rozwińzwiń

Bohaterki Powstańczej Warszawy - my musimy być mocne i jasne

Okładka książki Bohaterki Powstańczej Warszawy - my musimy być mocne i jasne Barbara Wachowicz
Okładka książki Bohaterki Powstańczej Warszawy - my musimy być mocne i jasne
Barbara Wachowicz Wydawnictwo: Muza reportaż
704 str. 11 godz. 44 min.
Kategoria:
reportaż
Tytuł oryginału:
Bohaterki Powstańczej Warszawy
Wydawnictwo:
Muza
Data wydania:
2014-07-30
Data 1. wyd. pol.:
2014-07-30
Liczba stron:
704
Czas czytania
11 godz. 44 min.
Język:
polski
ISBN:
9788377587157
Tagi:
powstanie wojna
Średnia ocen

7,9 7,9 / 10

Oceń książkę
i
Dodaj do biblioteczki

Porównaj ceny

i
Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Ładowanie Szukamy ofert...

Patronaty LC

Książki autora

Mogą Cię zainteresować

Oceny

Średnia ocen
7,9 / 10
77 ocen
Twoja ocena
0 / 10

OPINIE i DYSKUSJE

Sortuj:
avatar
273
230

Na półkach: , ,

Niestety nie mogę dać więcej gwiazdek. Materiału jest sporo, widać, że autorka się przygotowała, ale wszystko jest dość chaotyczne. W niektórych biografiach więcej informacji jest o rodowodach, przyjaciołach a nawet miejscach niż o samych bohaterkach. I ten styl! Ciągły zachwyt, patetyzm, to znacznie przeszkadza w odbiorze.

Niestety nie mogę dać więcej gwiazdek. Materiału jest sporo, widać, że autorka się przygotowała, ale wszystko jest dość chaotyczne. W niektórych biografiach więcej informacji jest o rodowodach, przyjaciołach a nawet miejscach niż o samych bohaterkach. I ten styl! Ciągły zachwyt, patetyzm, to znacznie przeszkadza w odbiorze.

Pokaż mimo to

avatar
203
44

Na półkach:

Nieziemsko nakreślone 18 sylwetek kobiet,dziewcząt, dziewczynek które zginęły bohaterską śmiercią lub ocalały z tego ,,sierpnia nienawiści" cudem. Jest tu tyle przejmujących historii, tyle smutku, cierpienia, śmierci a jednocześnie czujemy atmosferę tamtych 63 dni. 63 dni podczas których powstańcy kochali, śmiali się ale i również umierali, chowali poległych. Czuć tą nadzieję, że odzyska się tą Polskę, Warszawę. Ci ludzie przez 5 lat okupacji widzieli straszne rzeczy: łapanki, wywózki, słyszeli coraz to nowe wieści z Pawiaka, kolejni najwartościowsi ludzie z naszego kraju, nasz kwiat młodzieży został zakatowany bestialsko przez hitlerowców. Jeśli myślicie, że tą książkę da się przeczytać migiem - nie wiecie, w jakim błędzie jesteście. Czytałam książki po 1200 stron w 3 dni. Ta ma 700 i zajęła mi koło półtora tygodnia. Bo żeby naprawdę przeczytać tę książkę należy wczuć się w historię tych ludzi, chociaż spróbować wyobrazić sobie to, co czuli. W tej książce szczególnie przeżywałam historię Lidki Daniszewskiej, Krystyny Krahelskiej, Krysi Niżyńskiej i Haneczki Graba-Łęckiej. A wiersz pana Zbigniewa Jasińskiego umiem już na pamięć bo tak złapał mnie za serce. Jeśli interesujecie się Powstaniem Warszawskim - to pozycja którą musicie przeczytać! Pozdrawiam, do zobaczenia '<3

Nieziemsko nakreślone 18 sylwetek kobiet,dziewcząt, dziewczynek które zginęły bohaterską śmiercią lub ocalały z tego ,,sierpnia nienawiści" cudem. Jest tu tyle przejmujących historii, tyle smutku, cierpienia, śmierci a jednocześnie czujemy atmosferę tamtych 63 dni. 63 dni podczas których powstańcy kochali, śmiali się ale i również umierali, chowali poległych. Czuć tą...

więcej Pokaż mimo to

avatar
113
106

Na półkach: , , ,

Piękna i zmuszająca do refleksji książka w której pisarka polskiego losu kreśli sylwetki kobiet walczących w Powstaniu Warszawskim.
Każda publikacja Barbary Wachowicz to ważne wydarzenie a ta szczególnie, bo przywraca pamięć o polskich bohaterkach niestety już zapomnianych i nieznanych młodemu pokoleniu a szkoda, bo ich biografie mają ogromny potencjał, aby inspirować właśnie młode pokolenia, aby nie uległy wpływowi cynicznej pogardy dla heroicznego etosu polskiego patriotyzmu jaką lansują antypolskie media.
Barbara Wachowicz nie kreśli portretów swoich bohaterek w oderwaniu lecz wspomina także ich rodziny, rodziców, koleżanki, kolegów i w ten sposób przedstawia czytelnikowi bardzo wierny i prawdziwy obraz tamtych pokoleń, tamtych ludzi, ich motywacji i wartości jakie ich kształtowały. W książce m.in. biografia Krystyny Krahelskiej, która „użyczyła” twarzy Syrenie warszawskiej. Doskonała lektura.

Piękna i zmuszająca do refleksji książka w której pisarka polskiego losu kreśli sylwetki kobiet walczących w Powstaniu Warszawskim.
Każda publikacja Barbary Wachowicz to ważne wydarzenie a ta szczególnie, bo przywraca pamięć o polskich bohaterkach niestety już zapomnianych i nieznanych młodemu pokoleniu a szkoda, bo ich biografie mają ogromny potencjał, aby inspirować...

więcej Pokaż mimo to

avatar
33
24

Na półkach: ,

Barbara Wachowicz oddała w ręce czytelników kolejny historyczno-literacki majstersztyk. Historie kobiet, które walczyły w powstaniu warszawskim, napisane są piękną, ozdobną polszczyzną, którą rzadko spotyka się już w literaturze pięknej, a już prawie wcale w książkach historycznych.

Autorka pochyla się nad historiami rodzin bohaterek, pokazuje jak ważna była rola rodziny w budowaniu postawy patriotyzmu i poświęcenia. Spotyka się z żyjącymi osobami, które znały tytułowe bohaterki. Rozmawia ze spadkobiercami ich tradycji. Zadaje sobie wiele trudu, by jak najlepiej, najdokładniej i najbarwniej oddać czytelnikowi krótką informację o każdej z bohaterek. Podziwiam Wachowicz za to, że stworzyła miniaturowe biografie, w których nie ma zbędnych informacji. Wymaga to nie lada sztuki i kunsztu. Urzekło mnie też w tej pozycji łączenie ze sobą różnych faktów z życia bohaterek, wspominanie o innych "zasłużonych" bohaterach w czasie wojny z okupantem. To nie tylko pojedyncze biografie kobiet, to też kompendium wiedzy o sytuacji Polski i Warszawy w czasie okupacji hitlerowskiej.

Barbara Wachowicz oddała w ręce czytelników kolejny historyczno-literacki majstersztyk. Historie kobiet, które walczyły w powstaniu warszawskim, napisane są piękną, ozdobną polszczyzną, którą rzadko spotyka się już w literaturze pięknej, a już prawie wcale w książkach historycznych.

Autorka pochyla się nad historiami rodzin bohaterek, pokazuje jak ważna była rola rodziny...

więcej Pokaż mimo to

avatar
786
328

Na półkach: , , , , ,

Książka przemawia najmocniejszym głosem dopiero, gdy przeczytasz ją w całości.
Pierwsza część to losy dziewcząt, które zginęły w Powstaniu, druga opisuje historie ocalałych. Przemyślany dwugłos autorki jest jak wstrząs- takie byłybyśmy, gdyby było nam dane żyć. Taka byłaby ojczyzna, dla której z pasją i poświęceniem pracowałybyśmy.
I to dopiero zasmuca, wzrusza i wywołuje dziesiątki refleksji. W obliczu dzisiejszego, odbitego w krzywym zwierciadle patriotyzmu, w odniesieniu do obojętności wobec spraw związanych z ojczyzną, postawa tych kobiet była czysta jak łza i niewzruszona jak skała. Teraz już nikt nie potrafi tak wychować dzieci, wpoić takich wzorców. Pojawiają się myśli, że gdyby Ich wszystkich, odważnych, oddanych, dzielnych, rozwijających się młodych ludzi nie zabrakło, bylibyśmy jako Polacy, kimś lepszym.
Stracone pokolenie, za którym nieustannie ujmuje się niestrudzony kronikarz tamtych dni- Barbara Wachowicz. Ze właściwą tylko sobie sumiennością, starannością, pietyzmem, z artyzmem pióra, z bogatym archiwum zdjęć, przybliża współczesnemu człowiekowi sylwetki Tych, o których świat już prawie zapomniał.

Czy wiesz drogi czytelniku, że Oni jeszcze są wśród nas? Ostatni świadkowie, uczestnicy tamtych dni. Ja zamierzam skorzystać z szansy i spróbować jednej z tych kobiet podziękować osobiście.
A pani Barbarze Wachowicz dziękuję raz jeszcze- za wszystkie cudowne biografie, za Wierną Rzekę Harcerstwa i za tę pozycję, dzięki której wiem, że niezależnie od tego co przyniesie los, nigdy nie wolno się poddawać. Wtedy śmierć tych dziewcząt, a także wieloletnie więzienie tych, którym dane było żyć po wojnie, po prostu poszłoby na marne.

Tak jak każdy myślący człowiek powinien być w Muzeum Auschwitz w Oświęcimiu, tak każdy powinien być na Powązkach, w kwaterze powstańczej i zapalić tam światło pamięci. Oni marzyli o tym, żeby niebo nad głowami było wolne i nie doczekali. Żyjmy tak, by nie przynieść Im wstydu.

Książka przemawia najmocniejszym głosem dopiero, gdy przeczytasz ją w całości.
Pierwsza część to losy dziewcząt, które zginęły w Powstaniu, druga opisuje historie ocalałych. Przemyślany dwugłos autorki jest jak wstrząs- takie byłybyśmy, gdyby było nam dane żyć. Taka byłaby ojczyzna, dla której z pasją i poświęceniem pracowałybyśmy.
I to dopiero zasmuca, wzrusza i wywołuje...

więcej Pokaż mimo to

avatar
53
21

Na półkach:

Książka pasjonująca, wciągająca, genialna 11/10.

Książka pasjonująca, wciągająca, genialna 11/10.

Pokaż mimo to

avatar
1641
706

Na półkach: , , , , , ,

Barbara Wachowicz wkłada wiele serca w swoje książki.
Spotyka się z byłymi Zośkowcami, łączniczkami, powstańcami i dzięki temu możemy przeczytać relacje - często, gęsto z pierwszej ręki.
Bohaterki Powstańczej Warszawy to opowieść o niezwykłych kobietach, dziewczętach, które brały udział w tragicznych walkach Sierpnia '44 roku.
Były takimi samymi osobami jak my. Miały marzenia, wchodziły w dorosłość, posiadały rodziny, miłości i jedno tylko je różniło - przyszło im żyć i walczyć w tych mrocznych czasach II wojny światowej.
Są tutaj sylwetki osób, które przeżyły te tragedię, ale i tych którym nie było dane cieszyć się wolną Polską.
Opowieść zaczyna się od Matuli, czyli Matki Rudego - Jaśka Bytnara z "Kamieni na szaniec", poprzez znane nam dziewczęta z Batalionów - "Zośka" i "Parasol": Irki Kowalskiej, Haliny Dunin-Karwickiej, Krystyny Krahelskiej...
Możemy poznać nieznane może wielu - losy znanych aktorek Aliny Janowskiej, niezapomnianej Danuty Szaflarskiej i wielu innych...
Te które przeżyły musiały toczyć wciąż walkę z władzami PRL, niesłusznie więzione, skazywane - nie poddawały się. Kończyły studia, zakładały rodziny.
Moim zdaniem ta książka to cudowna perełka, z której możemy sporo się dowiedzieć, a także mały okruch pamięci - tych niezwykłych kobiet. Bo było ich tysiące. Bezimienne, odważne, którym należy się szacunek i nasza chwila zadumy.

Barbara Wachowicz wkłada wiele serca w swoje książki.
Spotyka się z byłymi Zośkowcami, łączniczkami, powstańcami i dzięki temu możemy przeczytać relacje - często, gęsto z pierwszej ręki.
Bohaterki Powstańczej Warszawy to opowieść o niezwykłych kobietach, dziewczętach, które brały udział w tragicznych walkach Sierpnia '44 roku.
Były takimi samymi osobami jak my. Miały...

więcej Pokaż mimo to

avatar
709
656

Na półkach:

Lubię styl pisania Barbary Wachowicz, ale tym razem ilość gwiazdek dana przez mnie książce to coś więcej, niż docenienie stylu.Życiorysy, wspomnienia bohaterek Powstańczej Warszawy tchną nieprawdopodobnym patriotyzmem, humanizmem oraz nadzieją. Jakże brakuje mi tych wartości we współczesnej Polsce, we współczesnej literaturze, we współczesnym człowieku! I nie chodzi bynajmniej o dywagacje na temat słuszności wybuchu Powstania Warszawskiego. Chodzi o wychowanie młodego człowieka do miłości Ojczyzny, do bronienia życia, ale i bronienia honoru. Czy nie cechuje nas czasem strach przed radykalizmem takiej właśnie miłości? Ale tylko radykalna, jasna, czysta i prawdziwa miłość zwycięża i daje wolność.

Lubię styl pisania Barbary Wachowicz, ale tym razem ilość gwiazdek dana przez mnie książce to coś więcej, niż docenienie stylu.Życiorysy, wspomnienia bohaterek Powstańczej Warszawy tchną nieprawdopodobnym patriotyzmem, humanizmem oraz nadzieją. Jakże brakuje mi tych wartości we współczesnej Polsce, we współczesnej literaturze, we współczesnym człowieku! I nie chodzi...

więcej Pokaż mimo to

avatar
659
482

Na półkach: , ,

Książka trochę jak wykład coś się zanotuje, coś nas zaciekawi, ale większość się po prostu zapomni, a czasem można się złapać po prostu na tym że myślami jest się gdzie indziej... Myślę, że dla fanów literatury okresu wojennego jest to pozycja godna polecenia, niestety choć przebrnęłam przez całą lekturę nie stałam się jej fanką, książka okazała się dla mnie ciężka w odbiorze, zbyt dużo suchych faktów paradoksalnie nie dotyczących powstania...

Książka trochę jak wykład coś się zanotuje, coś nas zaciekawi, ale większość się po prostu zapomni, a czasem można się złapać po prostu na tym że myślami jest się gdzie indziej... Myślę, że dla fanów literatury okresu wojennego jest to pozycja godna polecenia, niestety choć przebrnęłam przez całą lekturę nie stałam się jej fanką, książka okazała się dla mnie ciężka w...

więcej Pokaż mimo to

avatar
1261
222

Na półkach:

Tak naprawdę przeczytałam 200 z 700 stron. Nie dałam rady więcej. Zrobiło się ciepło i mam dosyć tak ciężkich tematów na najbliższe miesiące. Poza tym za bardzo nie odpowiada mi sposób pisania autorki. Szczególnie dziwny szyk zdania, w tym stawianie przymiotników, ni z tego ni z owego, na końcu zdania. Myślałam też, że w tej pozycji będzie więcej opisów tego co się działo podczas wojny. Jednak są to biografie, które sięgają dobrych kilka pokoleń wstecz. Nie do końca podoba mi się też to, że autorka wszystko wybiela. Wszyscy w Polsce przedsocjalistycznej wydają się kryształowo czyści i cudownie wspaniali.

Jeśli będę miała okazję to pewno wrócę do tej pozycji, żeby zapoznać się z biografiami "tych które przeżyły" - aktorek - Aliny Janowskiej i Danuty Szaflarskiej.

Tak naprawdę przeczytałam 200 z 700 stron. Nie dałam rady więcej. Zrobiło się ciepło i mam dosyć tak ciężkich tematów na najbliższe miesiące. Poza tym za bardzo nie odpowiada mi sposób pisania autorki. Szczególnie dziwny szyk zdania, w tym stawianie przymiotników, ni z tego ni z owego, na końcu zdania. Myślałam też, że w tej pozycji będzie więcej opisów tego co się działo...

więcej Pokaż mimo to

Książka na półkach

  • Chcę przeczytać
    183
  • Przeczytane
    108
  • Posiadam
    53
  • Teraz czytam
    10
  • Ulubione
    9
  • Historia
    5
  • Powstanie Warszawskie
    4
  • Historyczne
    4
  • II wojna światowa
    4
  • 2014
    4

Cytaty

Bądź pierwszy

Dodaj cytat z książki Bohaterki Powstańczej Warszawy - my musimy być mocne i jasne


Podobne książki

Przeczytaj także