5,5 ⋆

Ta książka to biały kruk, a żeby ją dostać z drugiej ręki trzeba wydać miliony... Mogę tylko dziękować, że istnieją biblioteki i dzięki jednej z nich, nie musiałam tego robić dla takiej... nijakiej książki...

To prawdopodobnie pozycja, którą możnaby nazwać mianem polskiego „Winnie the Pooh”. Nie mogę ukryć, że ta książka podobała mi się zdecydowanie bardziej od jej starszej poprzedniczki. Jednakże mimo ponad osiemdziesięciu lat dzielących obie pozycje, ich wydźwięk praktycznie się nie różni.

Na początku myślałam, że autor „Adasia i Słonia” nauczył się na błędach: zamiast nazywać błękitnego pluszaka „głupiutkim”, jak było w przypadku Puchatka, staje się on na kartach tej książki: „bardzo mądrym i roztropnym słoniem”. Jednak nie trwa to zbyt długo...

Zarówno u Milne'a jak i u Janiona bohaterowie mają wysokie mniemanie o sobie. Swoich najlepszych przyjaciół traktują z góry. Adaś i Christopher Robin żywią specyficzną sympatię do pluszowego misia i słonia, ale ich traktowanie przez chłopców pozostawia wiele do życzenia (w przypadku Adasia i Słonia, ten drugi też nie jest wzorem do naśladowania). Bardzo nie podobało mi się zachowanie naszych tytułowych bohaterów, nazywane przez narratora „przekomarzaniem”. Dla mnie to ciągłe obrażanie się i na siebie, pretensje o wzajemne „zadręczanie się” pytaniami, było denerwujące. Jeszcze ten pretensjonalny ton wydobywający się z postaci dziecięcych - nie pasował mi do tego typu literatury. Nie uwierzyłam przez to w przyjaźń Adasia i Słonia. Po prostu, według mnie, nie byliby dobrym przykładem dla dzieci.

Jednak pod koniec książki autor jakby sobie przypomniał jaki był główny cel jej napisania... Styl się poprawia, pojawiają się nawet cytaty, które sobie spisałam, ale to nie może naprawić całej historii. Podsumowując - dobry początek i końcówka, miałki środek, pozostawiający niesmak.

Pół gwiazdki więcej za piękne ilustracje Bartka Drejewicza, które podobały mi się najbardziej i spowodowały,, że jednak przeczytałam do końca.

Cytaty:
- Pewnie masz rację, Adasiu, ale kiedy wołają do ciebie „Adasiu”, a ja idę „z Adasiem” i opowiadam „Adasiowi”, a ty się przedstawiasz: „jestem Adaś”, to wtedy ten: „Adasiu”, „Adasiem”, „Adasiowi” i „Adaś”, to różni Adasiowie, czy to jeden i ten sam Adaś?

- Nie wiem! - odparł Słoń. - (...)
- To marna odpowiedź, Słoniu!
- Ale prawdziwa! A to dużo ważniejsze od odpowiedzi okazałej, ale nieprawdziwej.

- Wszystko przemija, Adasiu - powiedział Słoń. - Jest deszcz, a potem słońce.
- A czy jest coś, co nie przemija? - Spytał Adaś.
- Jest coś, co nie przemija, Adasiu, pod warunkiem, że jest prawdziwe.
Adaś popatrzył na Słonia uważnie i czekał, aż ten dokończy.
- Przyjaźń! - powiedział Słoń.

Dla każdego najciekawsze jest to, czego sam nie ma. I każdy najchętniej ogląda to, co jest do niego najmniej podobne.

5,5 ⋆

Ta książka to biały kruk, a żeby ją dostać z drugiej ręki trzeba wydać miliony... Mogę tylko dziękować, że istnieją biblioteki i dzięki jednej z nich, nie musiałam tego robić dla takiej... nijakiej książki...

To prawdopodobnie pozycja, którą możnaby nazwać mianem polskiego „Winnie the Pooh”. Nie mogę ukryć, że ta książka podobała mi się zdecydowanie bardziej od jej...

Adaś ma przyjaciela. I to nie takiego zwyczajnego. To pluszowy Słoń, który potrafi mówić, a swoimi przemyśleniami i refleksjami dzieli się z Adasiem. Przyjaciele przeżywając (nie)zwykłe przygody dnia codziennego, prowadzą filozoficzne i nieco absurdalne dyskusje o prostych sprawach. No bo skąd wiadomo, że myślimy, gdy myślimy, że nie myślimy? Albo skoro nie boimy się niczego, to nie boimy się też bać, prawda? A może wiecie, gdzie jest "najdalej, gdzie się da?". Dowiecie się o rzeczach, które robią się same i sprawdzicie, jaką piosenkę Adaś stworzył wraz ze Słoniem.

"Adaś i Słoń" to dwadzieścia krótkich historii, pełnych ciepła i humoru, opowiadających o zwykłych sprawach w prosty i dziecięcy sposób. Filozoficzne dywagacje na temat otaczającego świata, uświadamiają, że my dorośli, często tej prostoty nie dostrzegamy. Niejednokrotnie komplikujemy to, co błahe i nie dostrzegamy tego, co naprawdę istotne. Warto czasem spojrzeć na świat dziecięcym okiem i przyjrzeć się bliżej zwykłym sprawom.

Adaś ma przyjaciela. I to nie takiego zwyczajnego. To pluszowy Słoń, który potrafi mówić, a swoimi przemyśleniami i refleksjami dzieli się z Adasiem. Przyjaciele przeżywając (nie)zwykłe przygody dnia codziennego, prowadzą filozoficzne i nieco absurdalne dyskusje o prostych sprawach. No bo skąd wiadomo, że myślimy, gdy myślimy, że nie myślimy? Albo skoro nie boimy się...

Tym razem o książce w formie audiobooka; wspaniała, urocza, pełna wdzięku i prostoty bajka dla dzieci o przyjaźni, która czasami bywa niezrozumiała.

Chłopczyk Adaś zaprzyjaźnia się ze słoniem, ale nie takim zwyczajnym z zoo, lecz pluszową przytulanką, która na dodatek potrafi mówić ludzkim językiem i mieć bardzo ciekawe przemyślenia na temat otaczającego świata. Dwadzieścia krótkich historii, które poprawią Wam humor i staną się źródłem uśmiechu, ale także zastanowienia nad tym co tak naprawdę jest istotne…

Na uwagę zasługuje bardzo ciekawa i „żywa” narracja, którą stworzył Artur Barciś. Znakomicie moim zdaniem wpisuje się w opowieści i potrafi kapitalnie przedstawić przezabawne perypetie oraz relacje chłopca z maskotką. A wiadomo, że w audiobookach dobry narrator to więcej niż połowa sukcesu.

Tym samym szczerze zachęcamy wszystkich do zapoznania się z tymi właśnie historiami, które daję słowo poprawią Waszym najmłodszym pociechom humor i pozwolą zapomnieć o szarej, mokrej aurze za oknami.

Tym razem o książce w formie audiobooka; wspaniała, urocza, pełna wdzięku i prostoty bajka dla dzieci o przyjaźni, która czasami bywa niezrozumiała.

Chłopczyk Adaś zaprzyjaźnia się ze słoniem, ale nie takim zwyczajnym z zoo, lecz pluszową przytulanką, która na dodatek potrafi mówić ludzkim językiem i mieć bardzo ciekawe przemyślenia na temat otaczającego świata....

Wszyscy w domu kochają tę książeczkę
bardzo poważne rozmowy Adasia i Słonia prowadzone wydawałoby się skomplikowanym, 'nadętym' językiem powodują, że dzieci chętnie korzystają z 'trudnych słów' żeby wymądrzać się na codzień.
Bardzo 'filozoficzne dysputy i naukowe dywagacje na cudownie błahe tematy rewelacyjnie odświeżają dorosłe spojrzenie na świat.

Wszyscy w domu kochają tę książeczkę
bardzo poważne rozmowy Adasia i Słonia prowadzone wydawałoby się skomplikowanym, 'nadętym' językiem powodują, że dzieci chętnie korzystają z 'trudnych słów' żeby wymądrzać się na codzień.
Bardzo 'filozoficzne dysputy i naukowe dywagacje na cudownie błahe tematy rewelacyjnie odświeżają dorosłe spojrzenie na świat.

Znakomita książeczka opowiadająca o prostych sprawach w prosty sposób, a jednak na codzień wielu z nas nie dostrzega tej prostoty. Adaś prowadząc dialog ze swoim przyjacielem - Słońcem, ukazuje nam, źe my dorośli komplikujemy sobie świat, który dla dzieci jest wciąż jasny, czysty i nieskomplikowany. Polecam

Znakomita książeczka opowiadająca o prostych sprawach w prosty sposób, a jednak na codzień wielu z nas nie dostrzega tej prostoty. Adaś prowadząc dialog ze swoim przyjacielem - Słońcem, ukazuje nam, źe my dorośli komplikujemy sobie świat, który dla dzieci jest wciąż jasny, czysty i nieskomplikowany. Polecam

Ulubiona książka mojego 5-latka (cała seria).

Ulubiona książka mojego 5-latka (cała seria).