Jak dobrze znacie swoją druga połówkę ? 🧐

Anna i Kazimierz opuszczają Wilno i przeprowadzają się do Gdańska. Anna dostaje pracę w sklepie. Kazimierz jest muzykiem i marzy mu się wielka kariera. Ciężko mu się odnaleźć w Gdańsku jednak z czasem dostaje ofertę dołączenia do orkiestry. Z początku mu nie odpowiada granie dla komunistów jednak z czasem odnajduje się. Anna czuję się niedoceniona, chciałaby robić coś innego, bardziej interesującego. Poznaje człowieka który oferuje jej pracę, ma użyć swoich wdzięków do uwodzenia ludzi podejrzanych o układy z komunistami. Anna która żyje w cieniu wielkiego muzyka i kompozytora, czuje ze to może dać jej wolność i możliwość odkrycia siebie. Kazimierz jest temu przeciwny. Anna rozpoczyna niebezpieczna grę… z czym przyjdzie jej sie zmierzyć ?

Anna i Kazimierz są różni pod każdym względem. Ona szukająca wrażeń, pełna życia, mająca swoje poglądy i zdanie. Kobieta niezależna i nieuległa. Kazimierz pragnący kariery i oklasków. Zatracają się w swoich marzeniach na codzień, zapominając o sobie. Zaczynaja żyć osobno, oddalając się od siebie, czy będą w stanie uratować małżeństwo ?


Książka która wzbudziła we mnie wiele emocji. Autorka porusza wiele wątków z którymi mierzymy sie na codzień. Zmusza do refleksji i zastanowienia się, co jest tak naprawdę ważne w życiu.
Przepiękna książka nic dodać nic ująć,napewno sięgnę po kolejna powieść autorki 😍🥹

Jak dobrze znacie swoją druga połówkę ? 🧐

Anna i Kazimierz opuszczają Wilno i przeprowadzają się do Gdańska. Anna dostaje pracę w sklepie. Kazimierz jest muzykiem i marzy mu się wielka kariera. Ciężko mu się odnaleźć w Gdańsku jednak z czasem dostaje ofertę dołączenia do orkiestry. Z początku mu nie odpowiada granie dla komunistów jednak z czasem odnajduje się. Anna czuję...

Powieść Ewy Popławskiej z jednej strony bardzo obrazowo ukazuje powojenne realia w Gdańsku, ale z drugiej strony porusza wątki ponadczasowe. To doskonała mieszanka historii, często zamiatanej pod dywan, oraz obrazu emocji, rozterek i ludzkich słabości. “Bezdroża” to powieść o szukaniu swojego miejsca i drogi właśnie. Pośród ruin i wrogich twarzy. W miejscu, w którym nikomu nie można ufać. Nawet sobie…

Całość recenzji: http://przeczytanki.pl/547-3-2023-bezdroza-ewa-poplawska/

Powieść Ewy Popławskiej z jednej strony bardzo obrazowo ukazuje powojenne realia w Gdańsku, ale z drugiej strony porusza wątki ponadczasowe. To doskonała mieszanka historii, często zamiatanej pod dywan, oraz obrazu emocji, rozterek i ludzkich słabości. “Bezdroża” to powieść o szukaniu swojego miejsca i drogi właśnie. Pośród ruin i wrogich twarzy. W miejscu, w którym nikomu...

„Bezdroża” Ewy Popławskiej to piąty tytuł w dorobku młodej autorki.
Wydaje się, że pisarka znalazła swoją gatunkową niszę i na dłużej
zagości w świecie powieści historycznej. W najnowszej książce śledzimy
historię młodego małżeństwa z Wilna, które próbuje rozpocząć ponownie życie na gruzach powojennego Gdańska. On – utalentowany i spragniony sławy pianista, zgadza się, by grać dla nowych, komunistycznych władz; ona – nie akceptując wyboru męża, postanawia współpracować z podziemiem i uwodzić podejrzanych o kolaborację z socjalistycznym rządem. Ich związek zostaje wystawiony na ciężką próbę, a każde z nich zostanie wkrótce skonfrontowane z trudną prawdą o samym sobie...

W „Bezdrożach” na uwagę zasługuje z pewnością nieoczywisty wybór czasu i miejsca akcji – lata 1945-46 to lata świeżo po wojnie, to czas
przejściowy, w którego centrum znalazło się miasto liżące rany po
wielkiej tragedii. Dostajemy więc opisy rumowisk, spod których wciąż
jeszcze wydostawane są ciała zasypanych mieszkańców, apatycznych
ocaleńców snujących się po zawalonych gruzem ulicach, ekip usiłujących przywrócić miastu podstawową funkcjonalność, ale i band rzezimieszków kryjących się w mrokach zgliszczy oraz pustych mieszkań opuszczonych w pośpiechu przez niemieckich lokatorów, które zasiedlają przybyli z całego kraju Polacy.

Natomiast postacie zrazu wydają się dość powierzchowne, a ich zachowania nieprzekonywujące, słabo umotywowane, jednak z wraz z kolejnymi stronami widać ich powolny rozwój. Co ciekawe, bohaterowie najbardziej zyskują na głębi w sytuacjach moralnie dwuznacznych – wtedy kiedy stają przez wyborem między dobrem a złem. Interesujące są zwłaszcza sceny, gdy protagonistka „rusza na łowy” – opisy jej przygotowań, czy przebiegu spotkań są dynamiczne, żywe, wciągające, pokazują finezyjną sztukę uwodzenia, kruchą linię pomiędzy kuszącym flirtem a ryzykiem odkrycia swoich prawdziwych zamiarów. Podobnie sprawa ma się ze związkiem Ani i Kazika, który jest z początku przedstawiany dość mdło i bezbarwnie, a rumieńców nabiera dopiero, gdy chyli się ku rozpadowi, kiedy wychodzą na jaw ukryte żale i otwierają się niezabliźnione rany.

„Bezdroża” to powieść inna niż wcześniejszy cykl Popławskiej –zdecydowanie różni się od dużo bardziej pogodnej trylogii poświęconej
rodzinie Sobótków. Książka ma wyraźnie mroczniejszy klimat i bohaterów, których chwilami trudno lubić. Niemniej jednak warto dać szansę autorce i pozwolić zabrać się w podróż do zrujnowanego Gdańska, by śledzić losy bohaterów. Co więcej, otwarte zakończenie sugeruje, że być może jeszcze o nich usłyszymy…


Autorka będzie gościem Sopoteki 2 sierpnia 2023 r. Serdecznie zapraszamy na spotkanie o godzinie 18.00.

„Bezdroża” Ewy Popławskiej to piąty tytuł w dorobku młodej autorki.
Wydaje się, że pisarka znalazła swoją gatunkową niszę i na dłużej
zagości w świecie powieści historycznej. W najnowszej książce śledzimy
historię młodego małżeństwa z Wilna, które próbuje rozpocząć ponownie życie na gruzach powojennego Gdańska. On – utalentowany i spragniony sławy pianista, zgadza się,...

Opinia pochodzi z mojej strony Zapiski przy Kawie.
Z twórczością Ewy Popławskiej spotkałam się po raz pierwszy podczas czytania jej najnowszej powieści pt. "Bezdroża". Autorka podjęła tutaj bardzo trudny i nieczęsto spotykany w literaturze temat. Tym samym postawiła sobie wysoko poprzeczkę. 🌷
W książce poznajemy młode małżeństwo: Annę i Kazimierza Warszawskich, którzy zmuszeni są do opuszczenia Wilna po zakończeniu wojny.
Sowieci wprowadzają tam swoje porządki, źle traktując Polaków i nakłaniając ich do zmiany obywatelstwa. Na zaproszenie ciotki Ani młodzi przyjeżdżają do zrujnowanego Gdańska. Tutaj zajmują wolne mieszkanie i usiłują przyzwyczaić się do nowych warunków. 💙
W Gdańsku rządzą już komuniści, ludzie z trudem zdobywają żywność, pełno jest rzezimieszków i cwaniaków. Kazik jest uzdolnionym muzykiem i z pomocą brata zdobywa pracę w swoim zawodzie. Ania pracuje w sklepie rybnym, a wkrótce otrzymuje dziwną propozycję. Ma uwodzić mężczyzn podejrzanych o kolaborację z komunistami...
Jak to zajęcie kobiety wpłynie na życie małżonków, dowiecie się już z lektury...
"Bezdroża" to niezwykle dobra i dopracowana książka, nie ma tu zbędnych słów, wszystko jest wyważone i przemyślane.
Podziwiam Autorkę, bo stworzyła powieść z bohaterami, których nie da się lubić! Mimo to fabuła ciekawi i czytelnik chce czytać dalej. Powiem więcej, czuję, że Ewa Popławska nie powiedziała jeszcze ostatniego słowa, ponieważ nie wszystkie wątki zostały wyjaśnione. A ja chętnie przeczytałabym kontynuację.❤️
Polecam Wam tę wnikliwą, interesującą i niebanalną książkę! Podczas czytania będzie Wam towarzyszyć całą gama emocji! Sięgnijcie po nią, a nie będziecie żałować!

Opinia pochodzi z mojej strony Zapiski przy Kawie.
Z twórczością Ewy Popławskiej spotkałam się po raz pierwszy podczas czytania jej najnowszej powieści pt. "Bezdroża". Autorka podjęła tutaj bardzo trudny i nieczęsto spotykany w literaturze temat. Tym samym postawiła sobie wysoko poprzeczkę. 🌷
W książce poznajemy młode małżeństwo: Annę i Kazimierza Warszawskich, którzy...

Dziś przybywam do Was z recenzją książki pt Bezdroża. Przyznam szczerze że gatunek książek wojennych czy powojennych był mi obcy. Ale zdecydowałam się na taką powieść i nie żałuję. Świetna książka ❤️

Anna i Kazimierz Warszawscy przybywają z Wilna do powojennego Gdańska. Miasto tonie w ruinach jednak małżeństwo postanawia się tu osiedlić. Anna znajduje pracę w sklepie a Kazimierz wykształcony muzyk zaczyna pracę w orkiestrze. Początkowo niezbyt chętnie gra ponieważ jego zadaniem jest granie dla komunistów. Gdy zyskuje uznanie i sławę przestaje mu to przeszkadzać. Pewnego dnia Anna dostaje propozycję pracy- ma być Femme Fatale czyli kobietą, która będzie uwodzić ludzi, którzy są podejrzewani o kolaborację z komunistami. Kazimierz jest tej pracy przeciwny, jednak Anna świetnie się w niej odnajduje. Nad małżeństwem zaczynają krążyć ciemne chmury i pewnego dnia Ania stwierdza, że nie jest pewna uczuć do męża... Dodatkowo cierpi ponieważ jej relacja z siostrą Hanią nie jest kolorowa a i brat Kazimierza zdaje się jej nienawidzić ... Pewnego dnia na Kazimierza również pewna kobieta imieniem Maria dostaje zlecenie...

Jak zakończy się historia małżeństwa Warszawskich? Czy da się stwierdzić czym tak naprawdę jest miłość? Czy Kazimierz ma coś na sumieniu? I jak skończy się przygoda Anny w roli kobiety fatalnej?

Zapraszam do tej bardzo mądrej i życiowej książki. Polecam z całego serca ❤️❤️❤️ i zyskuję kolejną perłę w mojej biblioteczce ❤️❤️❤️

Dziś przybywam do Was z recenzją książki pt Bezdroża. Przyznam szczerze że gatunek książek wojennych czy powojennych był mi obcy. Ale zdecydowałam się na taką powieść i nie żałuję. Świetna książka ❤️

Anna i Kazimierz Warszawscy przybywają z Wilna do powojennego Gdańska. Miasto tonie w ruinach jednak małżeństwo postanawia się tu osiedlić. Anna znajduje pracę w sklepie a...

Historia "Bezdroży" przenosi nas do powojennego Gdańska, w którym panuje reżim komunistyczny. Brawa dla autorki za to, że ukazała czytelnikom okres, który jest niezbyt często opisywany i jawi się nam jako surowy, niewygodny, mniej... spektakularny. W powieści poznajemy Kazimierza i Annę Warszawskich, którzy przybywają z Litwy do Gdańska, by tu osiąść i znaleźć swoje miejsce na ziemi. Po pięknych obrazach miasta, jakie przed Anną kreśliła jej ciotka ‒ gdańszczanka, pozostało niewiele. Miasto próbuje podźwignąć się po wojennych zniszczeniach, a życie toczy się rytmem narzucanym przez komunistyczną władzę. Rzeczywistość jest dla Warszawskich daleka od ideału, ale próbują się w niej odnaleźć. Kazimierz, jako wybitny pianista, znajduje pracę w prestiżowej orkiestrze. Ania zatrudnia się w sklepie rybnym, ale chce od życia czegoś znacznie więcej. Wkrótce otrzymuje pewną ekscytującą, a jednocześnie niebezpieczną propozycję, która będzie wymagać od niej wspięcia się na wyżyny umiejętności, ale też obudzi mroczną stronę jej duszy i podda jej małżeństwo ciężkiej próbie.

Przez całą historię towarzyszyło mi napięcie i pytanie, czy Warszawscy podołają wyzwaniom? Przyznaję, że miałam trudną relację z tą parą. Nie wzbudzili mojej sympatii, ale sympatie czy antypatie do bohaterów rzadko rzutują na moją ocenę powieści. Poza tym czy mamy prawo oceniać postępowanie osób znajdujących się w tak diametralnie różnych okolicznościach od naszych własnych? Czy jesteśmy pewni, że na ich miejscu pozostalibyśmy nieskazitelni?

Autorka ukazała trudne i brutalne realia. Zrobiła to w sposób skłaniający do refleksji. Jej powieść ma wartość literacką i historyczną, do tego mocno daje do myślenia. Ponownie mogę z czystym sumieniem polecić twórczość Ewy! ❤️

Historia "Bezdroży" przenosi nas do powojennego Gdańska, w którym panuje reżim komunistyczny. Brawa dla autorki za to, że ukazała czytelnikom okres, który jest niezbyt często opisywany i jawi się nam jako surowy, niewygodny, mniej... spektakularny. W powieści poznajemy Kazimierza i Annę Warszawskich, którzy przybywają z Litwy do Gdańska, by tu osiąść i znaleźć swoje miejsce...

Powstało bardzo wiele powieści opowiadających o czasach II wojny światowej, o czasach powojennych zdecydowanie mniej, choć też jest ich trochę. Ewa Popławska w swojej powieści „Bezdroża” wydanej nakładem @wydawnictwa Pascal przenosi nas właśnie do tych czasów i chociaż nie miałam okazji poznać wcześniej twórczości autorki, to opis zachęcił mnie do sięgnięcia po jej najnowszą powieść. Chcecie poznać moje wrażenia? Zapraszam do recenzji.

Anna i Kazimierz Warszawscy po wojnie zmuszeni są opuścić Wilno. Udają się do Gdańska i w tam próbują ułożyć sobie życie. Kobieta znajduje pracę w sklepie z rybami, mężczyzna, który jest wykształconym muzykiem z początku gra „do kotleta”, po jakimś czasie dostaje prace w orkiestrze i chociaż początkowo jest sfrustrowany tym, że gra dla komunistów, gdy zyskuje uznanie publiczności, przestaje mu to przeszkadzać. Annie jest znacznie trudniej, czuje, że jej życie nie jest ważne, że nie zmierza do żadnego ważnego celu. To się zmienia, gdy otrzymuje nietypową propozycję, ma uwodzić ludzi wpółpracujących z komunistami. Początkowo jest zdziwiona, ale później odkrywa w sobie oblicze femme fatale i zaczyna coraz lepiej czuć się w tej roli. Niestety wpływa to też na dystans, który pojawia się między małżonkami…
Autorka świetnie zachowała powojenny klimat, ukazała nadzieje małżonków związane z tym, że zaczną od nowa w Gdańsku, z dala od wojennego koszmaru, od traumatycznych wspomnień. Tym większe jest ich rozczarowanie, że powojenny Gdańsk jest zupełnie inny od tego miasta, jakim był przed wojną. Na każdym kroku czuć w nim rozczarowanie i trud wojennych przeżyć, a nowa komunistyczna rzeczywistość jest tu obecna na każdym kroku. Denuncjacje, podejrzliwość, kolaboracje, z tym wszystkim małżonkowie mają do czynienia i muszą mieć się na baczności. Książka składa się z dwóch części, pierwsza dotycząca 1945 roku jest zdecydowanie krótsza i stanowi jakby wstęp do drugiej części, która toczy się w 1946 roku. Narracja jest trzecioosobowa, a wydarzenia przedstawione są z punktu widzenia Anny i Kazimierza. Bohaterowie są tu świetnie wykreowani, nie tylko, ci główni. Niejednoznaczni, do pewnego stopnia tajemniczy, złożeni, ale z jednej strony prości w swoich motywacjach i pragnieniach. Wielowymiarowy, wnikliwy styl zachowujący wierność psychologiczną sprawia, że książka jest niezwykle interesująca, z drugiej jednak strony z tego powodu nie należy do lekkich, rozrywkowych lektur. Daje do myślenia. Zarówno na temat tego czym jest miłość, jaki wpływ na nasze życie mają traumy z przeszłości, jak i na temat patriotyzmu i lojalności. Powieść ta nie daje gotowych, jednoznacznych odpowiedzi, a raczej może stać się pretekstem do rozważań na te tematy. Idealnie specyfikę te powieści oddaje cytat, który znajduje się na okładce: „Jeśli pytasz, czy wybieram życie, czy śmierć, odpowiedź jest prosta: życie. Możesz mnie za to nienawidzić.” Jakimikolwiek ideałami człowiek nie żyje, życie zawsze jest nadrzędną wartością. I cenną, a jednocześnie trudną cechą u człowieka, jest to, iż jest w stanie przetrwać naprawdę wiele i wiele zrobić, by żyć…
Gorąco Wam polecam lekturę, jest naprawdę wartościowa i pozwala uświadomić sobie pewne istotne rzeczy.

Powstało bardzo wiele powieści opowiadających o czasach II wojny światowej, o czasach powojennych zdecydowanie mniej, choć też jest ich trochę. Ewa Popławska w swojej powieści „Bezdroża” wydanej nakładem @wydawnictwa Pascal przenosi nas właśnie do tych czasów i chociaż nie miałam okazji poznać wcześniej twórczości autorki, to opis zachęcił mnie do sięgnięcia po jej...

To trudna w odbiorze książka i właściwie nie można jej czytać, trzeba się z nią mierzyć...
Jesteśmy w powojennym, obróconym w ruinę Gdańsku, wraz z parą wileńskich uciekinierów, Anną i Kazimierzem Warszawskimi. To Wilno było ich domem, ale nie to Wilno, zagarnięte po wojnie przez Rosjan. Za nic nie byli gotowi zmienić obywatelstwa, poddać się woli komunistów, od których zaznali tak wiele zła, których z całego serca obwiniali za śmierć najbliższych. Sądzili, że poprzez ucieczkę do Gdańska znowu będą Polakami i chyba nie do końca byli świadomi, że i tu sięgają macki Stalina. Świetnie zarysowane tło historyczne i realia powojennego Gdańska, to wielki atut tej książki, ale przede wszystkim pozwala zrozumieć wielkie rozczarowanie Anny. Exodus bowiem nie zapewnił jej stabilizacji, ucieczki przed traumatycznymi przeżyciami z czasów wojny, nie dawał nadzei na przyszłość. Karierowicze, intrygi, i denuncjacje ludzi współpracujących z antykomunistycznym podziemiem, kolejne niewinne ofiary... Tak wyglądała codzienność, z którą mierzyła się każdego dnia. Cytat z książki, zamieszczony także na okładce, mówi sam za siebie: " Jeśli pytasz, czy wybieram życie, czy śmierć, odpowiedź jest prosta: Życie. Możesz mnie za to nienawidzić". Na nic zatem ideały, przekonania - wola życia była silniejsza od kręgosłupa moralnego.
Anna ma jeszcze inny problem. To potrzeba miłości, której brakowało jej w domu ze strony matki, problem w taki czy inny sposób zniszczonych więzi rodzinnych, a i zwątpienie w swojego męża.
Polecam lekturę, bo skłania do reflekscji, a sama czekam na dalszy ciąg, który wydaje się być wysoce prawdopodobny.

To trudna w odbiorze książka i właściwie nie można jej czytać, trzeba się z nią mierzyć...
Jesteśmy w powojennym, obróconym w ruinę Gdańsku, wraz z parą wileńskich uciekinierów, Anną i Kazimierzem Warszawskimi. To Wilno było ich domem, ale nie to Wilno, zagarnięte po wojnie przez Rosjan. Za nic nie byli gotowi zmienić obywatelstwa, poddać się woli komunistów, od których...

„Jesteśmy tylko małymi trybikami w wielkiej machinie. Pewne rzeczy się dzieją, nieszczęścia się zdarzają, a ludzie są okrutni”.

Jest rok 1946, Anna i Kazimierz są małżeństwem, muszą opuścić Wilno. Pełni nadziei i optymizmu udają się do Gdańska. Na miejscu zastają przerażający obraz wojennych zniszczeń. Zajmują opuszczone przez Niemców mieszkanie i próbują rozpocząć nowe życie. Anna szybko znajduje pracę w sklepie, Kazimierz wykształcony, utalentowany muzyk początkowo gra do kotleta, niebawem dostaje posadę w orkiestrze, musi grać dla komunistów. Początkowo bardzo się mu to nie podoba, gdy zyskuje publiczność, staje mu się obojętne dla kogo gra. Między Anną a Kazimierzem dochodzi coraz częściej od ostrych kłótni lub wydłużających się cichych dni. Annie trudno jest się pogodzić z tym dla kogo gra jej mąż, nie potrafi zaakceptować nowej polskiej władzy. Coraz silniej wracają do niej bolesne wspomnienia. Jej codzienność bardzo się zmienia, gdy dostaje nietypową propozycję, ma uwodzić podejrzanych o kolaborację z komunistami mężczyzn, aby ich zdekonspirować. Staje się femme fatale, szybko odnajduje się w nowej roli. Zaczyna docierać do niej prawda o jej małżeństwie...


Nie jest to łatwa opowieść... Wielowymiarowa, wnikliwa perspektywa, ukazująca psychologiczne studium ludzkich zachowań w trudnych warunkach. Fabuła ciekawie poprowadzona ukazuje powojenne trudne czasy, pokomplikowane relacje międzyludzkie i przeżywane dramaty. Pani Ewa pisze z pasją, czuć zaangażowanie i wiedzę historyczną. Jest realnie, całość dokładnie przemyślana i dopracowana w każdym szczególe. Niepodważalnym atutem powieści są bohaterowie. Skomplikowane, autentyczne, rewelacyjnie wykreowane osobowości, wzbudzają w czytelniku wiele sprzecznych emocji. Nie wszystkich polubiłam, nie dało się. Cały czas miałam wrażenie, że razem z nimi przemierzałem ich kręte życiowe ścieżki. Anna jest bohaterką o bardzo skomplikowanej osobowości, nosi w sobie piętno wojny, nie potrafi przejść obojętnie obok niektórych ludzkich zachowań. Jest inteligentna, odważna, bywa pełna brawury, czasami próżna i egoistyczna. Z całego serca jej kibicowałam, miałam nadzieję, że znajdzie to, czego szuka i upragniony spokój.

Ludzkie życiowe zawirowania, na tle umiejętnie ukazanego tła historycznego. Powojenne lata, szara, komunistyczna rzeczywistość, ludzie „przy władzy” ich bezduszność i zakłamanie. Dzieciństwo, które ma wpływ na nasze dalsze życie. Powielanie, niejako wbrew sobie wzorców, jakie dają nam rodzice. Obojętność i chłód matki nie pozostaje bez wpływu na dorosłe życie. Przeżyte wojenne traumy, demony z przeszłości, mierzenie się z nimi, uwalniają chęć zemsty i wymierzenia kary. Miłość, a właściwie jej brak.

Fascynująca, mądra, nietuzinkowa, nieprzewidywalna, napisana z empatią opowieść. Daje do myślenia, zostanie we mnie na dłużej. Z całego serca polecam, czytajcie!

https://tatiaszaaleksiej.pl/bezdroza/

„Jesteśmy tylko małymi trybikami w wielkiej machinie. Pewne rzeczy się dzieją, nieszczęścia się zdarzają, a ludzie są okrutni”.

Jest rok 1946, Anna i Kazimierz są małżeństwem, muszą opuścić Wilno. Pełni nadziei i optymizmu udają się do Gdańska. Na miejscu zastają przerażający obraz wojennych zniszczeń. Zajmują opuszczone przez Niemców mieszkanie i próbują rozpocząć nowe...

https://kasiek-mysli.blogspot.com/2023/02/bezdroza-ewa-popawska-z-wilna-do-gdanska.html

https://kasiek-mysli.blogspot.com/2023/02/bezdroza-ewa-popawska-z-wilna-do-gdanska.html