Danke czyli nigdy więcej

Krótko: nie polecam. Znajdują się w niej szkodliwe treści. Jeśli ktoś lubi się denerwować, warto przeczytać.
Dłużej:
Osobiste podejście autorki do seksu to jej sprawa, ale w rozdziale jemu poświęconym jest dużo oceniania i stereotypów. Slut shaming w pozornie ładnym opakowaniu.
Mam wrażenie, że autorka nienawidzi chyba każdego (mężczyzn, innych kobiet, dzieci, lewaków_czek, influencerów_ek, rowerzystów_ek, wegetarian_ek). Gdyby wtedy zobaczyła te formy zapisu rzeczowników, pewnie też by się tam pojawiły.
Dobrze jednak mówi o gwałcie, którego nawet w domu nie zawsze można uniknąć. Ciekawe są również fragmenty o bulimii, ale to niewielka część książki.
A komentarz o wojnie jest żenujący.
Z jednym się zgodzę - nie wszystkie książki trzeba szanować tylko ze względu na to, że nimi są.
Myślę, że autorka na siłę starała się być oryginalna i kontrowersyjna. Tylko to drugie się jej (moim zdaniem) udało. Bo nietrudno być kontrowersyjnym.
Można przeczytać i zapomnieć. Albo w ogóle nie czytać.
Słowami autorki - "nie wieder"

PS Nie ma nic złego w byciu Houllebecq girl ani Hollaback girl. Można też być i jedną, i drugą.

Krótko: nie polecam. Znajdują się w niej szkodliwe treści. Jeśli ktoś lubi się denerwować, warto przeczytać.
Dłużej:
Osobiste podejście autorki do seksu to jej sprawa, ale w rozdziale jemu poświęconym jest dużo oceniania i stereotypów. Slut shaming w pozornie ładnym opakowaniu.
Mam wrażenie, że autorka nienawidzi chyba każdego (mężczyzn, innych kobiet, dzieci, lewaków_czek,...

Bardzo dobrze mi się czytało, interesująca, wciągająca, napisana w nietypowy sposób, mimo iż opowiada o bardzo typowych zdarzeniach i doświadczeniach.

Bardzo dobrze mi się czytało, interesująca, wciągająca, napisana w nietypowy sposób, mimo iż opowiada o bardzo typowych zdarzeniach i doświadczeniach.

Lubiącym poezję - zdecydowanie polecam. Lubiącym niebanalną literaturę współczesna - również. Książka w formie poematu zmusza do myślenia, wywołuje dużo emocji. Bywa ciężka psychicznie ale to zaleta. Nie można temu utworowi zarzucić wtórności. Dla mnie literacki przełom. Pozwolił mi zrozumieć wiele zjawisk.

Lubiącym poezję - zdecydowanie polecam. Lubiącym niebanalną literaturę współczesna - również. Książka w formie poematu zmusza do myślenia, wywołuje dużo emocji. Bywa ciężka psychicznie ale to zaleta. Nie można temu utworowi zarzucić wtórności. Dla mnie literacki przełom. Pozwolił mi zrozumieć wiele zjawisk.

Książce nie wystawiam oceny, bo czytałam ją dość dawno.

Z uwagi na pewne względy należy do grona jednej z "dla mnie najlepszych" książek XXI wieku.



Spośród nowszych pozycji czytanych przeze mnie w Krakowie na przestrzeni kilku lat które tam spędziłam - mieści się w 1. piątce.


(Dałabym 10.)

Książce nie wystawiam oceny, bo czytałam ją dość dawno.

Z uwagi na pewne względy należy do grona jednej z "dla mnie najlepszych" książek XXI wieku.



Spośród nowszych pozycji czytanych przeze mnie w Krakowie na przestrzeni kilku lat które tam spędziłam - mieści się w 1. piątce.


(Dałabym 10.)

Naprawdę ciekawa pozycja książkowa. Szybko się czyta, całkiem przyjemnie. Postrzeganie różnych spraw, współczesnych czynności będących na porządku dziennym, opisane w sposób specyficzny, ale dzięki temu, czuje się pewną bliskość z autorką.

Naprawdę ciekawa pozycja książkowa. Szybko się czyta, całkiem przyjemnie. Postrzeganie różnych spraw, współczesnych czynności będących na porządku dziennym, opisane w sposób specyficzny, ale dzięki temu, czuje się pewną bliskość z autorką.

danke za ten poemat, bo i śmiech i łzy

danke za ten poemat, bo i śmiech i łzy

najpierw byłam zachwycona, później jednak entuzjazm opadł. imo impet się wytraca po kilkudziesięciu pierwszych stronach, przez co zabrakło punktu dojścia i finalnych tonów, które by umocniły wymowę całości.

najpierw byłam zachwycona, później jednak entuzjazm opadł. imo impet się wytraca po kilkudziesięciu pierwszych stronach, przez co zabrakło punktu dojścia i finalnych tonów, które by umocniły wymowę całości.

..."Nie ma czegoś takiego jak bycie dobrym w łóżku,
żeby być dobrym w łóżku, trzeba być dobrym poza łóżkiem,
trzeba być dobrym wszędzie."
Zachęcony entuzjastyczną opinią Mylengrave, zakupiłem sobie ten pięknie wydany tomik (ukłony dla Wydawnictwa Krytyki Politycznej) i kolejny raz całkowicie się z Jej opinią zgadzam. Doskonały, emocjonalny, wciągający poemat(?). Autorka dociera do jądra życia, miłości, nienawiści. Kontrowersyjny język, jest jedynym możliwym dla takiego przekazu, od pierwszej do ostatniej strony trzymającego czytelnika za pysk. Nie wiem czy p. Dominika wplotła w utwór watki autobiograficzne, ale śmiem twierdzić, że taki poziom emocji może wykreować jedynie osoba mocno przez życie doświadczona. Polecam.

..."Nie ma czegoś takiego jak bycie dobrym w łóżku,
żeby być dobrym w łóżku, trzeba być dobrym poza łóżkiem,
trzeba być dobrym wszędzie."
Zachęcony entuzjastyczną opinią Mylengrave, zakupiłem sobie ten pięknie wydany tomik (ukłony dla Wydawnictwa Krytyki Politycznej) i kolejny raz całkowicie się z Jej opinią zgadzam. Doskonały, emocjonalny, wciągający poemat(?). Autorka...

Natrafiłam na tę pozycję szukając czegoś ciekawego w kategorii "poezja i dramat". Po przeczytaniu doszłam do wniosku, że to bardziej dramat. I to dosłownie.
Sama tematyka wierszy bardzo trafna, jeśli chodzi o czasy, w których przyszło nam żyć. Natomiast treść wierszy już w ogóle mi się nie podobała. Momentami przesadnie wulgarna, innym razem zbyt infantylna.

Natrafiłam na tę pozycję szukając czegoś ciekawego w kategorii "poezja i dramat". Po przeczytaniu doszłam do wniosku, że to bardziej dramat. I to dosłownie.
Sama tematyka wierszy bardzo trafna, jeśli chodzi o czasy, w których przyszło nam żyć. Natomiast treść wierszy już w ogóle mi się nie podobała. Momentami przesadnie wulgarna, innym razem zbyt infantylna.

Po przeczytaniu wywiadu autorki z panem Piotrem Mareckim jestem w stanie mniej krytycznie spojrzeć na tę książkę uważając ją wcześniej jedynie za niesamowicie pretensjonalną. Tam autorka dogłębniej tłumaczy skąd nakład tej nienawiści w stronę nazwijmy to ,,lewackiej śmietanki Warszawy'' powołując się na konkretne przykłady z jej życia. W tym momencie bardziej rozumiem wylane żale i frustracje, jestem nawet w stanie podpisać się pod pewnymi fragmentami upływu tej agresji. Niemniej jednak nie zmieniło to za bardzo mojego ogólnego postrzegania ,,Danke'', jako że w większości jest dla mnie po prostu za mało autentyczna(przy czym zupełnie szanuję i rozumiem, dlaczego Dominika Dymińska zdecydowała się na napisanie tej książki w takiej a nie innej formie).

Po przeczytaniu wywiadu autorki z panem Piotrem Mareckim jestem w stanie mniej krytycznie spojrzeć na tę książkę uważając ją wcześniej jedynie za niesamowicie pretensjonalną. Tam autorka dogłębniej tłumaczy skąd nakład tej nienawiści w stronę nazwijmy to ,,lewackiej śmietanki Warszawy'' powołując się na konkretne przykłady z jej życia. W tym momencie bardziej rozumiem...