Pamiętam z dzieciństwa charakterystyczne - dla wielu kultowe – zielone wydanie przedstawiające na okładce wilka w staroświeckim łożu i babcinym czepku naciśniętym na uszy. Bajki francuskiego pisarza: Charles’a Perraulta, który był przede wszystkim urzędnikiem na dworze – uwaga – króla Ludwika XIV. Taaak - tego, który zbudował Wersal, słynnego Króla Słońce. Nie mam zamiaru opisywać tutaj francuskiego monarchy, ale chcę raczej przybliżyć czasy, w których żył autor znanych i popularnych bajek.
Wiek XVII, rok wydania – 1697. Dokładnie 318 lat temu, a bajki mają się świetnie. Nikt już u nas (we Francji może i tak) nie pamięta innych zasług Charles’a Perraulta. Natomiast wielu pamięta jego bajki – mało tego: wraca do nich dla siebie albo ze swoimi dziećmi. Napisane gdzieś na boku, dodatkowo, na zawsze włączyły francuskiego bajkopisarza do kanonu literatury dziecięcej.
Ciągle wznawiane – mają swoich wiernych odbiorców, a kolejne wydania zwracają uwagę na dawne teksty, zachęcają do rodzinnych odkryć i powrotów do bajkowego świata. Zanim bajki Perraulta trafiły do dzieci musiały wcześniej przejść coś w rodzaju … cenzury. Nie lubię tego słowa w literaturze, jednak tu jest ono konieczne.
Bajki Perraulta były przeznaczone bowiem dla odbiorcy dorosłego i dojrzałego. Przesycone okrucieństwem i erotyką, poruszały też w tle ważne tematy społeczne. Ciekawie pisze o tym we wstępie Jolanta Sztuczyńska. Jest ona również autorką najnowszej adaptacji bajek. Już łagodniejszych wersji, oczyszczonych z wszelkich niegodziwości, za to z ważnym przesłaniem i nauką moralną.
Dziewięć bajek. Wśród nich kultowe perełki: Kopciuszek, Czerwony Kapturek, Kot w butach, Śpiąca Królewna, Paluszek i mniej znane: Ośla Skórka, Wróżki, Fiks z czubkiem i Trzy życzenia. Przystępnie napisane, z dużymi literami, szeroką interlinią. Ciekawie zilustrowane przez Annę Sędziwy. Nienachalne kolory, duże ilustracje, które opowiadają swoją historię. Książka została wydana w ramach serii ze wstążeczką. Ma ona wiernych fanów – do których i ja należę.
http://poleczkazksiazkamibeel2.blox.pl/html

Pamiętam z dzieciństwa charakterystyczne - dla wielu kultowe – zielone wydanie przedstawiające na okładce wilka w staroświeckim łożu i babcinym czepku naciśniętym na uszy. Bajki francuskiego pisarza: Charles’a Perraulta, który był przede wszystkim urzędnikiem na dworze – uwaga – króla Ludwika XIV. Taaak - tego, który zbudował Wersal, słynnego Króla Słońce. Nie mam zamiaru...