Książka wrzucana do kategorii horroru, która jest tak na prawdę mrocznym urban fantasy, bo takie wrażenie odniosłam po lekturze. I w sumie to mi się poodbało, bo szaleję za tym gatunkiem. Pomysł był może nie najorygnalniejszy, ale dosyć konkretny, Umarłe miasto i wampirze gangi walczące o wpływy. Dwóch wrogów, bossów mafijnych i wszechobecny strach. Klimat udało się autorce w zasadzie utrzymać, chociaż styl jej pisania momentami drażnił. Był słabo dopracowany, a podejrzewam, że kiepskie tłumaczenie też zrobiło swoje.
Bohaterowie zostali wykreowani zadowalająco, aczkolwiek bez szału. Samo przedstawienie świata nie wyszło autorce, bo wielu rzeczy nie wyjaśniała przy okazji narracji, tylko, jak podejrzewam, stwierdziła, że wystarczy gdy wrzuci na końcu książki słownik. Czytało mi się jednak w miarę przyjemnie - sentyment w stosunku do krwiopijców wiele zrobił!

Książka wrzucana do kategorii horroru, która jest tak na prawdę mrocznym urban fantasy, bo takie wrażenie odniosłam po lekturze. I w sumie to mi się poodbało, bo szaleję za tym gatunkiem. Pomysł był może nie najorygnalniejszy, ale dosyć konkretny, Umarłe miasto i wampirze gangi walczące o wpływy. Dwóch wrogów, bossów mafijnych i wszechobecny strach. Klimat udało się autorce...

Książka ta stała na mojej półce już od dawna i czekała na swoją kolej. To było moje drugie spotkanie z autorką i niestety wypadło gorzej niż pierwsze. Może dlatego, że wolę wilkołaki niż wampiry.

Fabuła jest prosta: dwa klany wampirów (o przepraszam, Spokrewnionych) walczące ze sobą o władzę w Umarłym Mieście, do którego przybywa tajemnicza nieznajoma i ze znanych tylko sobie powodów postanawia zmniejszyć drastycznie populację obydwu klanów. Boleśnie zmniejszyć.

Dalej jest jeszcze prościej - zaczyna się krwawa jatka.
Tylko trochę razi w oczy, kiedy wampiry "atakują sforą" lub "ryczą jak wilkołaki". Od przybytku głowa nie boli, ale dla mnie wampir to wampir, a wilkołak to wilkołak i każdy z nich powinien pozostać sobą. Plus przez część książki zastanawiałam się jak nazwać wampira wysysającego krew z innego wampira? Wampir do kwadratu? :)(chociaż moje wątpliwości wynikają pewnie z tego, że nie jestem znawczynią tematu).

Jeżeli ma się ochotę na niewymagającą lekturę z wampirami w tle, to ta książka jest w sam raz. Przestraszyć nie przestraszy, ale też nie zanudzi na śmierć.

Książka ta stała na mojej półce już od dawna i czekała na swoją kolej. To było moje drugie spotkanie z autorką i niestety wypadło gorzej niż pierwsze. Może dlatego, że wolę wilkołaki niż wampiry.

Fabuła jest prosta: dwa klany wampirów (o przepraszam, Spokrewnionych) walczące ze sobą o władzę w Umarłym Mieście, do którego przybywa tajemnicza nieznajoma i ze znanych tylko...

Książka o wampirach, intrygach i interesach. Szybko się czyta, a główna bohaterka przyciąga czytelnika. Naprawdę godna polecenia książka jeśli ktoś ma dość błyszczących i kochających ludzi Cullenów. Tutaj nie brakuje trupów i szybkiej akcji.

Książka o wampirach, intrygach i interesach. Szybko się czyta, a główna bohaterka przyciąga czytelnika. Naprawdę godna polecenia książka jeśli ktoś ma dość błyszczących i kochających ludzi Cullenów. Tutaj nie brakuje trupów i szybkiej akcji.

Gdyby nie beznadziejnie napisane dialogi, ocena byłaby wyższa o jakieś dwie gwiazdki.
Na ja nie mogę, jak można być tak głupim, by myśleć, że złe wampiry wysławiają się zdaniami podrzędnie złożonymi, pełnymi patosu i nadęcia? Podczas lektury miałam ochotę walić głową o blat, a nie mogłam, bo byłam w pracy.
No tak sztucznych wypowiedzi nie widziałam od dawna.
Poza tym reszta OK, mnie nawet wciągnęło.

Gdyby nie beznadziejnie napisane dialogi, ocena byłaby wyższa o jakieś dwie gwiazdki.
Na ja nie mogę, jak można być tak głupim, by myśleć, że złe wampiry wysławiają się zdaniami podrzędnie złożonymi, pełnymi patosu i nadęcia? Podczas lektury miałam ochotę walić głową o blat, a nie mogłam, bo byłam w pracy.
No tak sztucznych wypowiedzi nie widziałam od dawna.
Poza tym reszta...

Książka zdecydowanie tylko dla fanów wampirów i mówiąc to mam na myśli współczesną, krwiożerczą wersję wampira noszącego glany, piercing i tatuaże, różną od tej u Stokera i od tej u Meyer. Książkę czyta się szybko i przyjemnie, ale szybko się o niej zapomina.

Książka zdecydowanie tylko dla fanów wampirów i mówiąc to mam na myśli współczesną, krwiożerczą wersję wampira noszącego glany, piercing i tatuaże, różną od tej u Stokera i od tej u Meyer. Książkę czyta się szybko i przyjemnie, ale szybko się o niej zapomina.

Jeżeli ktoś lubi historie o wampirach ( nie mylić z "wampirami" ze zmierzchu...;]- tu są Prawdziwe wampiry ;P ) to jest to książka która powinna mu się spodobać :)

Jeżeli ktoś lubi historie o wampirach ( nie mylić z "wampirami" ze zmierzchu...;]- tu są Prawdziwe wampiry ;P ) to jest to książka która powinna mu się spodobać :)

10 / 2012

10 / 2012

W sumie nawet dość ciekawe.

W sumie nawet dość ciekawe.

Lubie książki o wampirach, w dodatku ta ma wiele krwawych, obleśnych scen. Mimo, że zakończenie przewidywalne, warto było przeczytać, nie straciłam czasu.

Lubie książki o wampirach, w dodatku ta ma wiele krwawych, obleśnych scen. Mimo, że zakończenie przewidywalne, warto było przeczytać, nie straciłam czasu.

Ciekawie ujęta historia, nieco inne spojrzenie na wampiry, przez pryzmat gry RPG Wampir:Maskarada.

Ciekawie ujęta historia, nieco inne spojrzenie na wampiry, przez pryzmat gry RPG Wampir:Maskarada.