Ogniem i mieczem

Bez zbędnych słów: od zawsze mój numer jeden.

Bez zbędnych słów: od zawsze mój numer jeden.

Przesłuchany audiobook, czyt. Mieczysław Voit.

Przesłuchany audiobook, czyt. Mieczysław Voit.

Książę fakt można przeczytać może nawet zainteresować, w momencie pisania może i była to doskonała pozycja ale jak dla mnie w tym momencie to najwyżej średniak. Nie wiem o co ten szał ze to niby klasyk, że każdy Polak powinien ją znać. Jaką ona niby wartościową treść niesie? Ze słuszne jest krwawe tłumienie buntu chłopstwa które się wcześniej bezlitośnie wyzyskiwało? Historia miłości? facet widział kobietę 2 razy po parę godzin i zapałał wielką miłością na którą z tęsknoty umierał 2 lata?
Jest tam poniekąd opis ówczesnego życia i okrucieństwa wojny ale jest tam również próba utrwalenia stosunku szlachcic - chłop pańszczyźniany

Książę fakt można przeczytać może nawet zainteresować, w momencie pisania może i była to doskonała pozycja ale jak dla mnie w tym momencie to najwyżej średniak. Nie wiem o co ten szał ze to niby klasyk, że każdy Polak powinien ją znać. Jaką ona niby wartościową treść niesie? Ze słuszne jest krwawe tłumienie buntu chłopstwa które się wcześniej bezlitośnie wyzyskiwało?...

Co tu dużo mówić - pierwszorzędny pisarz drugorzędny. :) Po Trylogię sięgnęłam dopiero ostatnio, na etapie szkolnym wolałam jednak cynicznego Gombra niż prostego Sienkiewicza. Teraz jednak z pełną świadomością wróciłam do lektur, które mają cieszyć i zajmować umysł, a nie odkrywać prawdę (wszystko jedno o czym: o Polsce, o historii, o człowieku...). Jeśli tak się na to spojrzy, nie można czuć zawodu. :) Wręcz przeciwnie, "Ogniem i mieczem" się podoba, niektóre sceny zapadają w pamięć (losy Podbipięty, segment ze Zbarażem, Bohun...),dzięki czemu lektura wydaje się wartościowa. (Lepsza niż książki, o których się szybko zapomina, prawda? :))

Co tu dużo mówić - pierwszorzędny pisarz drugorzędny. :) Po Trylogię sięgnęłam dopiero ostatnio, na etapie szkolnym wolałam jednak cynicznego Gombra niż prostego Sienkiewicza. Teraz jednak z pełną świadomością wróciłam do lektur, które mają cieszyć i zajmować umysł, a nie odkrywać prawdę (wszystko jedno o czym: o Polsce, o historii, o człowieku...). Jeśli tak się na to...

Trochę zawyżając, za mój ulubiony tom trylogii - ósemka.

Trochę zawyżając, za mój ulubiony tom trylogii - ósemka.

Jej dwa wielkie plusy to piekny język i kultowe postaci, oprócz jednej. Zagłoba. Jak ja nienawidze takich ludzi. udawać kumpla, pasożytować i upijać się za czyjeś dopóki się to opłaca. Tak robił z Bohunem. Potem gdy okazało się że lepiej, chwalebniej i wygodniej po stronie swoich to potraktował dawnego druha jak najbrudniejszego śmiecia. w dodatku tchórz, który najchętniej łaziłby tylko w blasku czyjejś sławy i poświęcenia. Prowokuje Bohuna do pojedynku, ale jak ostani frajer wypycha do walki Wołodyjowskiego i chowa się za jego plecami mówiąc po wszystkim "Tośmy Bohuna usiekli". Wściekałam się na tej scenie, że Wołodyjowski tego fałszywego wieprza nie pogonił boso w Dzikie Pola. Kłamca i pasozyt z którego Sienkiewicz na siłe robił bohatera i duszę towarzystwa. Niewiarygodna postać. Takich ludzi gonimy od siebie jak najdalej a tu zostają zbawcami ojczyzny. Kpina.
Jednak przeinaczanie historii jest usprawiedliwione tylko tym w jakich czasach Sienkiewicz pisał. Pominięcie wielu faktów, przez które ówcześni doprowadzili do zagłady Korony daje lepszy odbiór, bo skupiamy się tylko na pozytywach. Mamy walcznego , honorowego Skrzetuskiego i jego idealną miłość, mamy poświęcenie dla ojczyzny i jedyną słuszną wiarę. Helena wybrała jak należy, mężczyznę uczciwego i godnego jej miłości, zamiast zapijaczonego analfabety. Bohun jakby nie był wspaniały, żadną był partią dla szanującej się kobiety.Wierna kompania idzie na odsiecz napadniętej ojczyźnie z Bogiem i miodem pitnym na ustach. Piękny obrazek. Prawda o tamtych czasach jest jednak mniej wzniosła i komuś dobrze zorientowanemu w historii ciężko to czytać bez ironicznego uśmiechu.

Jej dwa wielkie plusy to piekny język i kultowe postaci, oprócz jednej. Zagłoba. Jak ja nienawidze takich ludzi. udawać kumpla, pasożytować i upijać się za czyjeś dopóki się to opłaca. Tak robił z Bohunem. Potem gdy okazało się że lepiej, chwalebniej i wygodniej po stronie swoich to potraktował dawnego druha jak najbrudniejszego śmiecia. w dodatku tchórz, który najchętniej...

Przeczytałem "Qvo Vadis" i się zachwyciłem, pomyślałem, że w końcu nadszedł ten czas kiedy dorosłem do wielkiej literatury. Następnie "Krzyżacy" i to samo, zachwyt.
I teraz "Ogniem i mieczem" i tutaj lekkie rozczarowanie, nie książką, ale sobą. Bo skoro nie podobało mi się arcydzieło polskiej literatury to ze mną musi być problem. Piszę to zupełnie nieironicznie, czuję jakbym był w jakiś sposób ułomny. Choć powiedzieć, że "Ogniem i mieczem" mi się nie podobało to nie do końca prawda. Bo ponownie ci bohaterowie, ta historia, ten język, to jak Sienkiewicz sprawia, że sobą gardzę bo ja tak pięknie nigdy nie będę pisał. I stąd ta 7. która jest chyba jednak wysoką oceną. Bo mimo, że nie do końca udźwignalem ciężar tego klasyka to dostrzegam jego wielkość i piękno. Te opisy, ci bohaterowie i to jak oni mówią. Jak Zagłoba siekał mołojców po łbach ze strychu a oni mu nic nie mogli zrobić. Śmiałem się na głos, na cały pokój. "Filozofowie mówią, że kot powinien być łowny a chłop mowmy" albo " kiedy w brzuchu pusto w głowie groch z kapustą", książka pełna jest świetnych tekstów. "Straszne czasy w których wilcy we wsiach mieszkają a w lasach obłąkani ludzie wyją". Cudowna książka na którą moja głowa za wąska, za ciasna i za mała na tak wielką literaturę.

Przeczytałem "Qvo Vadis" i się zachwyciłem, pomyślałem, że w końcu nadszedł ten czas kiedy dorosłem do wielkiej literatury. Następnie "Krzyżacy" i to samo, zachwyt.
I teraz "Ogniem i mieczem" i tutaj lekkie rozczarowanie, nie książką, ale sobą. Bo skoro nie podobało mi się arcydzieło polskiej literatury to ze mną musi być problem. Piszę to zupełnie nieironicznie, czuję...

Pozycja wspaniała. Powróciłem do trylogii po ponad dwudziestu latach.

Pozycja wspaniała. Powróciłem do trylogii po ponad dwudziestu latach.

Książka mojego dzieciństwa. Wspaniała i wspomnienia przy jej czytaniu też.

Książka mojego dzieciństwa. Wspaniała i wspomnienia przy jej czytaniu też.

Uwielbiam całą trylogię Sienkiewicza. Książki przeczytałam juz jako dorosła kobieta. W szkole zawsze źle mi się kojarzyły zresztą jak większość lektur. Uważam, że młodzież powinna być zachęcana do czytania takich dzieł. Mam nadzieję, że sa jeszcze gdzies tacy nauczyciele, którzy potrafią zaszczepić w uczniach sympatię do takich książek. Ja niestety tego szczęścia nie miałam.
Ogniem i mieczem uważam za najlepszą część trylogii. Napisana pięknym językiem. Postacie barwne a akcja wciągająca i wartka. Polecam.

Uwielbiam całą trylogię Sienkiewicza. Książki przeczytałam juz jako dorosła kobieta. W szkole zawsze źle mi się kojarzyły zresztą jak większość lektur. Uważam, że młodzież powinna być zachęcana do czytania takich dzieł. Mam nadzieję, że sa jeszcze gdzies tacy nauczyciele, którzy potrafią zaszczepić w uczniach sympatię do takich książek. Ja niestety tego szczęścia nie...