Drugi tom komiksu o "Żywych Trupach" czytało się całkiem przyjemnie. W szczególności będąc weteranką gry (która zawiera drobne nawiązania do oryginalnej historii) oraz serialu, który nakręcono właśnie na podstawie historii stworzonej przez Kirkmana.

Moje emocjonalnie przywiązanie do serii dało się poznać podczas lektury wielorako - były uśmiechy, analiza porównawcza, ale i trochę złości. Nie wiem, czy to zwykłe odczucia, bo jest to dopiero drugi zeszyt historii rysunkowo-tekstowej, jaki czytam w swoim życiu.

Wiem jedno - z chęcią sięgnę po kolejne. Ciekawa kreska w połączeniu z opowieścią o zombie, która nie skupia się na wymyślnych sposobach unicestwienia, a ludzkim życiu, uczuciach, potrzebach i strachu to coś, co trudno przebić.

Drugi tom komiksu o "Żywych Trupach" czytało się całkiem przyjemnie. W szczególności będąc weteranką gry (która zawiera drobne nawiązania do oryginalnej historii) oraz serialu, który nakręcono właśnie na podstawie historii stworzonej przez Kirkmana.

Moje emocjonalnie przywiązanie do serii dało się poznać podczas lektury wielorako - były uśmiechy, analiza porównawcza, ale i...

http://iminfected.pl/zywe-trupy-wiele-mil-za-nami-tom-2/


Po podjęciu decyzji o zmianie miejsca do obozowania po ataku zombie, Rick i reszta wyruszają w podróż, która niesie ze sobą wiele nadziei, ale także ogrom niebezpieczeństw. Złudne plany do pozostania w miejscu za każdym razem biorą w łeb, kiedy przychodzi do konfrontacji z żywymi trupami, które szybko zbierają swoje żniwo w postaci kolejnych istnień. Wszystko się zmienia, kiedy grupa ocalałych dociera na farmę Hershela, jednak i tam czeka na nich wiele niespodzianek.

Drugi tom komiksowych przygód grupy Ricka w świecie opanowanym przez żywe trupy ukazuje drogę, jaką bohaterowie muszą przebyć, by zdobyć upragniony i bezpieczny dach nad głową. Nie wszystko idzie po ich myśli, a każda dobra wiadomość z reguły kończy się złymi konsekwencjami. Czy kontynuowanie losów ocalałej grupy ludzi z rąk żywej śmierci było dobrym posunięciem? Jak najbardziej!

Po zabiciu przyjaciela, który w ostateczności okazał się wrogiem chcącym zgładzić Ricka – Shane’a, cała grupa postanawia wyruszyć w dalszą podróż, której efektem jest poznanie nowego sojusznika – Tyreese’a wraz z jego córką i chłopakiem. Tutaj większość dobrych wiadomości się kończy, o czym bohaterowie komiksu bardzo szybko dowiadują się sami.

Droga w poszukiwaniu schronienia może wydawać się nudnym i mało dynamicznym wątkiem, jednak nie w komiksie „Żywe Trupy”. Kirkman znakomicie ukazał trud, jaki wymaga monotonność sprawdzania każdego zakamarka nowego miejsca na obóz, gdzie jeden zły krok może kosztować czyjeś życie. Ciągła czujność to klucz do sukcesu, o czym nawet w najbardziej bezpiecznych warunkach nie można zapomnieć.

Choć egzystencja bohaterów komiksu w świecie opanowanym przez żywe trupy jest stosunkowo niedługa, to i tak już teraz czuć zmianę ludzkiej moralności, jaką się kierują. Ciekawym posunięciem jest także ukazanie kontrastu pomiędzy poglądami w sprawie zombie. Z jednej strony próba uświadomienia niebezpieczeństwa z nimi związanego i konieczność pozbycia się go poprzez ponowne uśmiercenie. Z drugiej zaś strony, próba wytłumaczenia zajścia, jako choroby, która być może jest uleczalna i uśmiercanie zombie równe jest z morderstwem.

Wizualnie komiks robi ogromne wrażenie, a brutalne kadry dodają pasującego całości klimatu. Brak kolorów to już standard w przypadku „Żywych Trupów”, lecz cały czas uważam, że takie rozwiązanie tym bardziej pasuje do koncepcji antyutopii i horroru. Zdecydowanie na plus.

Drugi tom składa się ze 134 stron czystej akcji okraszonej brutalnością i sporą dawką akcji. Bardzo się cieszę, że koncepcja komiksu nie ma na celu ukazania na pierwszym planie walki z żywymi trupami i nadludzkich wyczynów bohaterów. Przede wszystkim to historia zwykłych ludzi, którzy nie tylko zmagają się z hordami żywych trupów, ale także – jak na zwykłych ludzi przystało – borykają się z typowymi problemami różnej natury. Są kłótnie, są spięcia i niezgoda wśród grupy, ale tak właśnie wygląda społeczeństwo, w którym każda jednostka ma swoje własne poglądy.

Podsumowując, „Wiele Mil za Nami” to kolejna dawka przygód, które poruszą nie tylko fana tematyki zombie, ale także każdego, kto ceni sobie niezwykle dopracowaną i wzbudzającą wszelkie emocje historię. Uwaga, grozi uzależnieniem od potrzeby wchłonięcia kolejnych tomów!


Po więcej, zapraszam na iminfected.pl!

http://iminfected.pl/zywe-trupy-wiele-mil-za-nami-tom-2/


Po podjęciu decyzji o zmianie miejsca do obozowania po ataku zombie, Rick i reszta wyruszają w podróż, która niesie ze sobą wiele nadziei, ale także ogrom niebezpieczeństw. Złudne plany do pozostania w miejscu za każdym razem biorą w łeb, kiedy przychodzi do konfrontacji z żywymi trupami, które szybko zbierają swoje...

Elo!

Świat Zombi, który przenika życie codzienne bohaterów sprawia, że ludzie stają się niczym innym jak "pieprzonymi zwierzętami". Głównym celem istnienia jest walka o przetrwanie. Grupa pozostałych w tym chorym świecie zaczyna się powoli rozpadać co powoduje osłabienie indywidualnych członków zespołu.

Uważam, że komiks wywołuje w współczucie a niekiedy wręcz podziw dla tej "garstki". Dla nich to dzień powszedni z którym maleje szansa i wiara w normalne życie.

Pozdrawiam, 3majta się! xD

Elo!

Świat Zombi, który przenika życie codzienne bohaterów sprawia, że ludzie stają się niczym innym jak "pieprzonymi zwierzętami". Głównym celem istnienia jest walka o przetrwanie. Grupa pozostałych w tym chorym świecie zaczyna się powoli rozpadać co powoduje osłabienie indywidualnych członków zespołu.

Uważam, że komiks wywołuje w współczucie a niekiedy wręcz podziw dla...

Sztampa goni sztampę, klisza kliszę, w tym komiksie jest wszystko jak należy, żeby stworzyć generyczny produkt współczesnej popkultury,jest obowiązkowy dobry Murzyn, oczywiście były zawodnik NFL, oczywiście nawiązujący romans z białą kobietą, jest jego córka nawiązująca romans z białym chłoptasiem, jest dobry gliniarz, który cudownie odnajduje żonę i syna, która miała romans z jego najlepszym kolegą, bohaterowie giną w kretyńskich sytuacjach, pomimo apokalipsy zombie ludzie zachowują się jak podczas czarnego protestu, psychologia postaci i dialogi na poziomie "Trudnych spraw", o dziwo nie zarejestrowałem jeszcze amerykańskiego hymnu i flagi. I z czegoś takiego powstało kilkadziesiąt komiksów i serial.

Sztampa goni sztampę, klisza kliszę, w tym komiksie jest wszystko jak należy, żeby stworzyć generyczny produkt współczesnej popkultury,jest obowiązkowy dobry Murzyn, oczywiście były zawodnik NFL, oczywiście nawiązujący romans z białą kobietą, jest jego córka nawiązująca romans z białym chłoptasiem, jest dobry gliniarz, który cudownie odnajduje żonę i syna, która miała...

W gwałtownie kurczącym się postapokaliptycznym świecie topniejąca garstka ocalałych rozgląda się za schronieniem. Za nimi wiele mil, a co przed nimi?

Drugi tom „Żywych Trupów” zaczyna się od retrospekcji. Widzimy, jak Shane, najlepszy przyjaciel Ricka, namawia jego żonę do opuszczenia domu i pozostawienia pogrążonego w śpiączce męża. Tego nie robi się kumplowi. Jednak apokalipsa zmienia ludzi. Dalej sprawy toczą się łatwym do przewidzenia torem: samotna i zagubiona Lori szuka pocieszenia w ramionach nowego opiekuna. W kolejnej scenie Lori stoi nad grobem Shane`a. W tle jej mąż, Rick, trzymający na rękach ich syna. Jeszcze nie wiadomo, czyje dziecko kobieta nosi w brzuchu. Jakby to powiedział Hagrid: „Cholibka, nie jest lekko”.
(...)
Czarno-białe rysunki Charliego Adlarda doskonale oddają surowość zimowego krajobrazu i martwotę postapokaliptycznego świata. Pozwalają również skupić się na emocjach bohaterów, które w drugim tomie są wyraźnie wyeksponowane. Trafnie ujął to Simon Pegg, zauważając w „Posłowiu”, że Kirkman „sprytnie skupia swoją opowieść na szczegółach ludzkiej egzystencji i wykorzystuje apokalipsę, by mocno je uwypuklić.” Same potwory są jedynie tłem dla opowieści o ludziach i ich emocjach, spotęgowanych i zwielokrotnionych w wyniku spiętrzenia ekstremalnie trudnych sytuacji. Komiksowa historia nabiera głębi, której próżno szukać w przeciętnych horrorach. I za to właśnie lubimy serię Roberta Kirkmana.
Fragmenty recenzji opublikowanej na blogu:
https://zapiskinamarginesie.pl/2018/01/27/w-poszukiwaniu-azylu/

W gwałtownie kurczącym się postapokaliptycznym świecie topniejąca garstka ocalałych rozgląda się za schronieniem. Za nimi wiele mil, a co przed nimi?

Drugi tom „Żywych Trupów” zaczyna się od retrospekcji. Widzimy, jak Shane, najlepszy przyjaciel Ricka, namawia jego żonę do opuszczenia domu i pozostawienia pogrążonego w śpiączce męża. Tego nie robi się kumplowi. Jednak...

Akcja w komiksie rozwijała się tak szybko. Nim się obejrzałam, był już koniec tomu 2. Nie było dłuższej chwili, by nic się nie działo. A to atak zombie, a to postrzał, a to czyjaś śmierć.
Fajnie, że wątki się troszeczkę różnią od serialu. Jest ciekawiej.
Już nie mogę się doczekać kolejnej części!

Akcja w komiksie rozwijała się tak szybko. Nim się obejrzałam, był już koniec tomu 2. Nie było dłuższej chwili, by nic się nie działo. A to atak zombie, a to postrzał, a to czyjaś śmierć.
Fajnie, że wątki się troszeczkę różnią od serialu. Jest ciekawiej.
Już nie mogę się doczekać kolejnej części!

Świetny komiks na podstawie którego zrobiono świetny serial.

Świetny komiks na podstawie którego zrobiono świetny serial.

Ileż to już było komiksów o żywych trupach. Ileż to powstało serii, których akcja toczy się w postapokaliptycznym świecie. I iluż to już było bohaterów zmuszonych toczyć nierówny bój z własnym człowieczeństwem, kiedy wokół upadły już wszystkie wartości i wyznawane zasady. A jednak to tytuł The Walking Dead (Żywe Trupy) zyskał uznanie, jakiego mogą mu zazdrościć tak poprzednicy, jak i wszystkie naśladownictwa wyrosłe na jego gruncie. Dlaczego? Bo Robert Kirkman, scenarzysta tej opowieści, znalazł doskonałe wyważenie pomiędzy wszystkimi motywami, miksując je w naprawdę smakowity kąsek.

Całość mojej recenzji znajdziecie na stronie http://nietylkogry.pl/post/146315551957/recenzja-komiksu-the-walking-dead-volume-2

Ileż to już było komiksów o żywych trupach. Ileż to powstało serii, których akcja toczy się w postapokaliptycznym świecie. I iluż to już było bohaterów zmuszonych toczyć nierówny bój z własnym człowieczeństwem, kiedy wokół upadły już wszystkie wartości i wyznawane zasady. A jednak to tytuł The Walking Dead (Żywe Trupy) zyskał uznanie, jakiego mogą mu zazdrościć tak...

Trochę słabsza niż pierwsza część. Niby się coś dzieje, ale to tylko pozory.

Trochę słabsza niż pierwsza część. Niby się coś dzieje, ale to tylko pozory.

Drugą część odebrałam lepiej, ponieważ trochę zaznajomiłam się z postaciami. Jest bardzo fajna, przyjemnie i szybko się czyta.
Dobrze, że mam pod ręką trzecią część. Muszę się za nią wziąć ;)

Drugą część odebrałam lepiej, ponieważ trochę zaznajomiłam się z postaciami. Jest bardzo fajna, przyjemnie i szybko się czyta.
Dobrze, że mam pod ręką trzecią część. Muszę się za nią wziąć ;)