Mój ukochany komiks!!!!!! Zapach i smak dzieciństwa!!!!!!

Mój ukochany komiks!!!!!! Zapach i smak dzieciństwa!!!!!!

Ciąg eksplozji burzących czwartą ścianę w rytm psychodelii i suchego humoru (w pozytywnym znaczeniu). Szkoda, że w zasadzie bez fabuły

Ciąg eksplozji burzących czwartą ścianę w rytm psychodelii i suchego humoru (w pozytywnym znaczeniu). Szkoda, że w zasadzie bez fabuły

Wspaniały komiks opisujący szalone przygody Profesora Nerwosolka i jego gospodyni, Entymologii Motylkowskiej. Niesamowicie zabawne dialogi, świetne ilustracje.
Myślę, że dla wielu dorosłych powrót do tego komiksu to prawdziwa podróż w czasie.

Wspaniały komiks opisujący szalone przygody Profesora Nerwosolka i jego gospodyni, Entymologii Motylkowskiej. Niesamowicie zabawne dialogi, świetne ilustracje.
Myślę, że dla wielu dorosłych powrót do tego komiksu to prawdziwa podróż w czasie.

"Antresolka Profesorka Nerwosolka" to pierwszy komiks jaki miałam przyjemność w życiu przeczytać. Był w moim domu od zawsze. Jako dziecko często po niego sięgałam i... niewiele rozumiałam. Ale był na tyle istotny w moim życiu, że parę dni temu musiałam zapytać brata "słuchaj, jak się nazywał ten komiks z takim facetem z długą białą brodą?". Życzliwy starszy brat wygrzebał tytuł z pamięci a ja postanowiłam na nowo, z sentymentem przypomnieć sobie swoje pierwsze kroki w komiksowym świecie. I tym razem wszystko dokładnie zrozumiałam :D

Teraz trochę historii: "Antresolka..." to humorystyczna seria komiksowa, której głównymi bohaterami są naukowiec Profesorek Nerwosolek (podstarzały naukowiec zapatrzony w swoją pracę. Wynalazca i organizator wielu wypraw naukowych. Nieco dziecinny i często chodzący z głową w chmurach) oraz jego asystentka Entomologia Motylkowska (asystentka i gospodyni Nerwosolka. Jest w podeszłym wieku. Do jej zadań należy opieka nad domostwem oraz uczestnictwo w eksperymentach profesora. Poza opieką nad domostwem bierze czynny udział w wyprawach organizowanych przez Nerwosolka. Bardziej stąpająca po ziemi i rozsądniejsza od swego pracodawcy). Ta zbzikowana para to mieszanka wybuchowa. W tym tomie bohaterowie wyruszają w kosmos oraz opływają kulę ziemską.

Książka jest podzielona na dwie części. W pierwszej Profesorek wraz ze swoją asystentką wyruszają w kosmos, gdzie przyjdzie im się zmierzyć z nie lada czarnym charakterem, Lordem Hokusem-Pokusem, czarnoksiężnikiem żądnym władzy nad światem oraz podstępnym Molem Książkowym, który chce zjeść cały komiks. Druga część książki to morska wyprawa dwójki bohaterów. Na swojej drodze spotykają oni przeróżne postacie, m.in. samego władcę mórz, potężnego Neptuna, który próbuje wywołać perfekcyjną burzę.

"Antresolka Profesorka Nerwosolka" to jeden z popularniejszych komiksów lat osiemdziesiątych, a nawet siedemdziesiątych. Przygody pozornie szalonego i nierozgarniętego profesora oraz jego lojalnej, choć czasami pyskatej gosposi przebojem wdarły się do serc najmłodszych czytelników, a zawarty w nich surrealistyczny humor sprawił, że po „Antresolkę...” sięgali nierzadko starsi czytelnicy. W moim odczuciu jest to komiksowe arcydzieło, które w tamtym czasie stanowiło coś zupełnie rewolucyjnego, a i czytane dzisiaj daje poczucie, że wcale się nie zestarzało. Autor prowadzi czytelnika od jednego błyskotliwego żartu do drugiego (i naprawdę nie sposób się przy tym nie uśmiechnąć!) i zaskakuje ogromem pomysłów - postacie spacerują w różnych miejscach na planszy, niestandardowe układy komiksowych dymków, plansze skonstruowane jak fragmenty gry czy labirynty (przykładowo jedną stronę komiksu czytamy od dołu do góry),mól książkowy zjadający stronę, parada dziwacznych postaci, scenerie zmieniające się w błyskawicznym tempie, a także gościnnie występujący autor ingerujący w życie bohaterów tworzonego przez siebie komiksu. No i do tego wszystkiego dochodzi genialny, inteligentny humor autora. Humor specyficzny, abstrakcyjny, przewrotny, niekoniecznie zrozumiały dla najmłodszych, dlatego "Antresolka..." jest komiksem wielopokoleniowym - zachwyci i dużych i małych.

Jak dla mnie genialny komiks. Nie wiem, czy kiedykolwiek spotkałam lepszy. Bardzo się cieszę, że czystym przypadkiem sobie o nim przypomniałam i że brat pamiętał jego tytuł, bo dzięki temu mogłam do niego powrócić i tym razem w pełni go zrozumieć. "Antresolka..." to wspaniała obrazkowa przygoda, która spodoba się wielu pokoleniom, ponieważ autor stworzył komiks nie tylko ponadczasowy, ale również „wielokrotnego użytku”, do którego można co jakiś czas wracać, wyłapując kolejne smaczki i niuanse. Pozycja obowiązkowa dla każdego komiksomaniaka.

"Antresolka Profesorka Nerwosolka" to pierwszy komiks jaki miałam przyjemność w życiu przeczytać. Był w moim domu od zawsze. Jako dziecko często po niego sięgałam i... niewiele rozumiałam. Ale był na tyle istotny w moim życiu, że parę dni temu musiałam zapytać brata "słuchaj, jak się nazywał ten komiks z takim facetem z długą białą brodą?". Życzliwy starszy brat wygrzebał...

Książka „Antresolka profesorka Nerwosolka” Tadeusza Baranowskiego przeczytałam jako wyzwanie czytelnicze sierpnia. To wspaniała książka podzielona na dwie części. To przygody profesorka Nerwosolka i jego asystentki Entomologii. Historia podzielona na część kosmiczną i morską. A wy drodzy czytelnicy wiecie coś na temat kosmosu i wody? Bohaterowie muszą stawić czoło złemu Lordowi Hokus - Pokus, który chce opanować całą historyjkę oraz molowi książkowemu, który grozi pożarciem całej opowieści.
Autor zachwyca humorem, pięknymi ilustracjami, chyba wszystkim.
Jestem w szoku, że nie czytałam nigdy komiksów tego aurora. Nie było ich w moim życiu, jednak mam co nadrobić.
Serdecznie polecam.

Książka „Antresolka profesorka Nerwosolka” Tadeusza Baranowskiego przeczytałam jako wyzwanie czytelnicze sierpnia. To wspaniała książka podzielona na dwie części. To przygody profesorka Nerwosolka i jego asystentki Entomologii. Historia podzielona na część kosmiczną i morską. A wy drodzy czytelnicy wiecie coś na temat kosmosu i wody? Bohaterowie muszą stawić czoło złemu...

Ostatnio wpadła mi w ręce książka "Od Nerwosolka do Yansa. 50 komiksów z czasów PRL-u, które musisz przeczytać przed śmiercią" i pod jej wpływem postanowiłem wrócić do pudła w piwnicy, w którym ukrywam swoje skarby z dzieciństwa, w tym dziesiątki komiksów. Pamiętałem "Antresolkę..." jako komiks przekomiczny, z tysiącem gagów i żartów słownych. Sięgnąłem po niego po latach i okazało się, że... nic się nie myliłem. To faktycznie oryginalny, poruszający się niekiedy na granicy kiczu (ale bez przekraczania tej granicy),przełamujący czwartą ścianę i w ogóle bawiący się formułą komiksu utwór, który raczej nigdy się nie zestarzeje. Najlepszym dowodem jest mój Syn, któremu także przypadł ten tomik do gustu. Zdecydowanie klasyka komiksu!

Ostatnio wpadła mi w ręce książka "Od Nerwosolka do Yansa. 50 komiksów z czasów PRL-u, które musisz przeczytać przed śmiercią" i pod jej wpływem postanowiłem wrócić do pudła w piwnicy, w którym ukrywam swoje skarby z dzieciństwa, w tym dziesiątki komiksów. Pamiętałem "Antresolkę..." jako komiks przekomiczny, z tysiącem gagów i żartów słownych. Sięgnąłem po niego po latach i...

Subiektywnie: Podobno faceci nigdy nie dorastają, zostają dziećmi na całe życie... ten komiks zaprzecza tej tezie niezbicie.
Jeden z moich ulubionych komiksów dzieciństwa niestety zestarzał się szpetnie. Historia i humor, które w dzieciństwie rozpalały moją wyobraźnie, teraz wywołują we mnie co najwyżej mieszane uczucia.
Daję cztery gwiazdki, plus jedną za sentyment.
Komiks wyraźnie skierowany do młodego odbiorcy

Subiektywnie: Podobno faceci nigdy nie dorastają, zostają dziećmi na całe życie... ten komiks zaprzecza tej tezie niezbicie.
Jeden z moich ulubionych komiksów dzieciństwa niestety zestarzał się szpetnie. Historia i humor, które w dzieciństwie rozpalały moją wyobraźnie, teraz wywołują we mnie co najwyżej mieszane uczucia.
Daję cztery gwiazdki, plus jedną za...

Bawi tak samo jak lata temu. T.Baranowski mistrz !

Bawi tak samo jak lata temu. T.Baranowski mistrz !

Dla mnie punktacja to 11 na 10. Autor jest genialny w wielu aspektach: grach słownych, planszach, które gładko i bardzo nietypowo przechodzą do następnej (widoczne zdolności malarskie). Taki Monty Python w najlepszej odsłonie. Chciałabym coś zacytować, ale całe 100 stron jest wg mnie cytatem.

Dla mnie punktacja to 11 na 10. Autor jest genialny w wielu aspektach: grach słownych, planszach, które gładko i bardzo nietypowo przechodzą do następnej (widoczne zdolności malarskie). Taki Monty Python w najlepszej odsłonie. Chciałabym coś zacytować, ale całe 100 stron jest wg mnie cytatem.

😂

😂