Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie przypuszczałam, że taki dzień kiedyś nadejdzie, ale oto jest. Pierwsza, w historii moich recenzji, książka - oceniona przeze mnie na 1/10 ⭐️ Strasznie nie lubię tak nisko oceniać książek, ale ta tutaj nie ma żadnego aspektu, który oceniałbym wyżej. Recenzja może zawierać spoilery. Alex jest od lat zakochana w pewnym chłopaku, Jacksonie, który albo jej nie zauważa, albo totalnie ignoruje. Rzecz dzieje się w liceum, Jackson jest popularnym sportowcem otoczonym wianuszkiem dziewcząt. Już na samym początku, w jego pov czytamy, że traktuje dziewczyny przedmiotowo, są mu tylko do jednego, a on jest tego świadomy. Oczywiście Jackson ma bagaż doświadczeń, jakby inaczej i, owszem, dowiadujemy się, że przez to cierpiał (lub nadal cierpi),ale ten wątek jest bardzo „niezaopiekowany”. Podobnie, jak wątek zaburzeń odżywiania Alex - cóż, dziewczyna chorowała na bulimię, wiemy ze stron książki, jak ciężko było jej wrócić do normalnego życia, ale nie wiemy nic poza tym. Nie ma tu rozwinięcia tematu, głębszych emocji. Ta dwójka oczywiście według schematu na siebie wpada, on najpierw chce ją wykorzystać, lecz po czasie się w niej zakochuje. Czy żyją długo i szcześliwie? Do końca nie wiemy. Zakończenie sugeruje, jakby miała powstać druga część tej historii. Lubię mówić o bohaterach, że ich lubię, lub nie. Że są tacy, lub tacy. Tu nawet nie ma o czym mówić. Nie polubiłam się z nimi, bo byli ŻADNI. Żadnych głębokich uczuć. Konwersacje między nimi były na zasadzie: „Jak się czujesz?” - „Dobrze” - „Ok, to ja idę, pa!” - „No, pa!”. Mnóstwo luk fabularnych, mnóstwo sytuacji, podczas których łapałam się za głowę. Licealistka zachodzi w ciąże, oznajmia chłopakowi i znajomym, po czym siedzą na kanapie jedząc popcorn i stwierdzają, że jadą na imprezę. Czekaj, co?! Niestety, książka •Nie unikaj mnie• jest dla mnie książką totalnie bez fabuły, bez emocji i w zasadzie bez sensu. Strasznie mi przykro, mam nadzieję natomiast, że będzie to nauczka dla autorki i kolejne powieści będą już dużo bardziej zaopiekowane (za co bardzo trzymam kciuki). Mimo wszystko dziękuję wydawnictwu @wydawnictwo.beya za egzemplarz. Ocenę już znacie.