Henry Hobhouse

Czy fortuny można dorobić się na roślinach? Henry Hobhouse udowadnia, że tak, i że niektóre z nich miały olbrzymi wpływ nie tylko na stan portfela ludzi, ale również na politykę. Ta interesująca pozycja porusza temat właśnie takich roślin. Sam pomysł na książkę jest świetny. W końcu gospodarka również oddziałuje na historię świata, a niestety zagadnienia typu „jak zaczęto uprawiać kauczuk” nie są nauczane w szkole. Jest to oczywiście zrozumiałe, natomiast warto zagłębić się w dzieje uprawy, dystrybucji i wpływu ekonomicznego różnych roślin. Autor na pewno wykazuje się znaczną wiedzą w dziedzinie historii gospodarki. Szkoda tylko, że jest ona przekazywana w zbyt chaotyczny sposób. Książka podzielona jest na pięć części opisujących pięć „ziaren bogactwa”, jednak są one bardzo obszerne i w ich obrębie nie ma zachowanej konkretnej logicznej struktury. Często napotykamy dygresje, które wydają mi się niepotrzebne, a które wydłużają tę i tak już napakowaną faktami pozycję. Muszę też odnieść się do zarzutów dotyczących treści książki. Pierwszy z nich dotyczy błędów merytorycznych. Sama nie czuję się wystarczająco kompetentna, by podważać konkretne informacje w niej zawarte, ale po samych przypisach tłumacza widzę, że coś tu nie gra – w kilku przypadkach tłumacz wprost wskazuje, że autor popełnił błąd. Ponadto wielokrotnie Hobhouse wyraża swoje własne zdane i posuwa się do hipotez, które wydają się przesadzone. Drugi zarzut dotyczy z kolei wyłaniających się nieubłaganie poglądów autora, który, urodzony w latach dwudziestych ubiegłego wieku, miał na temat imperializmu inne zdanie niż to, które rozpowszechniane jest obecnie. Wielokrotnie napotykamy na wzmianki w stylu: „kolonializm miał swoje wady, ale spójrzcie, jak bardzo polepszył warunki życia i rozpropagował kulturę europejską!”. Oczywiście każdy ma prawo do własnej interpretacji historii, ale w przypadku tego zjawiska obecnie historycy raczej zgadzają się, że jego wady przewyższały zalety. Jest to interesująca pozycja, ale zdecydowanie trzeba uważać podczas lektury. Potrzebne jest tutaj krytyczne patrzenie na słowa autora, zwłaszcza te wyrażające opinie i hipotezy. I chociaż nie żałuję jej przeczytania, wolałabym sięgać jednak po pozycje pewniejszych autorów.