Dydaktyczna, ale kosmicznie pozytywnie zakręcona.

Dydaktyczna, ale kosmicznie pozytywnie zakręcona.

Polecam

Polecam

Harrison stara się być dobrym dzieckiem, jego jedyną wadą jest niekontrolowanie swojej agresji.
Jego rodzice w prześmiewczy sposób jego wybuchy określają „kodem czerwonym”.
Podczas imprezy urodzinowej jego kolegi z klasy, Harrison otrzymuje w prezencie od Pani astronom balonik, który w rzeczy samej jest czarną dziurą!
Chłopiec jest przeszczęśliwy, bo okazuje się, że może karmić swoją czarną dziurę, a to oznacza, że wszystkie jego problemy od teraz znikną!
W dziurze ładują brokuły, podręczniki, wszystko, czego nasz bohater nienawidzi!
Niestety w przypływie swojej agresji, traci panowanie nad sobą i do czarnej dziury trafiają jego rodzice.
Harrison musi ich stamtąd wydostać, ktoś musi opiekować się nim i jego młodszą siostrzyczką.
Chłopiec szuka astronomki, by pomogła mu w tym problemie.

Czy Harrison zacznie panować nad swoimi emocjami?
Czy Harrison odzyska rzeczy, które pochłonęła czarna dziura?

Książka była krótka i naprawdę szybko mi minęła, nie wiem kiedy, a już był koniec.
Mimo że jest to książka skierowana do młodszych czytaczy, bawiłam się z nią naprawdę dobrze.
Jedynym problemem, który był bardzo irytujący to podejście rodziców chłopca, w historii nie mamy nic wspomniane o próbie pomocy dla chłopca, rodzice prześmiewczy sposób nazywają jego wybuchy „czerwonym alarmem”, zamiast faktycznie pomóc mu w tym problemie, jego wybuchy są częste i ja na ich miejscu wybrałabym się z chłopcem do specjalisty, ale niestety w książce Harrisonowi musiała pomoc obca kobieta, niż jego właśni rodzice.
Przekaz książki był jasny i oczywisty, jednakże zabrakło mi tutaj pomocy rodziców.
Motyw astronomii był świetny, w książce pojawiło się również kilka ciekawostek, które nawet mnie zaciekawiły!
Mimo wszystko wydaje mi się, że polecę tę książkę mojej chrześnicy, która uwielbia kosmos!

Harrison stara się być dobrym dzieckiem, jego jedyną wadą jest niekontrolowanie swojej agresji.
Jego rodzice w prześmiewczy sposób jego wybuchy określają „kodem czerwonym”.
Podczas imprezy urodzinowej jego kolegi z klasy, Harrison otrzymuje w prezencie od Pani astronom balonik, który w rzeczy samej jest czarną dziurą!
Chłopiec jest przeszczęśliwy, bo okazuje się, że może...

Absurdalna, ale niekoniecznie w taki pozytywny sposób. Miała fajny start, dobrze się rozwijała, a potem bum - wydarzenia pędzą na łeb na szyję i nagle jest koniec. Doceniam wykorzystanie przez autora zamiłowania do fizyki i próbę przemycenia nam odrobiny wiedzy, ale wolałabym, żeby była bardziej dopracowana - zwłaszcza ten środek, bo przez ten pośpiech nie mogłam się nią odpowiednio nacieszyć.

Absurdalna, ale niekoniecznie w taki pozytywny sposób. Miała fajny start, dobrze się rozwijała, a potem bum - wydarzenia pędzą na łeb na szyję i nagle jest koniec. Doceniam wykorzystanie przez autora zamiłowania do fizyki i próbę przemycenia nam odrobiny wiedzy, ale wolałabym, żeby była bardziej dopracowana - zwłaszcza ten środek, bo przez ten pośpiech nie mogłam się nią...

Dla odmóżdżenia i złapania oddechu często sięgam po książki dla dzieci i młodzieży. Tę na pewno polecę moim uczniom.

Dla odmóżdżenia i złapania oddechu często sięgam po książki dla dzieci i młodzieży. Tę na pewno polecę moim uczniom.

Bardzo ciekawa historia. Polecam dla młodszych czytelników, ale według mnie może przeczytać każdy. Mi się bardzo podoba. Ta książka należy do książek, które przeczytałam w jeden dzień serio. Plusem, ale również minusem jest, że ma duże litery. To nawet dobrze, że ma duże litery, ponieważ znam parę osób, którym się łatwiej czyta, gdy są duże litery, ale dla mnie samej jest to minusem. Według mnie zdecydujcie sami co myślicie o dużych literach, bo ja już mam wyrobione zdanie i u mnie tego zdania nie da się zmienić. Chyba, że jakimś cudem się zmieni. Jeszcze raz bardzo polecam tę książkę.

Bardzo ciekawa historia. Polecam dla młodszych czytelników, ale według mnie może przeczytać każdy. Mi się bardzo podoba. Ta książka należy do książek, które przeczytałam w jeden dzień serio. Plusem, ale również minusem jest, że ma duże litery. To nawet dobrze, że ma duże litery, ponieważ znam parę osób, którym się łatwiej czyta, gdy są duże litery, ale dla mnie samej jest...

Wszystko, co wpadnie do czarnej dziury, nie ma szans się z niej wydostać. Obiekty kosmiczne różnej wielkości, a nawet światło. Siła grawitacyjna jest wielka i niemożliwa do zatrzymania. Czarna dziura to podróż w jedną stronę. Przynajmniej wszystko na to wskazuje.
Harrison jest dobrym chłopcem, dopóki się nie zdenerwuje. A denerwuje się często i całkiem nieprzewidywalnie. Tak bardzo, że ze złości aż przestaje widzieć otoczenie. Powodów do tego ma wiele, a jakże, a autor książki, Ben Miller, potrafi przekazać to w ten sposób, żeby czytelnik poczuł tę wściekłość głęboko w sobie. Odbiorca ma możliwość poczuć, jak negatywne emocje, kłębiące się w chłopcu, wybuchają, budząc frustrację w otoczeniu.

Pewnego dnia chłopiec dostaje szansę poradzenia sobie ze wszystkimi problemami. Może sprawić, że ich przyczyny znikną. Jednak okazuje się, że jest to droga w jedną stronę, a pozbywanie się kłopotów bez ich rozwiązania, rodzi coraz większe problemy, aż wreszcie prowadzi do nieuniknionego - przypadkowej utraty kogoś bardzo cennego, nawet jeśli ten ktoś czasem jest irytujący.

Książka o fenomenalnej fabule posiada olbrzymi potencjał zainteresowania młodego czytelnika fizyką, bo przyczyną wszystkich wydarzeń jest zasada działania czarnej dziury. Autor podaje minimalną ilość teorii, ale dużo ciekawostek, jak choćby wykorzystanie zaburzonych w czarnej dziurze praw fizyki do podróży w czasie. Dodanie do tego bardzo uniwersalnych wniosków o emocjach i relacjach międzyludzkich sprawia, że trzymamy w ręku bardzo dobrą, wielowymiarową książkę dla młodszej (i dla starszej też) młodzieży. Przy tym wszystkim nawet mniej mi przeszkadza to wykolejenie składniowe w tytule

Wszystko, co wpadnie do czarnej dziury, nie ma szans się z niej wydostać. Obiekty kosmiczne różnej wielkości, a nawet światło. Siła grawitacyjna jest wielka i niemożliwa do zatrzymania. Czarna dziura to podróż w jedną stronę. Przynajmniej wszystko na to wskazuje.
Harrison jest dobrym chłopcem, dopóki się nie zdenerwuje. A denerwuje się często i całkiem nieprzewidywalnie....

Książka sama się czytała, w ekspresowym tempie. Historia jest ciekawa, chciałam wiedzieć co wydarzy się dalej i jak Harrison poradzi sobie ze swoimi kłopotami, które przysporzyła mu czarna dziura.

Książka ma wiele ciekawych wątków, a jeden z nich to radzenie sobie z emocjami i złością. Zdecydowanie nie jest to łatwe zadanie, a będąc dzieckiem jest jeszcze trudniejsze.
Swoją drogą, to rodzice Harrisona i inni dorośli czasami nie traktowali go z szacunkiem i nie rozumieli go. Może jeżeli staraliby się być bardziej empatyczni w stosunku do niego, to łatwiej byłoby mu zapanować nad emocjami.

Książka zdecydowanie na plus. Nie tylko dla dzieci.

Książka sama się czytała, w ekspresowym tempie. Historia jest ciekawa, chciałam wiedzieć co wydarzy się dalej i jak Harrison poradzi sobie ze swoimi kłopotami, które przysporzyła mu czarna dziura.

Książka ma wiele ciekawych wątków, a jeden z nich to radzenie sobie z emocjami i złością. Zdecydowanie nie jest to łatwe zadanie, a będąc dzieckiem jest jeszcze trudniejsze....

Coraz częściej zastanawiam się, dlaczego wcześniej nie czytałam książek skierowanych do dzieci i młodzieży. Czytanie takich utworów nie tylko sprawia mi przyjemność, ale też odnajduję w nich przesłanie i morał. Zdaję sobie sprawę, że nie wszystkie książki są takie, ale tytuł „Chłopiec, który zniknął świat” zaliczam do grona wartościowych i ważnych pozycji.

Książka w zaskakujący sposób zwraca uwagę na trudność z radzeniem sobie ze zdenerwowaniem i towarzyszącym temu emocjom. A gdyby tak wszystko, czego nie lubimy, co nas denerwuje lub z czym sobie nie radzimy wrzucić do czarnej dziury, z której nic nie wraca? Tak właśnie postępuję Harrison – główny bohater tej książki. Tylko czy takie działanie okaże się dobre? Czy to na pewno rozwiązuje problem? Urzekło mnie w tej książce wiele rzeczy, między innymi to, że Harrison do wielu wniosków doszedł sam. Morały zawarte w książce również trafiły w mój gust. Podobało mi się również to, że autor na końcu wyjaśnia, które wątki naukowe pojawiające się w książce są prawdziwe. Myślę, że to może być cenna wiedza dla młodego czytelnika.

Książkę zdecydowanie polecam, i nie tylko dzieciom i młodzieży. Jestem pewna, że dorośli również dobrze spędzą z nią czas.

Coraz częściej zastanawiam się, dlaczego wcześniej nie czytałam książek skierowanych do dzieci i młodzieży. Czytanie takich utworów nie tylko sprawia mi przyjemność, ale też odnajduję w nich przesłanie i morał. Zdaję sobie sprawę, że nie wszystkie książki są takie, ale tytuł „Chłopiec, który zniknął świat” zaliczam do grona wartościowych i ważnych pozycji.

Książka w...

Chcemy się dzisiaj z wami podzielić książką, która niewątpliwie zachwyci dzieciaki rozpoczynające przygodę z czytaniem, a i rodzicom da do myślenia. Konia z rzędem temu z dorosłych, który w każdej życiowej sytuacji wykazuje opanowanie i doskonale radzi sobie z emocjami. A cóż dopiero dziecko. Główny bohater to chłopiec o bardzo wybuchowym charakterze, który mimo że jest dobrym, empatycznym, wrażliwym dzieckiem często staje przed sytuacjami przerastającymi go. I wtedy wybucha. Rodzice znają problem i umieją sobie z nim radzić, natomiast koledzy już niekoniecznie. Harrisona poznajemy w dniu, w którym wybiera się na urodziny klasowego kolegi, Hektora Blooma. Hektor, dzięki wrednemu charakterowi nie należy do grona jego przyjaciół, dlatego Harrison z góry zakłada, że imprezy nie zaliczy do udanych. Mimo iż tematycznie nawiązuje do kosmosu, a kosmos Harrison uwielbia nade wszystko. Oczywiście sprowokowany przez kolegę daje się ponieść emocjom, a pod koniec przyjęcia, podobnie jak inne dzieci otrzymuje od animatorki balonik. Balon jest niewielki, kruczoczarny i niebawem okazuje się, że pełni rolę kosmicznej czarnej dziury. Można do niego wszystko wrzucić i w ten sposób pozbyć się nielubianego jedzenia, irytujących szkolnych podręczników, niesympatycznego kolegi, a nawet…rodziców. Mimo początkowej euforii nasz mały bohater odkrywszy, że operowanie czarnym balonikiem wymyka mu się spod kontroli wpada w przerażenie i robi wszystko, aby naprawić to, co tak nieopatrznie, powodowany negatywnymi emocjami, zniszczył. Zaczyna się przygoda, która spowoduje, że Harrison będzie musiał przewartościować wiele rzeczy w swoim życiu i szybko, bardzo szybko dojrzeć. Na własne oczy przekona się, że rozwiązywanie problemów za pomocą krzyku i agresji nie przynosi oczekiwanych rezultatów, w przeciwieństwie do szczerej, budującej rozmowy. To właśnie odpowiedzialność za własne czyny, poniesienie konsekwencji oraz umiejętność opanowania się uczą młodszego i starszego czytelnika prawidłowego funkcjonowania w społeczeństwie.
Dzięki Wydawnictwu Wilga mamy piękne, energetyzujące wydanie w odcieniach czerwieni i żółci. Złote napisy i gwiazdy jeszcze bardziej podkreślają kosmiczny klimat powieści. W środku mnóstwo tekstu drukowanego większą czcionką, dlatego nawet początkujący czytelnicy nie będą mieli problemu z ogarnięciem całości. Kilka całostronicowych, czarno-białych, ciekawych ilustracji przenosi czytelnika w świat opowieści i podobnie jak sama fabuła – intryguje, zaciekawia i pobudza wyobraźnię. „O chłopcu, który zniknął świat” jest przezabawną, inspirującą i mądrą lekturą. Polecamy zwłaszcza kochającym kosmos dzieciakom – do samodzielnego czytania, ale także do wspólnej lektury z rodzeństwem, rodzicami, dziadkami. Cudowna zabawa gwarantowana!

Chcemy się dzisiaj z wami podzielić książką, która niewątpliwie zachwyci dzieciaki rozpoczynające przygodę z czytaniem, a i rodzicom da do myślenia. Konia z rzędem temu z dorosłych, który w każdej życiowej sytuacji wykazuje opanowanie i doskonale radzi sobie z emocjami. A cóż dopiero dziecko. Główny bohater to chłopiec o bardzo wybuchowym charakterze, który mimo że jest...