Dora na szlaku: Moja Azja

+!

+!

Pokaż mimo to

Od zawsze powtarzam, iż poszukuję książek o podróżach, bo - jak mówi przysłowie - podróżne kształcą. Zwłaszcza, jeśli samemu nie można się w takowe wyprawić. Od zawsze także podziwiam samotnych podróżników, a Pani Dora właśnie taką jest. Mamy więc tu relacje z pierwszej ręki. I to jaką! Książkę czyta się wspaniale. Jest bardzo bogata treściowo, obfituje w liczne ilustracje. Polecam bardzo!

Od zawsze powtarzam, iż poszukuję książek o podróżach, bo - jak mówi przysłowie - podróżne kształcą. Zwłaszcza, jeśli samemu nie można się w takowe wyprawić. Od zawsze także podziwiam samotnych podróżników, a Pani Dora właśnie taką jest. Mamy więc tu relacje z pierwszej ręki. I to jaką! Książkę czyta się wspaniale. Jest bardzo bogata treściowo, obfituje w liczne...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jest to bardziej dziennik z podróży niż opowieść o krajach, które autorka odwiedza. Sprawdza się jako lektura dla tych, którzy wybierają się po raz pierwszy do Azji i nie mają pojęcia, co ich czeka.

Jest to bardziej dziennik z podróży niż opowieść o krajach, które autorka odwiedza. Sprawdza się jako lektura dla tych, którzy wybierają się po raz pierwszy do Azji i nie mają pojęcia, co ich czeka.

Pokaż mimo to

O CZYM JEST KSIĄŻKA?
Podziwia kambodżańskie świątynie i wiecznie żywy Sajgon. Próbuje swoich sił w języku chińskim „obrazkowym” i w trosce o własny spokój zgadza się na udział przy kręceniu filmu reklamowego. Dora Rasińska ma okazję zobaczyć na żywo prawdziwy birmański makijaż i nietypowe, malezyjskie pakowanie drobiu… żywego! Czterdzieści sześć tysięcy kilometrów przebyte różnymi środkami transportu. Głównie w samotności, ale i w towarzystwie pomocnych tubylców. Jakiej Azji posmakowała podróżniczka? O tym właśnie pisze w swojej książce.

Na co trzeba uważać w szczególności przy zakwaterowaniu w wybranym wcześniej pokoju? Jak pomysłowi, jeśli chodzi o biznes, potrafią być kierowcy autobusów? Jakich egzotycznych potraw przyszło Dorze zakosztować? Odpowiedzi na te pytania czekają na Was w niedługiej, ale treściwej relacji z podróży w najodleglejsze zakątki świata.

ODHACZONE MIEJSCA I WRAŻENIA W PODSUMOWANIU
Autorka w swojej książce w przeważającej części skupia się na opisie kolejnych, odhaczonych z listy miejsc, gdzieniegdzie przeplatając relację obrazem rytmu dnia należącego do przebywającego na obcych ziemiach podróżnika. Jest wiele osobistych obserwacji, jednakże dotyczących konkretnych zabytków czy cudów natury. W tym wszystkim zabrakło mi trochę samego społeczeństwa, tradycji, o których nie przeczytamy w Internecie, humoru czy adrenaliny zapodanej w przytaczanych dialogach. Cała książka to po prostu długi opis. Choć bardzo doceniam wieńczące działy podsumowania wrażeń dotyczące poszczególnych miejsc. Owe końcówki zdecydowanie czytało mi się najciekawiej i najlepiej. Jako że jednak autorka zachowuje chronologię i skrupulatnie przywołuje każdy etap swojej wyprawy, książka może stać się bardzo pomocnym przewodnikiem dla tych, którzy lubią podobne wyzwania i mają zamiar ruszyć w końcu przed siebie, właśnie do Azji. Satysfakcja korzystania z publikacji zależna jest od oczekiwań, bo to, co jednych może nużyć, dla innych może okazać się bardzo pomocne.

UWAGI
Książka została napisana małą, jak na pełnowartościowe wydanie, czcionką. Początkowo było to dla mnie dziwne i niewygodne, potem zdążyłam się przyzwyczaić. Mam też nadzieję, że okładkowa cena 49,99 zł nie ma nic wspólnego z faktycznym stanem i książka w księgarniach kosztuje mniej i absolutnie nie chodzi tutaj o jakość treści, w końcu autorka wykonała dobrą robotę, a o ilość kartek. Przy dwustu pięciu stronach, niewielkim formacie i miękkiej okładce to naprawdę sporo, wspominam o tym, bo mocno mnie to zaskoczyło.

DLA KOGO?
Zatem, czas na podsumowanie. „Moja Azja” to bardzo przydatna perełka dla tych, którzy mają zamiar wyruszyć na podbój owego kontynentu. Są wyszczególnione miejsca, wskazówki, Dora przeciera szlak, z którego można po prostu sobie skorzystać. Dla typowego wielbiciela literatury podróżniczej czekającego na zabawne anegdotki z podróży czy obrazy konkretnych tradycji, dzikich obrzędów – może okazać się niewystarczająca. Należy więc do niej podejść z konkretnymi oczekiwaniami i od nich zależne jest zadowolenie.

https://ktoczytaksiazki-zyjepodwojnie.blogspot.com/2019/08/dora-na-szlaku-moja-azja-dora-rasinska.html

O CZYM JEST KSIĄŻKA?
Podziwia kambodżańskie świątynie i wiecznie żywy Sajgon. Próbuje swoich sił w języku chińskim „obrazkowym” i w trosce o własny spokój zgadza się na udział przy kręceniu filmu reklamowego. Dora Rasińska ma okazję zobaczyć na żywo prawdziwy birmański makijaż i nietypowe, malezyjskie pakowanie drobiu… żywego! Czterdzieści sześć tysięcy kilometrów przebyte...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Kto nie lubi podróżować? Chyba w swoim otoczeniu nie mam takiej osoby, która nie chciałaby zwiedzić świata. Niestety z aktualnym statusem studenta, jedyne podróże (nie licząc programu ERASMUS), na jakie mogę sobie pozwolić, to te książkowe.
Tym razem, skoro i tak mamy wakacje, wybrałam się wraz z Dorą Rasińską, autorką takiego tytułu jak "Moja Azja", właśnie do jednego z tamtejszych krajów.
Główną narratorką w całej historii opisanej w książce jest autorka, z którą możemy odwiedzić Kambodżę, Wietnam, Chiny czy Tajlandię. Podczas poszczególnych dni, kobieta opisywała zachowania oraz mentalność spotykanych przez nią osób. Dość często zwracała uwagę, że "biała twarz" dla większości jest równa podwyższonym opłatom i wyższym zarobkom, chociażby za przejazd.
Oprócz mieszkańców i jej traktowania przez nich, opisywała również miejsca, do których udało się jej dotrzeć i zwiedzieć, a także kulturę i zwyczaje, jakie tam panowały.
Całość książki dopełniają zdjęcia, przedstawiające np. życie w danym miejscu lub jakiś zabytek.
Każdy omówiony rozdział jest odpowiednikiem zwiedzonego przez nią kraju i posiada na końcu ogólne podsumowanie całości podróży.
Książka napisana jest prostym językiem i bardzo przyjemnie się ją czyta. Osobiście nie jestem fanką tamtejszych rejonów, chociażby ze względu na cenzurę (o której Dora też wspomina w swoich zapiskach). Zdecydowanie moja miłość do podróży skłania się ku Santiago de Compostela, a dokładniej do drogi nazywającej się Camino Frances.
Mimo wszystko uważam, że książka jest warta przeczytania, niezależnie od tego, czy interesujemy się kulturą tego kraju, czy też wręcz przeciwnie.

Kto nie lubi podróżować? Chyba w swoim otoczeniu nie mam takiej osoby, która nie chciałaby zwiedzić świata. Niestety z aktualnym statusem studenta, jedyne podróże (nie licząc programu ERASMUS), na jakie mogę sobie pozwolić, to te książkowe.
Tym razem, skoro i tak mamy wakacje, wybrałam się wraz z Dorą Rasińską, autorką takiego tytułu jak "Moja Azja", właśnie do jednego z...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Uważam, że książka ,, Moja Azja" jest bardzo ciekawą propozycją z literatury podróżniczej. Napisana jest bardzo potocznym językiem, co sprawia, że czytelnik bardzo szybko nawiązuje nić porozumienia z Panią Dorotą. Jest szczera w tym co pisze i niczego nie koloryzuje co jest według mnie ogromnym plusem przy takiej pozycji. Zdjęcia, jakie znajdziesz tutaj są przepiękne, ukazujące codzienność życia, trud, a przede wszystkim swoiste piękno. Ja dopiero zaczynam swoją przygodę z tą literaturą więc też nie mam jakiegoś ogromnego porównania do innych książek, ale sądzę, ze jest to bardzo rzetelna i szczegółowa relacja. Najbardziej przypadły mi do gustu notki historyczne, które dotyczą jakiś zabytków, które autorka zwiedziła oraz cudowne podsumowania, dzięki którym uzyskuje się cenne rady dotyczące danego rejonu. Uważam, że warto schrupać tę pozycję, bowiem książka ta w znakomity sposób przeniesie Cię do tego egzotycznego kraju, tak pięknego, a zarazem innego niż nasz. To idealna także opcja dla tych wszystkich, którzy z różnych powodów nie mogą podróżować. Właśnie dzięki takim pozycją, choć przez chwilę możemy poczuć się jak prawdziwi podróżnicy, którzy zmagają się z różnymi trudnościami by zobaczyć upragniony kawałek ziemi.

Uważam, że książka ,, Moja Azja" jest bardzo ciekawą propozycją z literatury podróżniczej. Napisana jest bardzo potocznym językiem, co sprawia, że czytelnik bardzo szybko nawiązuje nić porozumienia z Panią Dorotą. Jest szczera w tym co pisze i niczego nie koloryzuje co jest według mnie ogromnym plusem przy takiej pozycji. Zdjęcia, jakie znajdziesz tutaj są przepiękne,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to