Złapałam tą książkę w bibliotece zaraz po zerknięciu na opis, bo fabularyzowane dzieje sztuki po prostu uwielbiam. No i nigdy się jeszcze tak nie rozczarowałam - nie dobrnęłam nawet do połowy. Styl autora jest jakąś hybrydą opisu biograficzno-historycznego z narracją fabularną, ale to połączenie wypada po prostu źle. Narracja jest prowadzona bardzo topornie, w ogóle nie wciąga czytelnika i nie wiadomo właściwie do czego prowadzi. "Laura pomyślała, że zadzwoni do kolegi. Kolega powiedział, że dołączy do niej w archiwum. Pracowali dwie godziny i wrócili do domu. Laura była rozczarowana, bo nic nie znaleźli". I tak w koło Macieju. No nie, po prostu nie.

Złapałam tą książkę w bibliotece zaraz po zerknięciu na opis, bo fabularyzowane dzieje sztuki po prostu uwielbiam. No i nigdy się jeszcze tak nie rozczarowałam - nie dobrnęłam nawet do połowy. Styl autora jest jakąś hybrydą opisu biograficzno-historycznego z narracją fabularną, ale to połączenie wypada po prostu źle. Narracja jest prowadzona bardzo topornie, w ogóle nie...

"Zaginiony obraz. W poszukiwaniu arcydzieła Caravaggia" Jonathana Harra to książka z pogranicza literatury faktu i powieści sensacyjnej. Autor bardzo szczegółowo opisuje poszukiwania śladów istnienia obrazu Caravaggia prowadzone przez studentkę historii sztuki, Francescę Cappelletti, najpierw w archiwum rzymskiej rodziny Doria Pamphili, potem wśród dokumentów podupadłego rodu Mattei, do których dostępu strzeże nieco zbzikowana markiza w podeszłym wieku. W końcu młoda badaczka trafia aż do Edynburga, gdzie trop niestety się urywa.

W drugiej części książki mamy możliwość śledzić poczynania konserwatorów dzieł sztuki i ich starania, by udowodnić autentyczność odnalezionego obrazu.

We współczesny nurt wydarzeń autor wplata informacje o bujnym życiu Caravaggia i jego twórczości.

Z wielkim zainteresowaniem śledziłam poszukiwania obrazu opisane przez Jonathana Harra żywym językiem, dzięki któremu nawet żmudne poszukiwania w zakurzonych archiwach zyskały wymiar pracy detektywistycznej w stylu Sherlocka Holmesa.

Książkę Jonathana Harra z pewnością mogą przeczytać osoby zainteresowane historią sztuki. Znajdą w niej wiele ciekawych szczegółów z pracy historyków i konserwatorów sztuki, a także interesujące spostrzeżenia dotyczące barwnego środowiska badaczy sztuki.

"Zaginiony obraz. W poszukiwaniu arcydzieła Caravaggia" Jonathana Harra to książka z pogranicza literatury faktu i powieści sensacyjnej. Autor bardzo szczegółowo opisuje poszukiwania śladów istnienia obrazu Caravaggia prowadzone przez studentkę historii sztuki, Francescę Cappelletti, najpierw w archiwum rzymskiej rodziny Doria Pamphili, potem wśród dokumentów podupadłego...

Jeśli ktoś liczy na sensację to niestety tu jej nie odnajdzie. Brakuje porywczej akcji, świetnie wykreowanych postaci czy genialnych dialogów. Ale są tu wielkie nazwiska wielkich ludzi, wielkie odkrycia, wielkie badania, są również pokazane godziny ciężkiej pracy, poszukiwań i znalezisko które nieodwracalnie zmieniło świat sztuki. I to nie tylko dla tych "chorych na Caravaggia"

Jeśli ktoś liczy na sensację to niestety tu jej nie odnajdzie. Brakuje porywczej akcji, świetnie wykreowanych postaci czy genialnych dialogów. Ale są tu wielkie nazwiska wielkich ludzi, wielkie odkrycia, wielkie badania, są również pokazane godziny ciężkiej pracy, poszukiwań i znalezisko które nieodwracalnie zmieniło świat sztuki. I to nie tylko dla tych "chorych na...

Rzadko zdarza mi się to w przypadku książek, częściej z filmami. Mianowicie, po przeczytaniu opisu nastawiałam się na zupełnie inną lekturę. Może nie tak intrygującą jak np. "Kod Leonarda da Vinci", ale mimo wszystko miała to być powieść, która "(...) stanowi niezwykłe połączenie pracy historycznej z opowieścią sensacyjną, jest żywa, misternie skonstruowana i przykuwająca uwagę". Dokładnie na to się przygotowałam. Jednak czytając przez cały czas zastanawiałam się, co właściwie autor chciał tu pokazać? Ilość dat, nazwisk i fachowych terminów przyprawia o zawrót głowy. Wątku sensacyjnego próżno było szukać. Pojawiły się za to elementy romansu i szeroko pojętej powieści obyczajowej. Dopiero po przeczytaniu całości (mimo wszystko ciekawiło mnie jak się skończy ta historia),natknęłam się na "podziękowania" i "informacje o źródłach", których nie zwykłam czytać, ale w tym przypadku wiele mi wyjaśniły. Jak się okazało, pan Harr specjalizuje się w powieściach 'non-fiction', o czym wcześniej nie wiedziałam. Wszystkie postacie zawarte w książce są prawdziwe, wszystkie wydarzenia miały miejsce w rzeczywistości... To trochę ratuje tę historię, ale nie zmienia faktu, że sposób prowadzenia akcji i łączenie pewnych stylów oraz wątków pozostawia wiele do życzenia. Tym większe było moje zdziwienie, gdy dowiedziałam się, że książka zyskała status bestsellera (przynajmniej na rodzimym rynku).

Podsumowując, jeśli ktoś bardzo interesuje się historią sztuki, ta pozycja może mu się spodobać. Jednak wszystkim pozostałym szczerze odradzam.

Rzadko zdarza mi się to w przypadku książek, częściej z filmami. Mianowicie, po przeczytaniu opisu nastawiałam się na zupełnie inną lekturę. Może nie tak intrygującą jak np. "Kod Leonarda da Vinci", ale mimo wszystko miała to być powieść, która "(...) stanowi niezwykłe połączenie pracy historycznej z opowieścią sensacyjną, jest żywa, misternie skonstruowana i przykuwająca...

Dzięki tej książce można poznać momenty z życia Caravaggia,poznać jego twórczość ale także dowiedzieć się jakie są metody postępowania podczas czyszczenia i odnawiania obrazów.

Dzięki tej książce można poznać momenty z życia Caravaggia,poznać jego twórczość ale także dowiedzieć się jakie są metody postępowania podczas czyszczenia i odnawiania obrazów.

Kolejna nudna książka. Miała potencjał. Uwielbiam sztukę i książki o sztuce, ale ta mi wyjątkowo nie podeszła. Takie flaki z olejem - ni to powieść ni to książka popularnonaukowa. Niewiadomoco.

Kolejna nudna książka. Miała potencjał. Uwielbiam sztukę i książki o sztuce, ale ta mi wyjątkowo nie podeszła. Takie flaki z olejem - ni to powieść ni to książka popularnonaukowa. Niewiadomoco.

kupiłam książkę na wyprzedaży tylko dlatego, że na okładce było nazwisko Caravaggio.
nie zawiodłam się. czytając ją podróżowałam śladami obrazu.
zakwalifikowałabym ją do gatunki "thriller" i "dramat".

kupiłam książkę na wyprzedaży tylko dlatego, że na okładce było nazwisko Caravaggio.
nie zawiodłam się. czytając ją podróżowałam śladami obrazu.
zakwalifikowałabym ją do gatunki "thriller" i "dramat".