Mam spory problemy z oceną tej książki - z jednej strony doceniam niesamowitą wiedzę autora, ogrom pracy, mnogość wątków. Z drugiej jednak strony, nie do końca jestem chyba targetem pana Stephensona. O ile rozkminianie szyfrów jest mega ciekawe, o tyle nigdy nie jarałam się historią drugiej wojny światowej, i jarać się nie będę. Do tego dosadny momentami język, te wszystkie cycki i rżnięcie, trochę jednak odstręczają. Ja wiem, że w taki sposób myślą żołnierze, a może i ogólnie faceci, ale to tylko potwierdza, że to nie jest lektura dla mnie.

Mam spory problemy z oceną tej książki - z jednej strony doceniam niesamowitą wiedzę autora, ogrom pracy, mnogość wątków. Z drugiej jednak strony, nie do końca jestem chyba targetem pana Stephensona. O ile rozkminianie szyfrów jest mega ciekawe, o tyle nigdy nie jarałam się historią drugiej wojny światowej, i jarać się nie będę. Do tego dosadny momentami język, te wszystkie...

Zapoznać się z twórczością Stephensona i pozostać wobec niej obojętnym? Myślę, że to niemożliwe. Sądzę, że miłośnicy ambitnej i nieszablonowej fantastyki oraz historii po prostu rzucają się na każdą kolejną książkę tego Autora, albowiem każda jego pozycja literacka, to uczta wyjątkowa! Niepowtarzalność Neal'a Stephensona polega również na tym, że pisarstwo to nie daje się zamknąć w sztywnych ramach, przez co trafia i do tych, którzy za fantastyką nie przepadają.

··· ciąg dalszy recenzji:
https://discrust.diy.net.pl/recenzje/neal-stephenson-cryptonomicon

Zapoznać się z twórczością Stephensona i pozostać wobec niej obojętnym? Myślę, że to niemożliwe. Sądzę, że miłośnicy ambitnej i nieszablonowej fantastyki oraz historii po prostu rzucają się na każdą kolejną książkę tego Autora, albowiem każda jego pozycja literacka, to uczta wyjątkowa! Niepowtarzalność Neal'a Stephensona polega również na tym, że pisarstwo to nie daje się...

Fabuła w (dużym) skrócie.
Śledzimy równolegle dwa wątki: pierwszy dziejący się w czasie II wojny światowej, skupiający się na współpracy między kryptoanalitykami z Bletchley Park a Jednostką 2072 starającą się ten fakt ukryć. Tam poznajemy dwójkę bohaterów - Lawrence'a Waterhouse'a, matematycznego geniusza i kryptoanalityka, przydzielonego do Jednostki 2072 oraz Bobby'ego Shaftoe - sierżanta marine's, weterana m. in. Guadalcanal, który zostaje ściągnięty do Jednostki, w której ma realizować plany Waterhouse'a. Druga linia czasowa biegnie w późnych latach 90-tych XX wieku i skupia się na potomkach bohaterów z czasów wojennych. Mamy tu Randy'ego Waterhouse'a, wnuka Lawrence'a, który wraz ze swoim przyjacielem Avim zakładają firmę Epiphyte zajmującą się dostarczaniem pinogramów (pewnego rodzaju wiadomości video).

Coś, co jest niesamowite jeśli chodzi o tę książkę to ilość informacji. Widać w niej duże zainteresowanie Autora tematem i ogrom pracy, jaką włożył w powstanie jej. Dostajemy dużo szczegółów jeśli chodzi o naukę czy historię. Stephenson przeplata fikcyjne wydarzenia historycznymi, pomiędzy bohaterów fikcyjnych wprowadza postacie historyczne. Oczywiście można takie nagromadzenie informacji odebrać jako minus (i nie ukrywam, niektóre fragmenty mi się dłużyły),ale Autor przedstawia je w sposób, przez który przenika jego ekscytacja i głębokie zaangażowanie a moim zdaniem takie podejście może sprawić, że rzeczy, które nie leżą w kręgu moich zainteresowań nie męczą w trakcie czytania. Dzięki takiemu podejściu nie trzeba bać się przykładowo tematów związanych z kryptoanalizą. Jeżeli Autor tłumaczy nam dajmy na to szyfr polialfabetyczny (który jest bazą Enigmy),robi to na przykładzie, opisując po kolei kolejne kroki algorytmu szyfrowania.

Fabuła w (dużym) skrócie.
Śledzimy równolegle dwa wątki: pierwszy dziejący się w czasie II wojny światowej, skupiający się na współpracy między kryptoanalitykami z Bletchley Park a Jednostką 2072 starającą się ten fakt ukryć. Tam poznajemy dwójkę bohaterów - Lawrence'a Waterhouse'a, matematycznego geniusza i kryptoanalityka, przydzielonego do Jednostki 2072 oraz Bobby'ego...

Jedna z najważniejszych książek SF mojej młodości, może jeszcze "Diamentowy ..." zrobił na mnie tak duże wrażenie. Zdecydowanie najlepiej napisana, konstrukcja fabularna mistrzowska. Pamiętam jak kolega, który nie jest fanem SF zachęcony przeze mnie do jej przeczytania, po miesiącu oddając książkę zapytał-Czlowieku gdzie ją mogę kupić, jest wyku....! Wielu czytelników narzeka na dluzyzny, specjalistyczny język, rozumiem te zarzuty, też miałem chwile kiedy zmęczony odkladalem książkę. Trzeba być bardzo skupionym i mieć dużo czasu ( dobra rada Schopenhauera) Na koniec polecam Cryptonomicon wszystkim którzy chcą przeżyć wspanialą przygodę intelektualną świetnie się przy tym bawiąc.

Jedna z najważniejszych książek SF mojej młodości, może jeszcze "Diamentowy ..." zrobił na mnie tak duże wrażenie. Zdecydowanie najlepiej napisana, konstrukcja fabularna mistrzowska. Pamiętam jak kolega, który nie jest fanem SF zachęcony przeze mnie do jej przeczytania, po miesiącu oddając książkę zapytał-Czlowieku gdzie ją mogę kupić, jest wyku....! Wielu czytelników...

Hm, mam mocno mieszane uczucia co do tej książki, jednak jak widać z oceny, przeważają pozytywne wrażenie. Przede wszystkim otoczka fabularna czyli kryptografia, matma, wplatanie naukowców, matematyków między akcję urzekły mnie. Coś jak najbardziej dla mnie. Cięty, 'inteligencki' humor na przemian z dramatycznymi zwrotami akcji to dobry rollercoaster. Z drugiej jednak strony mnogość wątków, postaci i nieczytelnych (w sumie książką o kryptografii to i sensownym zabiegiem jest zmuszenie czytelnika do próby rozszyfrowania pewnych rzeczy) wydarzeń przytłaczała. Ale ciągle nie na tyle, żeby nie chcesz zobaczyć jak te wszystkie przygody się pokończą. Myślę, że to książka dla nieco węższego grona odbiorców, ale spróbować polecam jak najbardziej.

Hm, mam mocno mieszane uczucia co do tej książki, jednak jak widać z oceny, przeważają pozytywne wrażenie. Przede wszystkim otoczka fabularna czyli kryptografia, matma, wplatanie naukowców, matematyków między akcję urzekły mnie. Coś jak najbardziej dla mnie. Cięty, 'inteligencki' humor na przemian z dramatycznymi zwrotami akcji to dobry rollercoaster. Z drugiej jednak...

Ocierająca się o geniusz i o kicz, monumentalna powieść, łącząca wojnę, miłość i geniuszy

Ocierająca się o geniusz i o kicz, monumentalna powieść, łącząca wojnę, miłość i geniuszy

Opinie w Internecie pokazują, że tę książkę albo się kocha, albo nienawidzi. Ja niestety należę do tej drugiej grupy, fizycznie cierpiałem przez ostatnie 200 stron, które doczytałem, bo szkoda mi było wcześniejszych 700. Fabuła toczy się z gracją pociągu towarowego, narracja z różnych perspektyw często zamiast podgrzewać emocje zwyczajnie je zabija, mnogie wątki łączą się w naciągany, pokrętny sposób, jeśli w ogóle. Mam wrażenie, że połowa treści tej książki jest kompletnie nie potrzebna, bo finał i tak jest prosty jak budowa cepa. Pozostaje jeszcze kwestia 'nerdowskich' fragmentów, które według mnie są wsadzone na siłę i równie dobrze mogłoby ich nie być, a wątek phreackingu van Ecka wywołał u mnie jedynie przewrócenie oczami.
Może to wszystko po prostu miał być skomplikowany żart autora i czytelnik po tej męczarni miał spojrzeć na książkę jak Waterhouse na złamany kod, który zajmował go tygodniami i zapytać "I co, to tyle?"

Opinie w Internecie pokazują, że tę książkę albo się kocha, albo nienawidzi. Ja niestety należę do tej drugiej grupy, fizycznie cierpiałem przez ostatnie 200 stron, które doczytałem, bo szkoda mi było wcześniejszych 700. Fabuła toczy się z gracją pociągu towarowego, narracja z różnych perspektyw często zamiast podgrzewać emocje zwyczajnie je zabija, mnogie wątki łączą się w...

Arcydzieło!

Arcydzieło!

Piękna opowieść o kryptologicznej "wielkiej grze".

Piękna opowieść o kryptologicznej "wielkiej grze".

Genialna. Wymyka się wszystkim ramom.

Genialna. Wymyka się wszystkim ramom.