Ciekawy kryminał, debiut niemieckiego autora.
Książka ukazała się dawno temu, ale ja dopiero niedawno na nią wpadłam.
Myślę, że spodoba się miłośnikom książek Cartera.

Clara Vidalis to świetna policjantka, pewnego dnia otrzymuje list z płytą CD, na której zarejestrowane jest zabójstwo. Ofiara przed śmiercią mówi że nie jest ani pierwszą ani ostatnią ofiarą.
Policja rozpoczyna pościg.

Sporo dzieje się w tej książce, splatają się różne wątki i postaci, nie brak drastycznych scen. Krótkie rozdziały sprawiają, że szybko i zgrabnie przenosimy się z jednej sceny w drugą. Okładka przyciąga wzrok, a treść wciąga, pomimo objętości, książkę czyta się bardzo szybko.
Mnie się podobała, polecam.

Ciekawy kryminał, debiut niemieckiego autora.
Książka ukazała się dawno temu, ale ja dopiero niedawno na nią wpadłam.
Myślę, że spodoba się miłośnikom książek Cartera.

Clara Vidalis to świetna policjantka, pewnego dnia otrzymuje list z płytą CD, na której zarejestrowane jest zabójstwo. Ofiara przed śmiercią mówi że nie jest ani pierwszą ani ostatnią ofiarą.
Policja...

W sumie nie wiem jak ją ocenić. Sama akcja jest bardzo przewidywalna, kompletnie nic mnie nie zaskoczyło, a niektóre dialogi między policjantami były na niskim poziomie intelektualnym. Ale może to dobrze - to była przyjemna, mało angażująca lektura (pomimo makabrycznych opisów). Autor ma bardzo przystępny styl pisania.

W sumie nie wiem jak ją ocenić. Sama akcja jest bardzo przewidywalna, kompletnie nic mnie nie zaskoczyło, a niektóre dialogi między policjantami były na niskim poziomie intelektualnym. Ale może to dobrze - to była przyjemna, mało angażująca lektura (pomimo makabrycznych opisów). Autor ma bardzo przystępny styl pisania.

Książka bardzo fajna, sporo ciekawych informacji, interesujące podejście do tematu. Polecam fanom kryminałów :)

Książka bardzo fajna, sporo ciekawych informacji, interesujące podejście do tematu. Polecam fanom kryminałów :)

Clara Vidalis, niezwykła detektyw i nieustraszona patopsycholożka, wprowadza czytelników w mroczny świat zbrodni w powieści "Cięcie" autorstwa Veita Etzolda. Ta książka to prawdziwe doświadczenie dla tych, którzy szukają dreszczyku emocji i wnikliwego śledztwa.

Etzold, znany pisarz i psycholog, zgrabnie prowadzi czytelników przez labirynt przestępstw i zagadek. Jego styl pisania jest jasny i precyzyjny, niepozostawiający miejsca na przypadkowe dygresje. Opisy tortur i okrucieństw poruszają wyobraźnię, wtapiając czytelników w mroczne sceny zbrodni. Autor odważnie ukazuje słabości współczesnego społeczeństwa, które w pewien sposób odzwierciedlają motywacje i działania mordercy.

Clara Vidalis staje w centrum narracji jako postać pełna determinacji i intelektu. Jej profesjonalizm i wnikliwość sprawiają, że czytelnicy nie mogą oderwać się od śledztwa, a jej psychologiczne spostrzeżenia dodają głębi historii. To bohaterka, która konfrontuje się z najmroczniejszymi aspektami ludzkiej natury, a jednocześnie sama musi stawić czoła swoim własnym demonom.

Mimo tych pozytywnych aspektów, "Cięcie" ma pewne wady, które wpływają na ocenę książki. Pomimo wciągającej fabuły, niektóre elementy mogą być przewidywalne dla doświadczonych czytelników kryminałów. Ponadto, opisy tortur i przemocy mogą być zbyt szokujące dla niektórych czytelników, co może odstraszać tych o słabszych nerwach.

Ocena "Cięcia" to 4/10. Veit Etzold prezentuje fascynujący thriller kryminalny, który wciąga czytelników w mroczną stronę ludzkiej psychiki. Jednakże, przewidywalność niektórych wątków i nieco nadmierna ekspresja przemocy ograniczają ogólną wartość tej książki. Dla miłośników gatunku może stanowić interesujące wyzwanie, ale dla niektórych może być zbyt drastyczna i przewidywalna.

Clara Vidalis, niezwykła detektyw i nieustraszona patopsycholożka, wprowadza czytelników w mroczny świat zbrodni w powieści "Cięcie" autorstwa Veita Etzolda. Ta książka to prawdziwe doświadczenie dla tych, którzy szukają dreszczyku emocji i wnikliwego śledztwa.

Etzold, znany pisarz i psycholog, zgrabnie prowadzi czytelników przez labirynt przestępstw i zagadek. Jego styl...

Nie rozumiem tak wysokiej oceny. Historia mocno naciągana. Motyw zabójcy jak dla mnie przekombinowany i głupi. Policjanci to jakaś zgraja ćwierćinteligentów, których morderca z łatwością wodzi za nos. Wątek z reality show zupełnie niepotrzebny i strasznie denerwujący. Nie wniósł zupełnie nic do całości. Opis zbrodni brutalny, ale z czasem zaczynał nudzić, zbyt schematyczny. Liczne powtórzenia, zwłaszcza : "mężczyzna w oprawach z matowej stali". To co też przelało czarę goryczy to połączenie zbyt wielu postaci i wątków, a zwłaszcza dwóch sadystów, których losy się przecięły. Można odnieść wrażenie, że autor miał wiele pomysłów, ale nie udało mu się to jakoś sensownie połączyć. Jestem na nie. Jedyny plus, że czyta się ją całkiem szybko, rozdzaiły nie są długie... Ale to jednak troszkę za mało, bym podniosła ocenę.

Nie rozumiem tak wysokiej oceny. Historia mocno naciągana. Motyw zabójcy jak dla mnie przekombinowany i głupi. Policjanci to jakaś zgraja ćwierćinteligentów, których morderca z łatwością wodzi za nos. Wątek z reality show zupełnie niepotrzebny i strasznie denerwujący. Nie wniósł zupełnie nic do całości. Opis zbrodni brutalny, ale z czasem zaczynał nudzić, zbyt schematyczny....

Liczne powtórzenia, na początku tylko irytują, ale w końcu zaczynają po prostu nudzić. Tak samo jak stwierdzenie oczywistych faktów.

Dialogi, jakby rozmawiało dwóch idiotów, a nie inteligentni policjanci:
- czyli chrząszcze mogą magazynować DNA?
- zgadza się. Zazwyczaj DNA ulega rozpadowi, ale istnieją pewne wyjątki
- jakie?
- owady, a dokładniej chrząszcze (tu opis jak to działa)
- czy to znaczy, że chrząszcze mogą być ruchomymi bankami DNA?

rozmowa na tym samym poziomie:
- czy to auto było niebieskie?
- zgadza się. Zazwyczaj auta mają inne kolory, ale istnieją pewne wyjątki
- jakie?
- auta niebieskie. To znaczy pomalowane niebieską farbą
- czy to znaczy, że auta mogą mieć niebieski kolor?

Opisy dziewczyny z programu mocno przesadzone i nienaturalne. Przepiękna dziewczyna o idealnej figurze i twarzy - okej, ale opisywanie jej jak jakiegoś bóstwa, na którego widok dosłownie wszyscy tracą rozum i mowę? Przecież pięknych kobiet o idealnej figurze mamy w show-biznesie mnóstwo - modelki, aktorki, piosenkarki. Natomiast reakcje wszystkich, którzy zobaczyli Pokusę są takie, jakby nigdy w życiu nie widzieli pięknej kobiety. No ale autor jest Niemcem, więc może dlatego (żarcik taki;)).


Wiele naprawdę ciekawych rzeczy można było się dowiedzieć, ale mam wrażenie, że autor tak bardzo chciał się pochwalić wiedzą, że wciskał te ciekawostki na siłę, powtarzając jedno i to samo po kilka razy.
W pewnym momencie pomyślałam sobie, że jak jeszcze raz przeczytam zdanie o okukarach w matowych oprawkach, to wyrzucę tę książkę przez okno. No i prawie wyrzuciłam:) na szczęście zostało już tylko 20 stron do końca, więc zmęczyłam. Jednak nie było to przyjemne.

Liczne powtórzenia, na początku tylko irytują, ale w końcu zaczynają po prostu nudzić. Tak samo jak stwierdzenie oczywistych faktów.

Dialogi, jakby rozmawiało dwóch idiotów, a nie inteligentni policjanci:
- czyli chrząszcze mogą magazynować DNA?
- zgadza się. Zazwyczaj DNA ulega rozpadowi, ale istnieją pewne wyjątki
- jakie?
- owady, a dokładniej chrząszcze (tu opis jak...

W książce opisane są tortury gdzie czytelnik od samego czytania dostaje gęsiej skórki.
Osobiście książka mnie wciągnęła, wyobrażałam sobie te sytuacje i przerażało mnie to. Sytuacje zawarte w tej książce dają do myślenia.
Moim zdaniem nie jest przeznaczona dla młodszych odbiorców.

W książce opisane są tortury gdzie czytelnik od samego czytania dostaje gęsiej skórki.
Osobiście książka mnie wciągnęła, wyobrażałam sobie te sytuacje i przerażało mnie to. Sytuacje zawarte w tej książce dają do myślenia.
Moim zdaniem nie jest przeznaczona dla młodszych odbiorców.

Dzisiaj Wam trochę opowiem o książce „Cięcie”. Nie jest to mega wybitna książka, szczerze mówiąc.

Nie sprawia, że czujesz „wow, co za świetny kryminał!”. Nie sprawia, że zwala cie z nóg.

Stwierdziłabym nawet, iż książka jest bardzo przeciętna. Nie ma nic niezwykłego, czegoś co trzyma w napięciu, historia bardzo spłycona i wręcz męcząca.

Kupując „Cięcie” w antykwariacie, naprawdę myślałam, że powali mnie na nogi. Bardzo się zawiodłam. Opis jak miała ciekawy, tak treść już nie do końca.

Nie jest to pozycja, którą mogłabym polecić- bo naprawdę jest fatalna.

Dzisiaj Wam trochę opowiem o książce „Cięcie”. Nie jest to mega wybitna książka, szczerze mówiąc.

Nie sprawia, że czujesz „wow, co za świetny kryminał!”. Nie sprawia, że zwala cie z nóg.

Stwierdziłabym nawet, iż książka jest bardzo przeciętna. Nie ma nic niezwykłego, czegoś co trzyma w napięciu, historia bardzo spłycona i wręcz męcząca.

Kupując „Cięcie” w antykwariacie,...

Przeładowana efektami makabreski, stąd niewiarygodna. Clara - profesjonalistką - a w końcówce zachowuje się jak dziecko we mgle....czwórka . Ogólnie męcząca lektura.

Przeładowana efektami makabreski, stąd niewiarygodna. Clara - profesjonalistką - a w końcówce zachowuje się jak dziecko we mgle....czwórka . Ogólnie męcząca lektura.

Według mnie zbyt oczywista i jakaś niedokończona. Praktycznie otwarte zakończenie, ale jakby była kontynuacja to bym jej nie przeczytała. Za dużo zbędnych opisów przez co czytelnik się nudzi.

Według mnie zbyt oczywista i jakaś niedokończona. Praktycznie otwarte zakończenie, ale jakby była kontynuacja to bym jej nie przeczytała. Za dużo zbędnych opisów przez co czytelnik się nudzi.