Najnowsze artykuły
- ArtykułyDzień Bibliotekarza i Bibliotek – poznajcie 5 bibliotecznych ciekawostekAnna Sierant12
- Artykuły„Kuchnia książek” to list, który wysyłam do trzydziestoletniej siebie – wywiad z Kim Jee HyeAnna Sierant1
- ArtykułyLiteracki klejnot, czyli „Rozbite lustro” Mercè Rodoredy. Rozmawiamy z tłumaczką Anną SawickąEwa Cieślik2
- ArtykułyMatura 2024 z języka polskiego. Jakie były lektury?Konrad Wrzesiński8
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Jūza Unno
Znany jako: Shōichi Sano (nazwisko),...Znany jako: Shōichi Sano (nazwisko),Kyūjūrō Oka
1
6,4/10
Pisze książki: fantasy, science fiction
Urodzony: 26.12.1897Zmarły: 17.05.1949
Jeden z ojców-założycieli japońskiej science fiction.
Oprócz sf pisał fantasy i utwory detektywistyczne. Debiutował opowiadaniem "Denkifuro no kaishijiken" (Shinseinen, kwiecień 1928, Sprawa tajemniczej śmierci w wannie elektrycznej). W latach 30. opublikował szereg powieści przygodowej sf, potem dostał się w tryby rządowej machiny propagandowej i nadal pisał sf. Po wojnie, uznany za "niskiej klasy zbrodniarza wojennego", pisał już niewiele, załamany obrotem spraw i zaawansowaną gruźlicą - pod nowym pseudonimem. Dzieła wszystkie ukazały się w latach 1988-1993 (Unno Jūza Zenshū, 15 t.),dwa ostatnie tomy zawierają eseje i dzienniki). Wywarł ogromny wpływ na powojenne pokolenie pisarzy sf, zwłaszcza na takich tuzów jak Shinichi Hoshi, Yasutaka Tsutsui i Sakyō Komatsu, i na późniejszych (np. Masaki Yamada).
Po angielsku wydano wybór opowiadań Fast Forward Japan: Stories from the Founder of Japanese Science Fiction (zb 2021, 9). Wydawany także (wybory opowiadań) w Hiszpanii i Portugalii.
Oprócz sf pisał fantasy i utwory detektywistyczne. Debiutował opowiadaniem "Denkifuro no kaishijiken" (Shinseinen, kwiecień 1928, Sprawa tajemniczej śmierci w wannie elektrycznej). W latach 30. opublikował szereg powieści przygodowej sf, potem dostał się w tryby rządowej machiny propagandowej i nadal pisał sf. Po wojnie, uznany za "niskiej klasy zbrodniarza wojennego", pisał już niewiele, załamany obrotem spraw i zaawansowaną gruźlicą - pod nowym pseudonimem. Dzieła wszystkie ukazały się w latach 1988-1993 (Unno Jūza Zenshū, 15 t.),dwa ostatnie tomy zawierają eseje i dzienniki). Wywarł ogromny wpływ na powojenne pokolenie pisarzy sf, zwłaszcza na takich tuzów jak Shinichi Hoshi, Yasutaka Tsutsui i Sakyō Komatsu, i na późniejszych (np. Masaki Yamada).
Po angielsku wydano wybór opowiadań Fast Forward Japan: Stories from the Founder of Japanese Science Fiction (zb 2021, 9). Wydawany także (wybory opowiadań) w Hiszpanii i Portugalii.
6,4/10średnia ocena książek autora
162 przeczytało książki autora
165 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Miasto kotów. 10 niesamowitych opowieści o kotach
Cykl: Yume (tom 5)
6,4 z 133 ocen
331 czytelników 18 opinii
2022
Najnowsze opinie o książkach autora
Miasto kotów. 10 niesamowitych opowieści o kotach praca zbiorowa
6,4
"Miasto kotów" to zbiór różnorodnych japońskich opowiadań, które łączą koty. Ogromną zaletą zbioru jest różnorodność gatunkowa - od opowieści baśniowych przez grozę i science fiction po poetyckość - a w każdym z nich pewna tajemniczość, którą kojarzymy z kotami. Całość została opatrzna interesującym wstępem, przybliżającym nie tylko sylwetki autorów opowiadań, ale także znaczenie kota w japońskiej kulturze. To naprawdę przyjemna antologia, nie tylko dla miłośników kotów - japońska literatura, szczególnie w takiej krótszej formie ma coś w sobie - pewna odrobinę magii i niesamowitości nawet w życiu codziennym.
"Miasto kotów" to przede wszystkim antologia, która pozwala nam się na chwilę oderwać od rzeczywistości - nic tylko usiąść z ulubionym napojem i zanurzyć się w świat tajemniczych kotów. Wszak nigdy nie wiadomo, czy kot nie jest zmiennokształtnym. W opowiadaniach japońskich klimat niesamowitości jest dla mnie niezwykle kojący - choć niektóre z tekstów mają w sobie wiele z legend miejskich, w których dominuje groza (świetne opowiadanie "Kotka i Muramasa"),to i tak sprawiają ogromną przyjemność z czytania. Niektóre z tekstów są mocno zanurzone w japońskiej kulturze, nawiązując do przesądów i wierzeń, inne zaś są uniwersalne.
Jak to bywa ze zbiorami opowiadań, niektóre są lepsze inne gorsze - jednak ich krótka forma nie pozwala przy żadnym z nich się nudzić. Japońskie odpowiadania mają w sobie pewną prostotę, pozbawione są zbędnych ozdobników - jednak niczym sztuka zen potrafią oddziaływać na czytelnika, skłaniając do pewnej kontemplacji nad niesamowitością w świecie.
To antologia godna polecenia nie tylko miłośnikom kotów, ale także tym którzy szukają lektury po "Zanim wystygnie kawa" i innych powieściach japońskich, których na całe szczęście ukazuje się u nas coraz więcej. Poleciłabym ten zbiór także miłośnikom szeroko pojętej fantastyki, szczególnie grozy w klasycznej odsłonie w stylu Edgara Allana Poe - by przekonać się jakie oblicza opowieści niesamowitych skrywa Japonia.
Na koniec dwa słowa o audiobooku - polecam przede wszystkim tym, którzy posiadają już dość szeroką wiedzę na temat Japonii. W innym przypadku wydanie książkowe sprawdzi się lepiej ze względu na przypisy, które można sprawdzić od razu :)
Miasto kotów. 10 niesamowitych opowieści o kotach praca zbiorowa
6,4
10 opowiadań japońskich pisarzy, ze wstępem o kotach (w tym o demonicznych nekomatach, bakeneko czy kashach) w kulturze Japonii i z krótkimi biografiami pisarzy.
Zakochałam się w magicznym klimacie zbioru, który przenosi czytelnika do zupełnie innej kultury. Są tu opowieści z przeróżnych gatunków, od bajek (dōwa),przez opowieści niesamowite (kaidan),aż po prozę poetycką i sci-fi.
Mi najbardziej przypadło do gustu opowiadanie "Kotka i Muramasa" Fuboku Kozakai, ocierająca się trochę o urban legend historia o mężczyźnie, który poniósł karę za zdradzanie żony. "Kotka i Muramasa" nawiązuje do wierzeń z japońskiego folkloru - przesądu, że jeśli kot usiądzie na ciele zm@rłego, ten wróci do żywych oraz do wiary, że mieczy wykonanych przez Muramasę nie można włożyć z powrotem do p0chwy, jeśli wpierw nie przeleje się nimi krwi.
W zbiorze znajdziemy też dwa dzieła pisarza podziwianego przez Harukiego Murakamiego - Sakutarō Hagiwary. Jego tytułowe "Miasto kotów" zainspirowało Murakamiego przy tworzeniu "Kafki na brzegu" i "1Q84".
Najmniej podobało mi się opowiadanie sci-fi "Przezroczysty kot", przypominało bardzo dzieła Strugackich, a ja ich nie lubię.
Opowiadania są krótkie, bardzo różnorodne i bardzo szybko się je czyta, są idealne na zastój czytelniczy (szczególnie dla kogoś takiego jak ja, kto o wiele bardziej woli krótsze formy),a na dodatek okraszone kolorowymi ilustracjami.