Jesteśmy społecznością, która kocha książki

We wstępie autor uprzedza, że nie opisuje w niej wyjątkowo drastycznych przypadków, bo wtedy książka byłaby niemożliwa do przeczytania. I słowa dotrzymuje. Koncentruje się na kilku przypadkach, do których w różnych aspektach wraca w poszczególnych rozdziałach. Sam opis tortur jest tu sprawą drugorzędną i zajmuje tylko tyle miejsca, ile to tylko potrzebne do wprowadzenia w daną sprawę. Ważniejsza jest analiza ich wpływu na ofiarę, a także tego, co sprawia, że zwykły z pozoru człowiek jest w stanie torturować drugiego. Conroy - po rozmowach zarówno z jedną, jak i drugą stroną - stwierdza, że oprawcy w większości przypadków są normalnymi ludźmi (i nie roztrząsajmy tu kwestii "normalności"),dla których torturowanie jest "po prostu pracą i niczym ponadto". To, co po lekturze przeraża bardziej, niż sam fakt stosowania takich technik, to zmowa milczenia wokół nich, niemożność dowiedzenia ich przed sądem, czy wreszcie większość opinii publicznej, stojącej po stronie oprawców. Skoro go torturują, to widocznie zasłużył, bo przecież torturuje się jedynie naprawdę groźnych przestępców. Książka dotyczy bardzo trudnego tematu, który został dość dogłębnie przeanalizowany od strony psychologicznej. I to jest jej zaleta. Jeśli ktoś spodziewa się taniej sensacji, czy krwią i jelitami ociekających stron, może być rozczarowany. https://www.facebook.com/ksiazkikawaija/