Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Doskonała książka. Dziwię się, że jest tak mało popularna (jestem pierwszą osobą, która wystawiła jej ocenę). Czytałem wiele wspomnień z okresu akcji lipcowej lub powstania w getcie. Natomiast unikatowość pozycji polega na tym, że około jej połowa poświęcona jest okresowi po symbolicznym upadku powstania '43 (16 maja 1943),w którego czasie autor wraz z początkowo dość liczną ludnością żydowską ukrywa się w ruinach byłego getta. Jest dla mnie realne, że z osób, które tego doświadczyły, autor jest jedyną, której udało się przetrwać i jednocześnie spisać swoje wspomnienia. Najberg ten okres opisuje chronologicznie, kreśląc szczegółowo jak grupa ukrywających się z dnia na dzień staje się coraz mniejsza. Giną oni na rozmaite sposoby, w większości jednak przypadków wykryci przez Niemców, którzy na wciąż przeszukują teren w poszukiwaniu Żydów, których chcą zabić. Jest takie powiedzenie, że śmierć jednego człowieka to tragedia, a śmierć miliona ludzi to statystyka. Wszyscy wiedzą, że w czasie wojny zginęły miliony Żydów. Dzięki wspomnieniom Najberga możemy te miliony zamienić na miliony jednostek, ponieważ wymienia on tych ludzi z nazwiska, profesji, wieku, płci, różnych innych szczegółów, a w końcu także ze sposobu, w jaki znaleźli swoją śmierć.