Praca spełnia swoje zadanie przybliżenia dziejów gałęzi dynastii Rurykowiczów panujących na terenach Rusi Czerwonej i Wołynia i widać, że Autor wykonał tutaj solidną pracę na materiale źródłowych złożonym z ruskich latopisów. Na pochwałę zasługuje także fakt opracowania tablic i drzew genealogicznych znacznie rozrodzonych dynastii Giedyminowiczów oraz (szczególnie!) Rurykowiczów. Znacznym minusem opracowania jest jednak jego forma - zdania mają czasem mało zrozumiałą konstrukcję i wyglądają jakby wycięto z nich pojedyncze słowa. Rezygnacja z podrozdziałów oraz chaotyczna miejscami narracja i przedstawianie chronologii wydarzeń (jakkolwiek zdaję sobie sprawę, że klarowne przedstawienie zamętu wokół kijowskiego tronu w XII wieku jest karkołomnym zadaniem) mogą wpływać nużąco i zniechęcająco na lekturę. Jest to zatem książka raczej dla osób siedzących już w temacie średniowiecznej Rusi, podczas gdy nowicjusze, by nie ryzykować "odbicia się" od ruskich zagadnień, powinni raczej sięgnąć po bardziej przystępne pozycje.

Praca spełnia swoje zadanie przybliżenia dziejów gałęzi dynastii Rurykowiczów panujących na terenach Rusi Czerwonej i Wołynia i widać, że Autor wykonał tutaj solidną pracę na materiale źródłowych złożonym z ruskich latopisów. Na pochwałę zasługuje także fakt opracowania tablic i drzew genealogicznych znacznie rozrodzonych dynastii Giedyminowiczów oraz (szczególnie!)...