Ten jedyny

Książka dla fanów futbolu. Może powinna być zgłoszona w kategorii sportowe, a nie romans ;-). Trochę z przymrużeniem oka, ale jakby odjąć wątek sportowy to byłoby to w miarę dobre opowiadanie.

Książka dla fanów futbolu. Może powinna być zgłoszona w kategorii sportowe, a nie romans ;-). Trochę z przymrużeniem oka, ale jakby odjąć wątek sportowy to byłoby to w miarę dobre opowiadanie.

Książka dość "stara", ale lubię twórczość Giffin, więc po nią sięgnęłam.
Niestety jest najsłabsza pośród tych które czytałam, a została mi chyba jeszcze jedna.
Pierwsze 100 czy 150 stron chciałam odpuścić, bo kompletnie mnie nie brała. Później było ciut lepiej.
Z jednej strony nie lubię marnować czasu, ale z drugiej zacząć książkę i nie dokończyć? No nie 😁

Bardzo dużo futbolu amerykańskiego. Postać głównej bohaterki w moim odczuciu bardzo denerwująca i to był chyba główny minus. Podobnie trener Carr. Podobał mi się za to Miller i Ryan James - ciekawe postacie 🙂

Książka dość "stara", ale lubię twórczość Giffin, więc po nią sięgnęłam.
Niestety jest najsłabsza pośród tych które czytałam, a została mi chyba jeszcze jedna.
Pierwsze 100 czy 150 stron chciałam odpuścić, bo kompletnie mnie nie brała. Później było ciut lepiej.
Z jednej strony nie lubię marnować czasu, ale z drugiej zacząć książkę i nie dokończyć? No nie 😁

Bardzo dużo...

Uwielbiam twórczość Emily Giffin. Każda jej książka jest bardzo życiowa i czytałam je z zapartym tchem. "Ten jedyny" jest historią, która może się przytrafić każdemu. Jednak tym razem książka mnie nie porwała. Mimo swej objętości, jak dla mnie, za dużo w niej o futoballu a za mało historii ludzkiej. Może takie odczucie pojawiło się dlatego, że nie jestem entuzjastką tego sportu?

Uwielbiam twórczość Emily Giffin. Każda jej książka jest bardzo życiowa i czytałam je z zapartym tchem. "Ten jedyny" jest historią, która może się przytrafić każdemu. Jednak tym razem książka mnie nie porwała. Mimo swej objętości, jak dla mnie, za dużo w niej o futoballu a za mało historii ludzkiej. Może takie odczucie pojawiło się dlatego, że nie jestem entuzjastką tego...

Była to w moim odczuciu najsłabsza książka tej autorki. Niby wszystko ok, ale brakowało. Historia chyba słabo przemyślana, jakoś tak płytko bez emocji opisana. Nie zostaje po przeczytaniu żadna reflekcja, myśl.

Była to w moim odczuciu najsłabsza książka tej autorki. Niby wszystko ok, ale brakowało. Historia chyba słabo przemyślana, jakoś tak płytko bez emocji opisana. Nie zostaje po przeczytaniu żadna reflekcja, myśl.

siódmy tom. siódme spotkanie z panią Giffin. tym razem 7 nie jest do końca szczęśliwa liczba. książka mnie nie porwała. początek wręcz był nudny,a opisy futbolu dla mnie prawie nie do przejścia. od połowy jest juz lepiej☺ Jak to u Pani Giffin znów zadajemy sobie pytanie - co jeśli? Co jeśli pokochamy kogoś nam zakazanego? co jeśli nie potrafimy kochać tego,którego powinnyśmy? co jeśli spotkamy się z przemocą w związku? co jeśli. ..serce mówi jedno,a rozum odwrotnie? Shea może być w cudownym związku z gwiazdą futbolu, do którego wzdycha pół Ameryki,a zakochuje się w ojcu przyjaciółki,który jest w wieku jej ojca? co na to powiedzą ludzie? co na to jej przyjaciółka? czy iść za głosem serca?

siódmy tom. siódme spotkanie z panią Giffin. tym razem 7 nie jest do końca szczęśliwa liczba. książka mnie nie porwała. początek wręcz był nudny,a opisy futbolu dla mnie prawie nie do przejścia. od połowy jest juz lepiej☺ Jak to u Pani Giffin znów zadajemy sobie pytanie - co jeśli? Co jeśli pokochamy kogoś nam zakazanego? co jeśli nie potrafimy kochać tego,którego...

Chciałam coś przeczytać Giffin, bo jakiś czas temu było jej pełno wszędzie a i moje znajome się zaczytują. Wygląda jednak na to, że trafiłam na jedną z jej gorszych powieści. Wynudziłam się niesamowicie, uparłam się, że przeczytam do końca, żeby móc skrytykować. Bohaterowie wkurzali mnie swoim zachowaniem, o futbolu amerykańskim, o którym w zasadzie jest ta książka nie wiem nic i przede wszystkim nie chcę wiedzieć. Polecam fanom tej niezrozumiałej dla mnie gry.

Chciałam coś przeczytać Giffin, bo jakiś czas temu było jej pełno wszędzie a i moje znajome się zaczytują. Wygląda jednak na to, że trafiłam na jedną z jej gorszych powieści. Wynudziłam się niesamowicie, uparłam się, że przeczytam do końca, żeby móc skrytykować. Bohaterowie wkurzali mnie swoim zachowaniem, o futbolu amerykańskim, o którym w zasadzie jest ta książka nie wiem...

Zazwyczaj nie czytam kilku książek jednego autora w ciągu miesięcy. Jednak proza Emily Giffin jest zaskakującym wyjątkiem - "Ten jedyny" to trzecia książka tej autorki, którą przeczytałam w ostatnich kilku miesiącach. Jak zwykle nie zawiodłam się, czytając tę pozycję - była lekka i przyjemna, ale jednocześnie poruszała ważny społecznie temat - tym razem była to przemoc w związku oraz brak akceptacji społecznej dla sporej różnicy wieku pomiędzy kobietą a mężczyzną.
Emily Giffin tworzy niezwykle realistyczne światy, w których nie skupia się wyłącznie na pięknej i kolorowej miłości, ale także na tym, co w związkach smutne czy nawet przerażające. Chciałabym, by kobieca literatura wyglądała właśnie w ten sposób - by pokazywała tę ciemniejszą stronę życia, nie będąc jednocześnie wypchaną po brzegi pesymizmem powieścią.
Z całą pewnością niedługo wrócę do prozy tej autorki, szukając kolejnych wartościowych dla kobiet tytułów.

Zazwyczaj nie czytam kilku książek jednego autora w ciągu miesięcy. Jednak proza Emily Giffin jest zaskakującym wyjątkiem - "Ten jedyny" to trzecia książka tej autorki, którą przeczytałam w ostatnich kilku miesiącach. Jak zwykle nie zawiodłam się, czytając tę pozycję - była lekka i przyjemna, ale jednocześnie poruszała ważny społecznie temat - tym razem była to przemoc w...

Szczerze mówiąc, kiedy zaczęłam czytać tą książkę byłam lekko zawiedziona. Bardzo przewidywalna i dość prosta opowieść. Przekładając jednak kolejne kartki książki coraz bardziej ciekawił mnie fakt, co autorka w niej jeszcze zawarła. Książke czyta sie dobrze i lekko. Nadje się na zimowe wieczory. Jednak nie liczmy na jakąś spektakularną opowieść. Przez mój sentyment do przyjaźni bardzo podobała mi się decyzja podjęta przez główną bohaterkę, jednak samo zakończenie mnie nie zaskoczyło. Polecam książkę do herbatki na miły wieczór, ale jeśli czytelnik szuka czegoś "więcej" polecam zajrzeć jednk do innej ksiązki.

Szczerze mówiąc, kiedy zaczęłam czytać tą książkę byłam lekko zawiedziona. Bardzo przewidywalna i dość prosta opowieść. Przekładając jednak kolejne kartki książki coraz bardziej ciekawił mnie fakt, co autorka w niej jeszcze zawarła. Książke czyta sie dobrze i lekko. Nadje się na zimowe wieczory. Jednak nie liczmy na jakąś spektakularną opowieść. Przez mój sentyment do...

Dla mnie była to bardzo przewidująca powieść od pierwszych stron. I strasznie się nudziłam przy stronach opisujących futbol.

Dla mnie była to bardzo przewidująca powieść od pierwszych stron. I strasznie się nudziłam przy stronach opisujących futbol.

Lubię książki E. Giffin, ale ta mi w ogóle nie podeszła. Nie potrafiłam wczuć się w sytuację życiową Shei, nie wspominając o futbolu, którym się nie interesuję, więc nie potrafiłam się wciągnąć.

Lubię książki E. Giffin, ale ta mi w ogóle nie podeszła. Nie potrafiłam wczuć się w sytuację życiową Shei, nie wspominając o futbolu, którym się nie interesuję, więc nie potrafiłam się wciągnąć.