Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Już od dawna czuła się tak, jakby jechali w dwóch pociągach po równoległych torach, w biegu zaglądając sobie od czasu do czasu do przedziałów. Przestało jej to przeszkadzać. Wadził jej tylko monotonny stukot kół o szyny i nieuchronny kres podróży. Dlatego czasem zastanawiała się, czy wyskoczyć, nawet ryzykując życie, czy stracić życie, nie ruszając się z miejsca.

Moc tkwi w głowie.

Ja to nie nikt ani wszyscy.

Życie nie jest czarno-białe.