Książka Bogumiła Strączka jest poszukiwaniem – nie tylko w pracach Girarda, ale pośród wielogłosu filozofii, z którą Girard dyskutował – ścieżki, na której szansą na transformację kultury w obliczu jej największego zagrożenia, jakim jest niekontrolowana przemoc, mogłaby się stać indywidualna, przede wszystkim moralna konwersja, funkcjonalna w obliczu praktyki życia.

Publikacja ta jest jednak ważna nie tylko dlatego, że w sposób wnikliwy analizuje teorię mimetyczną w perspektywie etycznej, ale także ze względu na to, że zdejmuje pewne odium nieufności z samego pojęcia konwersji, które wolimy dzisiaj analizować w kategoriach psychologicznych, socjologicznych, religioznawczych czy po prostu w ramach badań statystycznych, niż lokować je pośród doświadczeń o charakterze egzystencjalnym. W przedstawionej pracy konwersja i przemoc odsłaniają swoją specyficzną relacyjność, co pozwala także na pogłębioną lekcję myśli Girarda.

dr hab. Maria Korusiewicz, prof. ATH

Książka podejmuje kwestie ważne dla dzisiejszych dyskusji światopoglądowych, etycznych i politycznych. Stojąc na progu ciągle realnej możliwości zniszczenia naszej cywilizacji, nie da się stłamsić pytań o alternatywne drogi kształtowania życia społeczno-politycznego. Analizując dzieło Girarda i opierając się na pracach „wielu kontynuatorów projektu Girarda”, Bogumił Strączek chce wydobyć „spod gęstej powłoki opisów mimetycznych rywalizacji, konfliktów i intryg przemocy” te wątki refleksji, które wytyczają kontury dróg alternatywnych. Nie można więc zaprzeczyć, że jest to projekt tak innowatorski, jak i ambitny.

prof. dr Józef Niewiadomski