Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czy „swoje” dziecko może być urodzone tylko przez matkę biologiczną? Rodzice adopcyjni mają „nieswoje” dzieci? A jak ludzie biorą ślub, to mówią „mój mąż”, „moja żona” i nikt nie ma wątpliwości co do ich „swojości”, a jednak więzy krwi ich nie łączą. W sposób dość satysfakcjonujący odpowiada na te pytania Magdalena Modlibowska, matka trójki dzieci, w książce Odczarować adopcję. Poradnik rodzica dla rodziców. Pierwsze rozdziały dotyczą procedury adopcyjnej i formalności. Nie jest to natomiast cytowanie przepisów prawnych (bo o nich można przeczytać w Internecie),a omówienie, jak z nimi poradzili sobie przyszli adopcyjni rodzice. Należy wziąć pod uwagę, że ksiązka została napisana w 2010 roku, zatem niektóre procedury i przepisy są nieaktualne. Obecnie obowiązuje Ustawa z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (Dz.U. 2011 nr 149 poz. 887 z późn. zm.). Szczególnie cenna dla mnie jest część dotycząca radzenia sobie z chorobą sierocą, której doświadczały dwie córki Autorki. Rozdział ważny, ponieważ burzący mity o tej trudnej chorobie (któż z nas nie ma przed oczami kiwającego się w przód i w tył kilkulatka siedzącego na łóżku w domu dziecka?). Otóż pierwsze symptomy choroby sierocej czujny lekarz zauważył, kiedy pierwsza córka miała niecałe trzy miesiące. Terapia polega na głaskaniu, masażach, przytulaniu, na… okazywaniu miłości. W wypadku starszego dziecka jest to terapia bardzo trudna (dziecko opluwa, odsuwa się, nie chce być przytulane, bije, a ty myślisz, że zwariujesz). Po więcej o adopcji zapraszam do Notatnika Terapeuty: www.karolinaplichta.pl