Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Istnieją tylko dwie drogi wiodące ku bramie Życia Wiecznego: drążymy głową błoto niczym robak lub jak smok wzlatujemy wysoko w niebiosa

- Co oznaczają te zawijasy?- spytał,wskazując na zdobienie. - To arabskie pismo(...).
- Ile macie liter- spytał Chiao Tai. - Dwadzieścia osiem - odparł zwięźle Mansur. - Wielkie Nieba! - wykrzyknął Chiao Tai.- Tylko tyle? My mamy ponad dwadzieścia tysięcy znaków! Usta Mansura wykrzywił pogardliwy uśmiech. (...) - Jak oni u licha mogą wyrażać swoje myśli, mając do dyspozycji tylko dwadzieścia osiem liter?- szepnął Chiao Tai do Yau. - Nie mają aż tylu myśli do wyrażenia - powiedział półgłosem Yau.

Poezja faktycznie jest łatwa do zapamiętania. Nie tylko z powodu rymów, ale również dlatego, że odpowiada rytmowi pulsowania krwi krążącej w naszym ciele oraz rytmowi oddechu.

- Czy to prawda, że na zachód od ziem Kalifa żyją białoskórzy ludzie o niebieskich oczach i żółtych włosach?
- To niemożliwe, żeby tacy istnieli!- zaprotestował Chiao Tai.- To muszą być diabły albo duchy!
- Ależ istnieją - poświadczył z powagą Mansur.- I są dobrymi wojownikami. Potrafią nawet pisać, ale od niewłaściwej strony - z lewej do prawej.
- Dla mnie to przesądza sprawę!- powiedział z satysfakcją Chiao Tai.- To muszą być duchy. W Dolnym Świecie wszystko odbywa się dokładnie odwrotnie, niż w świecie ludzkim.
Mansur opróżnił kielich.- Niektórzy mają czerwone włosy - dorzucił.
Chiao Tai spojrzał na niego badawczo. Stwierdził, że gospodarz musi być już pijany, jeśli opowiada kompletne bzdury.

(...) ten, kto dąży do posiadania idealnego piękna, wznieca gniew bogów.

Przecież często się zdarza, że wszedłszy do pustego pokoju, czujemy ponad wszelką wątpliwość, że przed chwilą ktoś w nim przebywał. Nie można sobie tłumaczyć, że to tylko odczucie. Osoba, która tam przed chwilą była, zostawiła coś z siebie. Nawet jeśli nie robiła tam nic specjalnego, a tylko przeglądała książkę lub pisała list. Teraz przypuśćmy, że w danym pomieszczeniu ktoś zmarł gwałtowną śmiercią. Należy oczekiwać, że straszliwe emocje, których doznał w owej chwili, nasączyły atmosferę pomieszczenia tak intensywnie, że utrzymują się w nim przez wiele lat. Jeżeli nadzwyczaj wrażliwa osoba wejdzie tam, może postrzegać owe piętno".