Historia kotem się toczy

Powiastka nieco obyczajowa, nieco kryminalna, z domieszką romansu, do której najlepiej podejść pobłażliwie. Mimo swojej naiwności książka ma to ,,coś". Nawet jest wciągająca, pomysł na fabułę niezły, autorka dysponuje lekkim piórem. Dobrze rozłożone są proporcje między opisami, dialogami i przeżyciami wewnętrznymi bohaterów, żaden z tych elementów nie zdominował całości. Akcja jest niezbyt pospieszna, ale nie usypiałam przy lekturze. Przesłanie tego utworu jest w ogólnym rozrachunku pozytywne.
Opowiada o wycinku z życia Ady Gawron, wdowy w średnim wieku, choć właściwie rozwódki, bo porzuconej przez męża, Henryka, jeszcze przed jego śmiercią.
Ada mieszka w Krakowie. Ma dwie dorosłe córki bliźniaczki, kłopoty mieszkaniowo- materialne, niełatwe dzieciństwo, i byłą teściową z piekła rodem, Janinę, która byłej synowej nie raz dźwignęła ciśnienie. Seniorka nigdy synowej nie akceptowała, uważając, że nie dorasta ona do typowo śląskiej rodziny i nie zasłużyła na jej syna.
Obecnie Ada zajmuje się wytwarzaniem rękodzieła artystycznego na sprzedaż.
Właściwie akcja zaczyna się od podejrzanie wyglądającego wypadku owej teściowej, po którym wymaga ona i rehabilitacji, i długotrwałej opieki.
Córki Ady, Wiktoria i Maja, mobilizują mamę do zajęcia się kontuzjowaną babcią. Ada niechętnie wyjeżdża do niewielkiego miasteczka, Kasztelowa na Śląsku, gdzie ma pozostać przez rok w domu Janiny. Łatwo nie jest, teściowa nie straciła nic z ciętości języka i niechęci do byłej synowej, więc początkowo relacje tych pań nie należą do najlepszych.
Jeszcze gorzej, że spokój mieszkańców tej uroczej mieścinki zamąca tajemniczy psychopata, maniakalnie dręczący okoliczne zwierzaki, ponadto dopuszcza się on licznych dewastacji a także coraz śmielej zaczyna działać na szkodę ludzi. Złoczyńca zieje nienawiścią do wszystkiego, co żyje. Przestaje mu wystarczać wyżywanie się na zwierzętach.
Społeczność żyje w strachu o swoich czworonożnych pupilów, a z czasem nawet i o swoje życie.
A Ada przygarnęła właśnie Aladyna, kota- znajdę, cudownej piękności. Niestety, wkrótce odebranego przez prawowitego właściciela, aroganckiego Jeremiego, dziwaka i odludka, żyjącego na peryferiach. To taki człowiek- enigma, większość życia spędził za granicą, ma swoje tajemnice i chimery. Jednocześnie jego osoba jest bardzo intrygująca.
Ech, ile zamętu życiowego będzie kosztować Adę pozornie przelotna znajomość z tym jegomościem....
Galeria postaci jest rozbudowana i zróżnicowana.
Mamy tu jeszcze Elżbietę, mądrą i empatyczną kierowniczkę ośrodka terapii przy miejscowym zamku. Jej energicznego, pełnego pomysłów syna, rozkręcającego swój pierwszy biznes w okolicy. Różę, krakowską przyjaciółkę Ady. Miejscowego księdza Bogdana, służącego pomocą i radą każdemu, nawet komuś niemającemu wiele wspólnego z kościołem. Doktora Dudzicza, lekarza- kobieciarza, typowego ,,czarusia" i werbownika sekty New Age w jednym. Impertynencką lekarkę weterynarii. Sympatyczną Kasię z sąsiedztwa i jej uczynnego narzeczonego. Ale i są też wszechwiedzące, rozplotkowane sąsiadki teściowej, tworzące z nią kółko wzajemnej adoracji.
Tymczasem następują dramatyczne zdarzenia, w wyniku których Ada staje w obliczu zagrożenia życia...
To, co mi się podobało, to wątek o pojednaniu, przebaczeniu, przegadaniu niełatwej wspólnej przeszłości, skutkującym zrozumieniem zwaśnionych stron. Tak podziało się między antagonistkami, Adą i jej (byłą) teściową Janiną. Gdy poznajemy w końcu koleje życia staruszki, zaczynamy ją nieco lepiej rozumieć.
Sama postać Ady powodowała nieraz uniesienie brwi nad jej wariacką lekkomyślnością.
Wątek czarnego charakteru, owego psychopaty siejącego zło, w moim przekonaniu okazał się naciągany. Wydaje się moim zdaniem niemożliwe, że jego tożsamość udało mu się zachować w tajemnicy tyle czasu, nawet przed bliskimi, w tak maleńkim miasteczku, gdzie każdy zna każdego.
Z innych minusów, to już od strony ,,technicznej", wymieniłabym maleńką czcionkę, przez którą czytało się mało komfortowo.
Jeśli ktoś potrzebuje rozrywki na letnie popołudnie, lubi zwierzaki, i niekoniecznie w danym momencie łaknie akurat lektury wzniosłej i ambitnej- to polecam.

Powiastka nieco obyczajowa, nieco kryminalna, z domieszką romansu, do której najlepiej podejść pobłażliwie. Mimo swojej naiwności książka ma to ,,coś". Nawet jest wciągająca, pomysł na fabułę niezły, autorka dysponuje lekkim piórem. Dobrze rozłożone są proporcje między opisami, dialogami i przeżyciami wewnętrznymi bohaterów, żaden z tych elementów nie zdominował całości....

Książka trzymająca w napięciu, choć niektóre fragmenty w niej zawarte, wydają mi się nie do końca realne.
I okładka totalnie mi się nie podoba. Za wyjątkiem kota. Ta dziewczyna wygląda jak z brazylijskiej telenoweli wzięta, a nie zwykła dziewczyna, mieszkająca na wsi.

Książka trzymająca w napięciu, choć niektóre fragmenty w niej zawarte, wydają mi się nie do końca realne.
I okładka totalnie mi się nie podoba. Za wyjątkiem kota. Ta dziewczyna wygląda jak z brazylijskiej telenoweli wzięta, a nie zwykła dziewczyna, mieszkająca na wsi.

Brak mi wśród gwiazdek oceny "przyjemna". Bo ani ona dobra, ani przeciętna. Niektóre opisy jak dla mnie zbędne a wątki niepotrzebne. Za mało kota w całym tym śląskim familijnym ambarasie. A jednak przyjemnie się czytało. Szczególnie próby czytania na głos śląskiej godki.

Brak mi wśród gwiazdek oceny "przyjemna". Bo ani ona dobra, ani przeciętna. Niektóre opisy jak dla mnie zbędne a wątki niepotrzebne. Za mało kota w całym tym śląskim familijnym ambarasie. A jednak przyjemnie się czytało. Szczególnie próby czytania na głos śląskiej godki.

Książka zaczęła się niewinnie, lekko, żartobliwie, a potem wybuchłam. Pomyślałam nawet - ""Co z tobą nie tak, Ada? Opamiętaj się!!! " Nic to nie pomogło, ona dalej swoje. Prawie szlak mnie jasny trafił 😂.

Książka bardzo przyjemna, ale mimo wielu wyjaśnień nadal nie jestem w stanie zaakceptować romansu, który był w moim odczuciu naciągany, mało realny. W tym wszystkim Ada stała się dla mnie infantylna na tyle, że przestałam ją lubić. Za to ten język - uwielbiam pióro Pani Renaty niezmiennie, dlatego zawsze z chęcią sięgam po jej książki.
PS. Domyśliłam się od razu, kto jest sprawcą i nie pomyliłam się 😅.

Książka zaczęła się niewinnie, lekko, żartobliwie, a potem wybuchłam. Pomyślałam nawet - ""Co z tobą nie tak, Ada? Opamiętaj się!!! " Nic to nie pomogło, ona dalej swoje. Prawie szlak mnie jasny trafił 😂.

Książka bardzo przyjemna, ale mimo wielu wyjaśnień nadal nie jestem w stanie zaakceptować romansu, który był w moim odczuciu naciągany, mało realny. W tym wszystkim Ada...

Dość zaskakująca ta książka, szczególnie rozwiązanie zagadki. Zdziwiłam się, ale to na pewno dodało książce pikantności. Ogólnie całość dobra, historia dość ciekawa, nieprzesadzona. Ogólnie polecam-dla mnie mocne 6!

Dość zaskakująca ta książka, szczególnie rozwiązanie zagadki. Zdziwiłam się, ale to na pewno dodało książce pikantności. Ogólnie całość dobra, historia dość ciekawa, nieprzesadzona. Ogólnie polecam-dla mnie mocne 6!

Omijałam długo tą książkę, gdy w końcu wzięłam się za czytanie początkowo nie urzekła mnie, jednak im dalej tym było lepiej. Naprawdę książka okazała się pozytywnym zaskoczeniem, pisana jest pięknym językiem co jest jej ogromnym walorem.

Omijałam długo tą książkę, gdy w końcu wzięłam się za czytanie początkowo nie urzekła mnie, jednak im dalej tym było lepiej. Naprawdę książka okazała się pozytywnym zaskoczeniem, pisana jest pięknym językiem co jest jej ogromnym walorem.

Bardzo fajnie się czyta. Powiść dość lekka, godna polecenia. Może nie czyta się z zapartym tchem, ale ciekawa fabuła, dobrze opisane postacie.Warto przeczytać

Bardzo fajnie się czyta. Powiść dość lekka, godna polecenia. Może nie czyta się z zapartym tchem, ale ciekawa fabuła, dobrze opisane postacie.Warto przeczytać

Przepiękny język, czytanie tej powieści było nie lada przyjemnością. A i sama historia okazałą się bardzo wciągająca. Polecam gorąco!

Przepiękny język, czytanie tej powieści było nie lada przyjemnością. A i sama historia okazałą się bardzo wciągająca. Polecam gorąco!

Wszystko byłoby dobrze, gdyby nie występujący tu psychopata, m. in. dręczący zwierzęta - nienawidzę tego motywu w książkach, a w życiu to już w ogóle. Wiem, ze tak na świecie bywa - ale nie chcę o tym czytać ...
W związku z tym, wbrew tytułowi, nie jest to książka dla mnie - z trudem skończyłam.

Wszystko byłoby dobrze, gdyby nie występujący tu psychopata, m. in. dręczący zwierzęta - nienawidzę tego motywu w książkach, a w życiu to już w ogóle. Wiem, ze tak na świecie bywa - ale nie chcę o tym czytać ...
W związku z tym, wbrew tytułowi, nie jest to książka dla mnie - z trudem skończyłam.

Ada, wdowa po Henryku, matka bliźniaczek na rok na prośbę córek przeprowadza się do byłej teściowej, z którą jest skonfliktowana od wielu lat. Teściowa - Ślązaczka z krwi i kości potrafi każdemu uprzykrzyć życie. Poprzez niedomówienia sprzed lat przez długi czas obie żyją jak pies z kotem. Z czasem sytuacja się zmienia, a w okolicy zaczynają dziać się rzeczy niebezpieczne. Główna bohaterka przez przypadek staje w centrum problemów.
Książka napisana ciekawie, do końca nie wiadomo, kto jest zły a kto dobry. Końcówka romantyczna i może zbytnio przesłodzona,ale ogólnie książka zapada w pamięć.

Ada, wdowa po Henryku, matka bliźniaczek na rok na prośbę córek przeprowadza się do byłej teściowej, z którą jest skonfliktowana od wielu lat. Teściowa - Ślązaczka z krwi i kości potrafi każdemu uprzykrzyć życie. Poprzez niedomówienia sprzed lat przez długi czas obie żyją jak pies z kotem. Z czasem sytuacja się zmienia, a w okolicy zaczynają dziać się rzeczy niebezpieczne....