkoszuj.

Myślałam, że dowiem się czegoś więcej niż informacji z wikipedii + 2/3 artykułów historycznych niskich lotów. Ciągłe "żarty" o rozstrzelaniu, łagrach. No okropne. Jest to chyba jedna z najgorszych książek jakie miałam okazję przeczytać. Merytocznie także kiepska, gdyż dla niezaznajomionego z tematem czytelnika może być wręcz szkodliwa (można potraktować pewne fakty jako...

Bardzo szkodliwa książka pozująca na literaturę faktu (i nawet tutaj występująca w tej kategorii),będąca w istocie fikcją literacką. Autor w przypisach (s.15) twierdzi, iż posługuje się zapisem wywiadu między Stalinem, a jakimś prowincjonalnym bolszewikiem, który autor otrzymał od agenta FSB w czasie zakrapianego alkoholem spotkania. Dodać można, że jest to podobno druga taka niesamowita sytuacja - poprzednim razem stał się posiadaczem rzekomego zapisu rozmowy, wywiadu-rzeki Hitlera z żydowskim lekarzem, o którym Bellona pisze jako o "rewelacji, jakiej nie było od lat! W książce zostaje ujawniony - nieznany do tej pory historykom w Polsce i na świecie -zapis wywiadu rzeki, jakiego Adolf Hitler udzielił przed śmiercią " Szlachetnemu Żydowi ". Wódz trzeciej rzeszy tłumaczy się z tego dlaczego nienawidził Żydów". Cóż za niesamowity zbieg przypadków. Autor według informacji od wydawcy to niemiecki (czy aby na pewno?) pasjonat historii (nie historyk) zadziwiająco dobrze posługujący się językiem polskim (książka nie jest tłumaczona) oraz zwrotami zakorzenionymi w polskiej kulturze (s.204 "-ciemność widzę, ciemność - nie rozumiem, czy to z jakiegoś filmu?... " SERIO?). Książka jest w zasadzie zbiorem trywialnych "ciekawostek" pojawiających się w innych utworach np. książce córki Stalina czy wspomnieniach Orłowej, dotyczących kwestii typu ilości palców u stóp czy podbojach seksualnych, nie poruszając bardziej istotnych kwestii. To co jednak najbardziej szkodliwe to sposób przedstawiania Stalina - bagatelizujący zbrodniczą działalność dyktatora, cała książka nasiąknięta jest żartami o rozstrzelaniu i wsadzeniu do łagru (średnio jeden taki żart na trzy strony). Być może byłoby to jeszcze do przyjęcia gdyby wyraźnie został zaznaczony fakt iż jest to fikcja literacka (mała informacja na stronie wydawcy nad źródłem ilustracji),jednak zdecydowanie bardziej widoczna jest informacja od autora zamieszczona na okładce iż jego utwór "powinien być traktowany w kategoriach źródła naukowego". Ile osób było przekonanych że kupuje lub czyta prawdziwy zapis rozmowy ze Stalinem? Że czyta jego własne słowa i przemyślenia? Obawiam się, że dzięki tej "mistyfikacji Bellony" zdecydowanie zbyt dużo.

Bardzo szkodliwa książka pozująca na literaturę faktu (i nawet tutaj występująca w tej kategorii),będąca w istocie fikcją literacką. Autor w przypisach (s.15) twierdzi, iż posługuje się zapisem wywiadu między Stalinem, a jakimś prowincjonalnym bolszewikiem, który autor otrzymał od agenta FSB w czasie zakrapianego alkoholem spotkania. Dodać można, że jest to podobno druga...

W przeciwieństwie do innych spowiedzi jest znacznie grubsza. Trochę gorzej się to czyta, aniżeli Hitlera ale po przeczytaniu tej 1 książki mamy dość dużo wiedzy o Stalinie.

W przeciwieństwie do innych spowiedzi jest znacznie grubsza. Trochę gorzej się to czyta, aniżeli Hitlera ale po przeczytaniu tej 1 książki mamy dość dużo wiedzy o Stalinie.