hmmm książka powinna mieć inny tytuł np Tajemnice Julii tytuł i okładka są bardziej tajemnicze niż środek oczekiwałam czegoś sama tajemnica medaliony i wszystko co z nim powiązane tak pobieżnie przedstawione jak dla mnie za mało autorka przy tym się zatrzymała albo jak wspomniałam książka powinna mieć inny tytuł
aczkolwiek fajnie się czyta te poczynania Julii jej refleksie przed 40-stką ....

hmmm książka powinna mieć inny tytuł np Tajemnice Julii tytuł i okładka są bardziej tajemnicze niż środek oczekiwałam czegoś sama tajemnica medaliony i wszystko co z nim powiązane tak pobieżnie przedstawione jak dla mnie za mało autorka przy tym się zatrzymała albo jak wspomniałam książka powinna mieć inny tytuł
aczkolwiek fajnie się czyta te poczynania Julii jej refleksie...

"Tajemnica medalionu" to powieść debiutancka. Jej autorka urodziła się w Warszawie, ale od wielu lat mieszka poza Polską. Po tę lekturę sięgnęłam skuszona dość zagadkowym tytułem, za którym jak myślałam kryje się pełna rodzinnych sekretów sprzed lat. Liczyłam, że książka wzbudzi ten tak bardzo lubiany przeze mnie dreszcz emocji i wplącze mnie w pogmatwane losy rodzinne. Było nieco inaczej. Przez większą część powieści jej akcja biegła dość leniwie. Płynęła niczym nizinna rzeka, spokojnie i miarowo. Dopiero pod koniec rozkręciła się i pojawiła się obiecywana w tytule tajemnica. Czy to dobra powieść? Powiem tak: niezła, choć nad swoim warsztatem autorka musi jeszcze troszkę popracować. Dopracować zwłaszcza dialogi, by były bardziej naturalne i błyskotliwe.
Opisana historia głównej bohaterki jest ciekawa. Julia to kobieta mająca dwa oblicza. Z jednej strony jest romantyczną, wrażliwą duszą, ale istnieje jej drugie oblicze - realistki, po części egoistki, która potrafi żyć w mgle kłamstewek.

Julia urodziła się w stolicy Polski. Tu jako młoda dziewczyna poznała pracującego na obczyźnie Szweda, za którego wyszła za mąż i wyjechała na obczyznę. Na jednej z wysp archipelagu Karlskrony uwili sobie gniazdko. Na świat przyszła dwójka dzieci - syn i córka. Para żyje w dostatku i wygodzie. Nie ma trosk finansowych, urlopy spędza w atrakcyjnych miejscach. Julia dobiega czterdziestki. Rehabilitując się po wypadku zaczyna podsumowywać swoje życie. Czytając sama zastanawiałam się co ją nurtuje. Jak sama mówi chce się jeszcze raz w mężu zakochać. Marzy o zmianach. ( Pozwólcie na dygresję, ale osobiście przecierałam oczy ze zdziwienia o co tej kobiecie chodzi! Związek po dwudziestu latach nie będzie przecież taki jak na początku. Miłość wtedy przybiera bowiem inne oblicze. Jest bardziej spokojnie, ale to nie świadczy o braku uczucia. Mąż Julii to dla mnie facet jak najbardziej w porządku. Pracowity, bez nałogów, szanujący żonę i dzieci, spokojny. O ile rozumiałam wrażliwość głównej bohaterki o tyle nie bardzo wiedziałam co ślubnemu zarzuca.) Świat i życie Julii zmienia podróż - urlop w Izraelu i Egipcie.................

Książka to powieść o przemianie, o znudzeniu dotychczasowym życiem i szukaniu nowych dróg. Julia bowiem nie wpada w popłoch z powodu przekroczenia magicznej granicy wiekowej uważanej za półmetek życia, tylko chce zmian. Zmian na inne, ciekawsze, bardziej intensywne życie. Nieco mnie to dziwiło, bo jej codzienność nie była taka szara. Jak sama wielokrotnie podkreśla na szwedzkiej wyspie czuje się jak w domu. Ma tu przyjaciół, ulubione miejsca, piękną przyrodę. Nie czuje się wyobcowana, świetnie się zaaklimatyzowała. Ma wspaniałą rodzinę, a jednak czegoś jej brak. Powieść Svensson to także przeszłość polskiej rodziny Julii, na której losy wpłynęła wojna. W książce nie brak opowieści o przeszłości drugoplanowych bohaterów oraz ich krewnych. Autorka potępia faszyzm za pogrom Żydów, którzy wskutek polityki Hitlera wycierpieli ogromne piekło.
Jestem przekonana, że w życiu Julii jest wiele przeżyć Pani Svensson. Główna bohaterka patrzy na Polskę oczami wieloletniej emigrantki , która widzi zachodzące po zmianie ustroju przemiany. Widzi plusy, ale przecież nie tylko one są. W książce nie brak niezbyt długich opisów przyrody, która w tym zakątku Szwecji jest naprawdę piękna i niezniszczona. Julia wzbudzała we mnie przeróżne reakcje. Były chwile kiedy ją lubiłam i rozumiałam, ale i pojawiały się momenty kiedy dziwiłam się jej decyzjom, jej kaprysom i uleganiu chwilowym zachciankom.
Czym ujęła mnie ta powieść? Ciepłem, domowym, familijnym klimatem, ciekawymi opisami natury i jesieni. Zabrakło mi dreszczu emocji, rozczarował mnie sposób opisania tytułowej tajemnicy, dziejów medalionu, w który można by z pewnością wpleść więcej sensacji. Czy żałuje czasu poświęconego na tę lekturę? Nie! Książka ma swoje plusy i minusy. Te pierwsze jednak przeważają. Książka z pewnością znajdzie uznanie wśród czytelników lubiących historie z wojną w tle i ciepłe powieści obyczajowe.

"Tajemnica medalionu" to powieść debiutancka. Jej autorka urodziła się w Warszawie, ale od wielu lat mieszka poza Polską. Po tę lekturę sięgnęłam skuszona dość zagadkowym tytułem, za którym jak myślałam kryje się pełna rodzinnych sekretów sprzed lat. Liczyłam, że książka wzbudzi ten tak bardzo lubiany przeze mnie dreszcz emocji i wplącze mnie w pogmatwane losy rodzinne....

Stare medaliony, wisiorki czy brodzki od zawsze mnie fascynowały. Z uwielbieniem patrzyłam, gdy Anne Shirley dostała medalion od swojej nauczycielki i później z dumą go nosiła... Jest jakaś moc i tajemnica w starych przedmiotach, fotografiach, domach... Często mamy różne pamiątki i nie zdajemy sobie sprawy z tego, do kogo należały i jaka wiąże się a nimi historia lub właśnie tajemnica... Historia tego przedmiotu staje się naszą teraźniejszością, otwiera drzwi do dawno zapomnianych, często bolesnych wspomnień. Losy wielu ludzi i pokoleń zaklęte w małym wisiorku splatają się ponownie ze sobą tworząc nową opowieść...


To jeden z powodów, dla których zdecydowałam się przeczytać książkę... Drugi - notka z okładki: "W tej książce historia łączy się z teraźniejszością, a perypetie bohaterki przeplatane są wątkami kulturowymi i obyczajowymi Polski, Szwecji, Niemiec i Izraela". Zaczęłam zatem czytać i nie zwiodłam się!


Główna bohaterka, Julia, jest postacią typową z realiów dzisiejszego świata. Ma czterdzieści lat, męża, dzieci, mieszka w Szwecji i ma pozornie wszystko, czego potrzeba do szczęścia i spełnienia. Ale czy na pewno jest zadowolona ze swojego życia? Mała wyspa gdzieś na końcu świata, leniwie upływające dni, mieszkańcy żyjący bez tajemnic. A ona? Jedyna Polka z dala od domu. Mąż jest dobry i kochający, dzieci oddane rodzinie, dobrze wychowane, ale czy bohaterka jest szczęśliwa? Ma przecież wszystko: rodzinę, dom, przyjaciół, malowniczy krajobraz za oknem... Dlaczego zatem podczas wycieczki do Izraela mogli się o miłość? Może dlatego, że do jej życia wkrada się rutyna, szarość, a codzienność zdaje się przytłaczać. Jaka jest moc takiej prośby? I czy miłość przyjdzie? Czy będzie to miłość do męża,, czy fascynacja innym mężczyzną? Jaka jest rola tytułowego medalionu? Czy wydarzenie z czasów II wojny światowej mogą mieć wpływ na życie bohaterki? Czy Julia będzie szczęśliwa?


To tylko kilka pytań, ale odpowiedzi trzeba poszukać samemu na kartach książki...


Historia opowiedziana przez Joannę Svensson jest fascynująca, a czytelnik chcę "jeszcze i jeszcze więcej", z każdą przeczytaną stroną. Autorka podejmuje trudne tematy: miłość, wierność, historia, holokaust, prawda... To wszystko oplata za pomocą medalionu wokół Julii.


Książkę czyta się przyjemnie, ale nie bez zatrzymywania się na głębszą refleksję. Spędziłam miłe godziny na wertowaniu historii Julii i ludzi wokół niej (z teraźniejszości i przeszłości). Polecam ją wszystkim, którzy nie boją się trudnych pytań i odważnych tropów w poszukiwaniu odpowiedzi przez zakamarki historii.


Anna M.

Stare medaliony, wisiorki czy brodzki od zawsze mnie fascynowały. Z uwielbieniem patrzyłam, gdy Anne Shirley dostała medalion od swojej nauczycielki i później z dumą go nosiła... Jest jakaś moc i tajemnica w starych przedmiotach, fotografiach, domach... Często mamy różne pamiątki i nie zdajemy sobie sprawy z tego, do kogo należały i jaka wiąże się a nimi historia lub...

Magdalena Bengtsson, a właściwie Julia Bengtsson, bo Julia od zawsze było jej właściwym, ukochanym imieniem, mieszka wraz z mężem Perem oraz dwojgiem dorastających już dzieci, Eveliną i Mattiasem, na maleńkiej wyspie w archipelagu Karlskrony. W tym małym, szwedzkim, wyspiarskim świecie, gdzie czas upływa leniwie a wszyscy mieszkańcy wiedzą o sobie niemal wszystko, Julia jest jedyną Polką. Do niedawna żyła tu również druga polska emigrantka - Hanna, która była Julii niczym przyszywana babcio-matka na obczyźnie. Lecz Hanna na zawsze odeszła, pozostawiając po sobie w sercu Julii ogromną pustkę.

Lato powoli się kończy. Za trzy miesiące Julia skończy zaś czterdzieści lat. Wydaje się, że jej życie jest dokładnie takie, jakim być powinno. Jej małżeństwo jest zgodne. Mąż ją kocha. Dzieci są wspaniałe, mądre, zaradne i nie sprawiają najmniejszych kłopotów. Julia mieszka w pięknym domu. Otaczają ją przyjaciele. Jej życie jawi się niczym sielanka. Jednak nie jest takim do końca.

"Prawie każdy mój dzień jest podobny do drugiego. Wszystko jest poukładane jak w szufladkach. Czasami chciałabym zmiany. Tylko że nie wiem jakiej. Co prawda zdaję sobie sprawę, że wiele osób zazdrości mi pięknego domu, kochającego męża i dorodnych dzieci. W ogóle tego, że mając zaledwie dwadzieścia lat, wyszłam za mąż. Nie dlatego, że musiałam, ale z wielkiej miłości."

Poukładane i spokojne życie nie satysfakcjonuje Julii. Jej małżeństwo, mimo miłości i przywiązania, przeżywa kryzys. Może to kwestia niedawnych wypadków, w których Julia odniosła poważne urazy fizyczne? Nie pozostały one również bez wpływu na jej psychikę. Zostawiły i na niej trwały ślad. A może to upływający czas i nieuchronność stawania się starszym, dojrzalszym tak negatywnie wpływa na kobietę? Julia tęskni za szaloną miłością, romansem. Chce zmian. Nie do końca wie jakich. Wie jednak, że coś musi się w jej życiu zmienić.

Julia marzy też o dalekiej, wspaniałej podróży. Nie może się jednak zdecydować na konkretny kierunek wyprawy. Za namową rodziny przystaje na pomysł córki i oddaje decyzję o miejscu wyjazdu ślepemu losowi. Ten zaś kieruje ją do Izraela. Już wkrótce przyjdzie Julii stanąć na Ziemi Świętej. Pośród wspaniałych, zapierających dech w piersi miejsc i niezwykłych ludzi Julia rozwikła kryjącą się w wiszącym na jej szyi wisiorze tajemnicę z czasów II wojny światowej. Spotka też ludzi, którzy sprawią, że jej życie nabierze w końcu sensu. Kto wie, może wróżba babci o podwójnym ślubie też się ziści? Przekonajcie się sami.

"O sile przetrwania za wszelką cenę, niezależnie od tego, gdzie człowieka rzuci los. Te wszystkie wydarzenia, i nowo poznani w Ejlacie ludzie, zaważyły na moim przyszłym postępowaniu, a może nawet losie."

"Tajemnica medalionu" to debiut literacki Joanny Svensson, urodzonej w Warszawie, na stałe mieszkającej najpierw w Szwecji a obecnie w Niemczech polskiej pisarki. Przyznać muszę, że debiut ten uważam za całkiem udany.

Historia przedstawiona przez autorkę jest ciekawa. Książkę czyta się szybko i z przyjemnością. Głowna bohaterka bywa czasem irytująca, lecz można to jej wybaczyć wobec jej bardzo pozytywnego nastawienia do otaczającego świata i przeżywanego właśnie dość intensywnie kryzysu czterdziestolatki.

Tłem powieści jest Szwecja, Polska oraz Izrael lat 90tych XX w. Autorka we wspomnieniach swych bohaterów przenosi również czytelnika do bolesnego okresu II wojny światowej. W opowieści o czasach wojny jest bardzo sugestywna i odważna. Joanna Svensson sporo miejsca poświęca tematowi represjonowania Żydów podczas tej najgorszej z wojen i tego skutkach, które trwają jeszcze długo po wojnie. Muszę przyznać, że sporo miałam na ten temat przemyśleń w trakcie i po lekturze książki, a to dobrze o niej świadczy. Polecam.

Magdalena Bengtsson, a właściwie Julia Bengtsson, bo Julia od zawsze było jej właściwym, ukochanym imieniem, mieszka wraz z mężem Perem oraz dwojgiem dorastających już dzieci, Eveliną i Mattiasem, na maleńkiej wyspie w archipelagu Karlskrony. W tym małym, szwedzkim, wyspiarskim świecie, gdzie czas upływa leniwie a wszyscy mieszkańcy wiedzą o sobie niemal wszystko, Julia...

„Tajemnica medalionu” to debiut literacki Joanny Svensson. Autorka urodziła się w Warszawie w 1955 roku. Dwadzieścia lat później wyjechała do Szwecji. Po kolejnych dwudziestu latach wyprowadziła się do Niemiec. W ciągu swojego życia poznała wielu interesujących ludzi, zwłaszcza kobiet – emigrantek. Zainspirowana ich historiami napisała powieść, w której każda z nas może odnaleźć coś dla siebie.
Losy Julii, głównej bohaterki książki, są fascynujące przede wszystkim dla kobiet dojrzałych, które nie godzą się na nudną, jednostajną egzystencję, ale oczekują czegoś więcej, pragną zmiany. Chcą czerpać z życia pełnymi garściami. Wiedzą, że zawsze jest czas na miłość, realizację marzeń i pasji, poznawanie świata i ludzi.
Julia, która ma kochającego męża, dwoje prawie dorosłych dzieci, mimo wszystko nie czuje się szczęśliwa. Zmiana imienia i czterdzieste urodziny, bardzo ważne wydarzenie dla każdej kobiety, doprowadzają do rewolucji w jej życiu. Wyjazd do Izraela okazuje się momentem przełomowym. Julia odkrywa ciekawe miejsca, spotyka niezwykłych ludzi, dzięki którym staje się bardziej pewna siebie. Znowu czuje się atrakcyjna i pożądana. Przywiązuje większą wagę do wyglądu. Pragnie się rozwijać. Postanawia zawalczyć o siebie i odmienić swój los.
Akcja powieści rozgrywa się w Polsce, Szwecji, Danii i Izraelu. Przywołane są w niej wydarzenia historyczne, w których brali udział członkowie rodziny i znajomi Julii. Poruszono kwestię traktowania Polaków i Żydów w obozie w Oświęcimiu, wywożenia żołnierzy Armii Krajowej na Syberię. Wspomniano strajk studentów Uniwersytetu Warszawskiego.
Dzięki „Tajemnicy medalionu” możemy zetknąć się z kulturą i obyczajami Polski, Szwecji, Niemiec, Danii i Izraela. Lektura książki skłania do refleksji i głębszego poznania siebie. Polecam wszystkim kobietom, a także mężczyznom, którzy chcą lepiej nas zrozumieć.

„Tajemnica medalionu” to debiut literacki Joanny Svensson. Autorka urodziła się w Warszawie w 1955 roku. Dwadzieścia lat później wyjechała do Szwecji. Po kolejnych dwudziestu latach wyprowadziła się do Niemiec. W ciągu swojego życia poznała wielu interesujących ludzi, zwłaszcza kobiet – emigrantek. Zainspirowana ich historiami napisała powieść, w której każda z nas może...

Nie wiem jak ocenić tę książkę, wszystko zależy od tego, jak wypadnie kolejna część opowieści o Julii :)

Nie wiem jak ocenić tę książkę, wszystko zależy od tego, jak wypadnie kolejna część opowieści o Julii :)