Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka ta przedstawia historię, gdzie bizneswoman przychodzi do Jednominutowego menedżera. Uczy się poprzez rozmowy z nim i jego pracownikami przywództwa sytuacyjnego. Jest to takie przywództwo, w którym trzeba być elastycznym do danej osoby. Trzeba stosować różne style przywództwa: dyrektywny - buduj, organizuj, ucz i nadzoruj ( osoby z niskimi kompetencjami i wysokim zaangażowaniem ),trenerski - kieruj i wspieraj ( osoby z niskimi kompetencjami i niskim zaangażowaniem ),wspierający - chwal, słuchaj i ułatwiaj ( osoby z średnim lub wysokim poziomem kompetencji i zmiennym zaangażowaniem ) i delegujący - przekazuj odpowiedzialność za podejmowanie codziennych decyzji ( osoby z wysokimi kompetencjami i wysokim zaangażowaniem ). W skrócie co trzeba zrobić: 1. Ustal od 3-5 celów z każdym z pracowników, 2. Zdiagnozuj z podwładnymi i określ ich kompetencje oraz poziom zaangażowania, 3. Zawiąż z każdym z podwładnych partnerstwo i określ jakie style przywództwa są dla nich najlepsze, 4. Zaangażuj się w realizacji obranej strategii, 5. Pracuj dotąd, aż postępy podwładnych nie zaczną uzasadniać zmiany stylu. Ulubione cytaty: Każdy dysponuje potencjałem osiągania dobrych wyników, niektórym ludziom trzeba tylko trochę pomóc po drodze. Przywództwo sytuacyjne to nie coś, co robi się ludziom, tylko coś, co robi się z ludźmi. Kiedy najlepszy przywódca kończy pracę, ludzie mówią: "Zrobiliśmy to sami!". Zaufanie jest dobre - kontrola jeszcze lepsza. Nie ma jednego najlepszego stylu przywództwa. Nie ma większej nierówności niż równe traktowanie nierównych. Dobra książka dla każdego menedżera.