Musze przyznać,że ta część była o wiele ciekawsza, mniej scen seksu, a więcej akcji i to jakiej. Cieszę się,że w końcu ta psychopatka dostała to na co zasłużyła i to z rąk Kyrie. Naprawdę po tym co przeżyła mam dla niej wielki szacunek bo ktoś inny nie podniósł by się po tych wszystkich torturach jakie jej zgotowała Gia i jej psychopata Tobias. Kyrie po tym koszmarze potrzebowała wsparcia i miłości Rotha i otrzymała ją , jego oświadczyny były do przewidzenia, czekałam tylko jak on to zrobi i było cudownie. Roth wie,że Vitali nie odpuści i będzie chciał się zemścić na nim i długo nie musieli czekać na jego działania, najgorsze jest to,że chce śmierci ich najbliższych oraz jego przyjaciół, teraz musi zrobić wszystko by ich ochronić i zrobić porządek z Vitalim i jego ekipą bo inaczej nigdy nie zaznają spokoju.

Musze przyznać,że ta część była o wiele ciekawsza, mniej scen seksu, a więcej akcji i to jakiej. Cieszę się,że w końcu ta psychopatka dostała to na co zasłużyła i to z rąk Kyrie. Naprawdę po tym co przeżyła mam dla niej wielki szacunek bo ktoś inny nie podniósł by się po tych wszystkich torturach jakie jej zgotowała Gia i jej psychopata Tobias. Kyrie po tym koszmarze...

Kyrie i Roth spędzają kilka cudownych miesięcy, ciesząc się sobą i zwiedzając różne zakątki świata. Jednak ich spokój legnie w gruzach w chwili, gdy Kyrie obudzi się sama w jego posiadłości we Francji… a obok niej, przybita nożem do poduszki, będzie notatka ze słowami „ON NALEŻY DO MNIE”.


Fiu. To było… intensywne. Pod wieloma względami. W dużym skrócie książka wygląda tak: seks – porwanie – seks – porwanie. Wykluczając te łóżkowe sceny, zrobił się z tego porządny kryminał. Porwania, morderstwa, tortury, gwałt… mnóstwo niebezpiecznych ludzi, mnóstwo trupów i mnóstwo akcji. Ale mimo to było kilka momentów, które trochę mnie nudziły, choć pochłonęłam książkę w jeden dzień. A dla kontrastu były takie chwile, że praktycznie nie nadążałam, bo tak wiele się działo. Gina… co za kobieta. Jezu, czyste zło. I koniec końców Kyrie i Roth zadarli ze złą osobą i to zdecydowanie nie jest koniec, więc jestem ciekawa, jak to się wszystko zakończy w ostatniej części.
A przy okazji, uwielbiam te okładki dla całej serii. :)

Kyrie i Roth spędzają kilka cudownych miesięcy, ciesząc się sobą i zwiedzając różne zakątki świata. Jednak ich spokój legnie w gruzach w chwili, gdy Kyrie obudzi się sama w jego posiadłości we Francji… a obok niej, przybita nożem do poduszki, będzie notatka ze słowami „ON NALEŻY DO MNIE”.


Fiu. To było… intensywne. Pod wieloma względami. W dużym skrócie książka wygląda...

Po przeczytaniu tomu I odniosłam wrażenie, że historia spokojnie mogłaby urwać się właśnie w tym momencie, dlatego byłam bardzo ciekawa, co autorka wymyśli w tomie II, żeby mnie zaskoczyć i nie zanudzić opisem jakiejś słodkiej sielanki. Nic z tych rzeczy...

Zaczyna się pięknie, to fakt – bohaterowie podróżują po całym świecie, są zakochani i przeżywają najpiękniejsze chwile w życiu. Ale nic nie trwa wiecznie: pewnego ranka, Kyrie budzi się w cudownym francuskim zamku, ale ukochanego nie ma obok. Za to na poduszce dziewczyna znajduje kartkę z wypisanymi krwiście czerwonym atramentem słowami „On należy do mnie”.

W tym momencie wszystko się zmienia – rozpoczyna się wyścig z czasem i ze śmiercią. Nagle, zupełnie niespodziewanie ze słodkiego, erotycznego romansu cała historia przemienia się w powieść akcji, z elementami sensacji, może nawet kryminału.
Bo gdy brudna przeszłość się o nas upomni, to, co zaczyna grać pierwsze skrzypce, to zemsta, ból, cierpienie i śmierć. I tego faktycznie w „Becie” nie zabraknie.

Przyznam szczerze, ten niesamowity zwrot akcji całkowicie mnie zaskoczył, zaintrygował i ogromnie mi się spodobał. Nie będę ukrywać, to dosyć trudna, momentami brutalna lektura, niemająca wiele wspólnego z romansem. Oczywiście, miłość i walka o nią wciąż są najważniejsze, ale prawdę powiedziawszy, raczej nie dało się odprężyć przy lekturze tego tomu.

Samą fabułę i pomysł oceniam naprawdę wysoko, aczkolwiek dla mnie w tej części było zbyt wiele seksu, często dosyć brutalnego, przemocy i rozlewu krwi. Jednakże nie żałuję ani chwili spędzonej na lekturze "Bety".

Autorka ciekawie podeszła również do zakończenia, które pozostało otwarte. Jak sama przyznaje, być może powstaną kolejne części, ale na razie nie ma takich planów. W każdym razie, zostawiła sobie furtkę, która nie wszystkim czytelnikom może się spodobać.

Podsumowując, pomimo, że na pewno nie zaliczę tej serii do moich ukochanych, polecam obie książki jako ciekawą i oryginalną odskocznię od typowych romansów.

Po przeczytaniu tomu I odniosłam wrażenie, że historia spokojnie mogłaby urwać się właśnie w tym momencie, dlatego byłam bardzo ciekawa, co autorka wymyśli w tomie II, żeby mnie zaskoczyć i nie zanudzić opisem jakiejś słodkiej sielanki. Nic z tych rzeczy...

Zaczyna się pięknie, to fakt – bohaterowie podróżują po całym świecie, są zakochani i przeżywają najpiękniejsze...