Interesująca okładka. Ciekawa koncepcja na fabułę, choć mam wrażenie, że potencjał nie został wykorzystany.

Interesująca okładka. Ciekawa koncepcja na fabułę, choć mam wrażenie, że potencjał nie został wykorzystany.

Na początku nie mogłam się wciągnąć w fabułę i nie polubiłam głównego bohatera. W przypadku tej książki myślę, że bardzo zaszkodziła jej narracja pierwszoosobowa. Wydaje mi się, że gdybym poznawała tę historię z innej perspektywy, podobałaby mi się znacznie bardziej.
To bardzo krwawy kryminał, z mnóstwem ofiar i z ciekawym, choć mało rozwiniętym wątkiem z dzieciństwa detektywa prowadzącego sprawę. Śledztwo jest trudne, a klucz do zagadki naprawdę zdrowo pokręcony. Pomysł świetny, tylko wykonanie mało spektakularne. Wkręciłam się mocniej dopiero mniej więcej w połowie książki. Polecam, aby wyrobić sobie własne zdanie.

Na początku nie mogłam się wciągnąć w fabułę i nie polubiłam głównego bohatera. W przypadku tej książki myślę, że bardzo zaszkodziła jej narracja pierwszoosobowa. Wydaje mi się, że gdybym poznawała tę historię z innej perspektywy, podobałaby mi się znacznie bardziej.
To bardzo krwawy kryminał, z mnóstwem ofiar i z ciekawym, choć mało rozwiniętym wątkiem z dzieciństwa...

Kryminał baaardzo dobry. Mimo, że nie jest to nowość to naprawdę warto po niego sięgnąć. Książka na początku zaczyna się średnio od przesłuchania chłopca, w którego domu doszło do jakiegoś zdarzenia ale na początku czytelnik jeszcze nie wie do jakiego. Następuje potem szybkie przeniesienie w czasie i poznajemy detektywa, który musi rozwikłać zagadkę tajemniczych morderstw w swoim mieście. Można powiedzieć, że początek bardzo standardowy. Jednak to co się zaczyna później już nie można określić zwyczajnym kryminałem. Nie będę opisywać całej akcji ponieważ nie o to chodzi.
Bardzo podobała mi się rola samego detektywa-policjanta, która okazała się niby zwyczajna a jednak skrywająca tak fenomenalne tajemnice, które miały wpływ na całe jego życie, że polubiłam go i dodał on ciekawości w książce. Niby zwykły człowiek, pracujący jedynie jako detektyw, prowadzący zwykłe życie, oczekujący na dziecko.... A jednak skrywający mroczne tajemnice z dzieciństwa, które po latach do niego wracają.
Autor miał genialny pomysł na powieść. Dopracował każdy szczegół fabuły, bohaterzy bardzo ciekawi i super przedstawieni w całej akcji. Wszystko łączy się w spójną całość a już samo zakończenie zaskakuje, wbija w podłogę. Ostatnie 60 stron to już chłonęłam z coraz większym entuzjazmem i chęcią poznania całej prawdy.

Kryminał baaardzo dobry. Mimo, że nie jest to nowość to naprawdę warto po niego sięgnąć. Książka na początku zaczyna się średnio od przesłuchania chłopca, w którego domu doszło do jakiegoś zdarzenia ale na początku czytelnik jeszcze nie wie do jakiego. Następuje potem szybkie przeniesienie w czasie i poznajemy detektywa, który musi rozwikłać zagadkę tajemniczych morderstw w...

Od czasu do czasu lubię sięgać po mniej popularne, czy tez starsze tytuły, które nie są promowane chociażby w social mediach. Często są to pozycje, które nie odniosły wielkiego sukcesu marketingowego, a w moje ręce wpadły zupełnie przypadkowo, a darowanej książce zawsze warto zajrzeć za okładkę. Steve Mosby nie jest chyba zbyt popularnym pisarzem w Polsce. O ile dobrze mi wiadomo, na naszym rynku wydawniczym ukazały się dotychczas dwie powieści tego pisarza. Pierwsza to całkiem niezła „Gra diabła”, wydana przez Zysk i S-ka w 2011 roku, a drugą jest „Ciemnia” z 2013, od wydawnictwa Hachette. Obie książki miałam przyjemność poznać, i choć zdecydowanie nie prezentują one literatury najwyższych lotów, to są to przyzwoite kryminały, którym warto poświęcić czas.

Na miejskim blokowisku zostają odnalezione okrutnie zmasakrowane zwłoki. Na miejscu zbrodni zjawia się detektyw Hicks oraz jego partnerka Laura Fellowes. Mężczyzna stara się rozwiązać i zaklasyfikować to morderstwo jak najszybciej, jednak sprawa coraz bardziej wymyka się jego chłodnej logice, kiedy niedaleko pierwszego miejsca zbrodni policjanci odnajdują drugie, okaleczone w podobny sposób, ciało. Tych dwóch zbrodni nie można ze sobą powiązać, choć wszystko wskazuje na to, że popełniła je ta sama osoba. Wkrótce w mieście dochodzi do kolejnych morderstw, a policja zaczyna coraz bardziej bezradnie rozkładać ręce. Czy te śmierci są ze sobą powiązane? Kto za nimi stoi? I jaki jest ich motyw?

„Ciemnia” to wciągająca lektura, która zawiera w sobie wszystko to co powinien mieć dobry kryminał. Autor nie epatuje przesadną przemocą, choć są momenty, w których nie dało się uniknąć brutalnych opisów. Jednak równowaga zostaje zachowana, a fabuła raczej nie powinna odpychać wrażliwszego czytelnika. Ciekawi są również bohaterowie, szczególnie postać detektywa Hicksa. Już sam początek tej opowieści przynosi tajemnicę, która może się okazać echem przeszłości jednej z postaci. Również ciekawie autor splata losy pozornie niezwiązanych ze sobą bohaterów, dzięki czemu czytelnik otrzymuje zamkniętą całość, nawet jeśli mogłoby się wydawać, że ta powieść stanowi jedynie element większej serii.

Jedyne co zawodzi to nieco przekombinowane i nie dające pełni satysfakcji zakończenie tej historii. Moim zdaniem nadaje się ono doskonale do przeniesienia na wielki ekran, gdzie często, dzięki masie efektów specjalnych i innych wizualnych bajerów, widzowie „przełykają” nawet największe niezgodności logiczne. Przy czym trzeba przyznać, że nawet takie trochę odrealnione rozwiązanie zagadki kryminalnej, nie powoduje jakichś większych problemów z odbiorem lektury. Warto też podkreślić, że nie jest łatwo wpaść na trop i rozwiązać sprawę zabójstw, zanim autor nie uchyli rąbka tej tajemnicy. „Ciemnia” będzie więc doskonałą lekturą na wakacje, czyli okres kiedy sięgamy częściej po zwykłe rozrywkowe czytadła, tym bardziej, że powieść mocno przeplata wątki kryminalne z typowo obyczajowymi.

Od czasu do czasu lubię sięgać po mniej popularne, czy tez starsze tytuły, które nie są promowane chociażby w social mediach. Często są to pozycje, które nie odniosły wielkiego sukcesu marketingowego, a w moje ręce wpadły zupełnie przypadkowo, a darowanej książce zawsze warto zajrzeć za okładkę. Steve Mosby nie jest chyba zbyt popularnym pisarzem w Polsce. O ile dobrze mi...

Bardzo dobra książka! Nareszcie zwyczajny do szpiku kości detektyw (choć z tajemniczą przeszłością),a nie kolejny geniusz w swojej dziedzinie. Polubiłem faceta. Morderca? Naprawdę niezły psychol. Do tego dochodzą drastyczne opisy zbrodni i dobrze rozwijająca się akcja. Może wprawdzie na ostatnich stronach napięcie już opadło, niemniej całość czytało mi się bardzo dobrze. Polecam!

Bardzo dobra książka! Nareszcie zwyczajny do szpiku kości detektyw (choć z tajemniczą przeszłością),a nie kolejny geniusz w swojej dziedzinie. Polubiłem faceta. Morderca? Naprawdę niezły psychol. Do tego dochodzą drastyczne opisy zbrodni i dobrze rozwijająca się akcja. Może wprawdzie na ostatnich stronach napięcie już opadło, niemniej całość czytało mi się bardzo dobrze....

Opinię zacznę od tego, że byłam sceptycznie nastawiona do książki. Wiem, że nie ocenia się ich po okładkach, ale jeśli nie znam danej historii, to po czym mam się kierować wybierając lekturę, jak nie okładką? Ta zaś, w przypadku "Ciemni" wydała mi się nieco kiczowata. Dużo elementów, krew, to wszystko miało sprawić wrażenie dobrego kryminału, jednak wygląda dla mnie wręcz przerysowanie.
Przechodząc jednak do samej historii, zostałam pozytywnie zaskoczona. Zbrodnie są brutalne (takie, jakie lubię najbardziej),a z postępem fabuły autorowi udało się kilkukrotnie wprowadzić mnie w błąd. Dodatkowe wstawki o tajemniczym Generale skutecznie utrudniały mi jednoznaczne domyślenie się, kto zabijał. Wnioski, do których dochodzi policja, oraz ujawnienie faktów z przeszłości sprawiły, że musiałam się bardzo wysilić czytając. A bardzo cenię sobie książki, które wymagają od czytelnika pewnego zaangażowania. Ostatecznie udało mi się dojść do prawidłowych wniosków kilka stron przed podaniem ich przez samego autora. Rozwiązanie akcji napisane przez Mosby'ego moim zdaniem idealnie pasowało do całej akcji. Z radością przyjęłam wszystkie oferowane przez niego niespodzianki i zwroty akcji.
Podsumowując, książka bardzo mi się podobała. I choć pozwoliłam sobie na uprzedzenie związane z okładką, zostałam pozytywnie zaskoczona. Cieszę się, że tak się stało, dlatego daję ocenę taką, a nie inną. Zasłużone 9/10.

Opinię zacznę od tego, że byłam sceptycznie nastawiona do książki. Wiem, że nie ocenia się ich po okładkach, ale jeśli nie znam danej historii, to po czym mam się kierować wybierając lekturę, jak nie okładką? Ta zaś, w przypadku "Ciemni" wydała mi się nieco kiczowata. Dużo elementów, krew, to wszystko miało sprawić wrażenie dobrego kryminału, jednak wygląda dla mnie wręcz...

Książkę udało mi die kupić za grosze w supermarkecie. Nie spodziewalam się, że będzie aż tak dobra. Lubię thrilley, chociaż może niekoniecznie te z detektywem w roli głównej, ale ten pochłoną mnie całkowicie. Autor trzymał mnie w napięci od początku do końca. Samo zakończenie rownież zaskakujące. Polecam

Książkę udało mi die kupić za grosze w supermarkecie. Nie spodziewalam się, że będzie aż tak dobra. Lubię thrilley, chociaż może niekoniecznie te z detektywem w roli głównej, ale ten pochłoną mnie całkowicie. Autor trzymał mnie w napięci od początku do końca. Samo zakończenie rownież zaskakujące. Polecam

Przez pierwsze 130 stron myślałam, że znowu natknęłam się na kryminał nie wyróżniający się zbytnio od innych, które czytałam. A tu proszę, OGROMNE ZASKOCZENIE.

Kilkanaście popełnionych morderstw z czystej chęci zysku? Zabicia czasu? Zemsty? Detektyw Hicks razem ze swoją partnerką mają niełatwy orzech do zgryzienia, ponieważ morderca na samym początku jest praktycznie nieuchwytny, a oprócz tego muszą uporać się z rozszyfrowaniem łamigłówki, z którą nawet sam policjant - inteligentny i w większości zawsze mający pomysł, nie moźe sobie poradzić.

Zasmucił mnie jednak i dał do myślenia motyw związany z szacunkiem własnych rodziców. W przypadku zabójcy w książce - mamy do czynienia z nieracjonalnym i wręcz haniebnym zachowaniem. Do czego dziecko może być zdolne, żeby zaimponować rodzicom? Jak widać, nie ma granic.

Zakończenie - wmurowało mnie i to mam na myśli aż dwa wątki, których się nie spodziewałam. Po przeczytaniu zbyt wielu kryminałów, myślałam że mało rzeczy może mnie zdziwić, a jednak.. Mosby podołał.

Polecam z czystym sercem.

Przez pierwsze 130 stron myślałam, że znowu natknęłam się na kryminał nie wyróżniający się zbytnio od innych, które czytałam. A tu proszę, OGROMNE ZASKOCZENIE.

Kilkanaście popełnionych morderstw z czystej chęci zysku? Zabicia czasu? Zemsty? Detektyw Hicks razem ze swoją partnerką mają niełatwy orzech do zgryzienia, ponieważ morderca na samym początku jest praktycznie...

Świetny, mroczny i wciągający kryminał, z zaskakującym zakończeniem. Mnie się bardzo podobał. Mniamuśny taki.

Świetny, mroczny i wciągający kryminał, z zaskakującym zakończeniem. Mnie się bardzo podobał. Mniamuśny taki.

Może być, ale bez szału.

Może być, ale bez szału.