Catherine Johnson

W czasie czytania tej pozycji towarzyszyły mi mieszane uczucia - z jednej strony podziw i szacunek dla autorki, a z drugiej powątpiewanie, co do niektórych fragmentów, w których prezentuje swoje nie poparte żadnymi badaniami myślenie, co do - niejednokrotnie - bardzo skomplikowanych, niepoznanych jeszcze tajników umysłów zwierząt. I tak jak nie można z pewnością odmówić jej dokonań chociażby w odniesieniu do zwierząt rzeźnych, tak nie przekonują mnie jej własne, daleko idące wnioski, gdyż czytając pozycję popularnonaukową oczekuję poparcia obserwacji danymi, badaniami. W miarę czytania przywykłam do tych opinii autorki oraz do jej sposobu pisania, bardzo skoncentrowanego na sobie, wręcz wychwalające własne decyzje i opinie, choć trochę burzy mi to wizerunek Temble Grandin jako uznanego badacza. Odcinając się od tego - uważam książkę pod wieloma względami za bardzo dobrą, jedną z lepszych z zoologii, z której wiele wyniosłam, szczególnie odnośnie zwierząt gospodarskich i ich postrzegania otoczenia oraz człowieka.