Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Świetna książka! Chyba najlepsza pozycja związana z tematyką KRLD w ostatnich latach. Kto interesuje się ta tematyką ten wie, że związane są z nią trzy problemy: 1) hermetyczność KRLD (nawet jeśli dostaniemy się do tego kraju to wiele rzeczy jest przesłonięte propagandą),2) dynamiczność sytuacji (informacje o tym kraju dość szybko się dezaktualizują),3) wiele informacji jest koloryzowanych lub wręcz fałszywych. Autor poradził sobie z tymi problemami doskonale. Książka pojawiła się w Polsce w 2021 roku a informacje w niej zawarte pochodzą z lat 2015 - 2019 więc są w miarę świeże. Autor jest świadom, że informacje pozyskiwane od uciekinierów są czasami mocno koloryzowane. Dlatego zdaje się na własne obserwacje, zbiera informacje i konsultuje się z analitykami np. Andriejem Łańskim. W efekcie powstaje bardzo interesujący obraz KRLD. Kraj pod rządami Kim Dzon Una nie jest tym samym co za rządów Kim Il Singa czy Kim Ir Sena. Katastrofa głodu w latach 90' ("długi marsz") mocno podminowały w zaufanie do systemu i w pewnym sensie ludzie wzięli swój los w swoje ręce. Pojawiły się nowe zjawiska jak drobny handel, targowiska a nawet... podatki. Mäkeläinen jest niesamowicie spostrzegawczy i czasami udaje mu się utrwalić na kliszy niesamowite rzeczy np. (co uznałem za szczególnie interesujące) tablicę ogłoszeń w jednym z bloków przy ulicy Naukowców Przyszłości w Pjongjang. Była to dokumentacja działalności inminban czyli "komitetu blokowego". Autor nie zajmuje się zbytnio historią KRLD a raczej skupia na sprawach aktualnych, organizacji społeczeństwa i przemianach. Nie moralizuje też zanadto. Doskonała dziennikarska robota. Całość podzielona jest na bloki tematyczne czy też wątki, w których dotyka różnych obszarów życia i polityki KRLD. Obala też bardzo wiele mitów i to IMO w tej książce jest najważniejsze. Największy błąd jaki można popełnić to nie docenić KRLD przez trywializowanie i ośmieszanie tego zabytku przeszłości. Publikacja zawiera mnóstwo kolorowych fotografii, które wzbogacają tekst o treści wizualne. Czasami obrazują rzeczy wcześniej nie widziane... lub takie, które nie zbudzały zadowolenia urzędników partyjnych. Najlepsza pozycja, jeśli ktoś zaczyna interesować się tematyką. Dzięki niej uniknie wielu pułapek, które produkują popularne media.