Żadko czytam książki skandynawskich autorów, dla mnie pełne są tajemnic i niedomówień. W tej powieści też tak jest, z trudem przebrnęłam przez pierwsze strony, potem było już ciekawiej. Za dużo tej książce opisów przeszłości, pogody, rozciągniętych wspomnień i dawnych sytuacji, a za mało rozwinięty wątek głównego bohatera, a jego historia cacałkiem ciekawa.

Żadko czytam książki skandynawskich autorów, dla mnie pełne są tajemnic i niedomówień. W tej powieści też tak jest, z trudem przebrnęłam przez pierwsze strony, potem było już ciekawiej. Za dużo tej książce opisów przeszłości, pogody, rozciągniętych wspomnień i dawnych sytuacji, a za mało rozwinięty wątek głównego bohatera, a jego historia cacałkiem ciekawa.

Zimowa książka na upały zdała egzamin znakomicie. Spodziewałam się czegoś trochę bardziej suchego, męskiego i szczerze mówiąc przeciętnego, a dostałam książkę pięknie napisaną, czułą, ciepłą i przytulną. Dostałam książkę o poznaniu drugiego człowieka, a właściwie o potrzebie takiego poznania i zrozumienia. O próbie zajrzenia w duszę, wejścia w czyjąś skórę tylko po to, żeby dotknąć drugiej duszy. To też jest książka o cierpieniu, żalu, tęsknocie i potrzebie bliskości. Piękna. Z zadatkami na kryminał czy wręcz thriller. Z pewnością niezwykła. Bardzo polecam :)

Zimowa książka na upały zdała egzamin znakomicie. Spodziewałam się czegoś trochę bardziej suchego, męskiego i szczerze mówiąc przeciętnego, a dostałam książkę pięknie napisaną, czułą, ciepłą i przytulną. Dostałam książkę o poznaniu drugiego człowieka, a właściwie o potrzebie takiego poznania i zrozumienia. O próbie zajrzenia w duszę, wejścia w czyjąś skórę tylko po to, żeby...

Skandynawska do głębi, momentami wyraźnie czerpiąca z osobistych doświadczeń autora. Pełna drobnych i wielkich zagadek, z których to nie ta kryminalna jest najważniejsza. Mimo kilku schematycznych, dość banalnych chwytów i nazbyt nachalnie przedstawianych mądrości wzrusza i nie pozwala się oderwać.

Skandynawska do głębi, momentami wyraźnie czerpiąca z osobistych doświadczeń autora. Pełna drobnych i wielkich zagadek, z których to nie ta kryminalna jest najważniejsza. Mimo kilku schematycznych, dość banalnych chwytów i nazbyt nachalnie przedstawianych mądrości wzrusza i nie pozwala się oderwać.

To NIE jest kryminał. W tej książce nic się nie dzieje, są to głównie rozważania i refleksje bohatera.

To NIE jest kryminał. W tej książce nic się nie dzieje, są to głównie rozważania i refleksje bohatera.

Ni to kryminał, ni to dramat obyczajowy (do klasyków godnych twórczości Rosamunde Pilcher mu daleko). Sam nie wiem, co myśleć.

Ni to kryminał, ni to dramat obyczajowy (do klasyków godnych twórczości Rosamunde Pilcher mu daleko). Sam nie wiem, co myśleć.

Książkę czytało mi się w miarę dobrze, Powiedziałabym , że to taki lekki kryminał, sporo było tam opisów zmagań samego ze sobą głównego bohatera i jego przemyśleń , koniec dość przewidujący.

Książkę czytało mi się w miarę dobrze, Powiedziałabym , że to taki lekki kryminał, sporo było tam opisów zmagań samego ze sobą głównego bohatera i jego przemyśleń , koniec dość przewidujący.

Mega mi się spodobała i bardzo wciągnęła! Chętnie przeczytam drugi raz zimą, wtedy efekt będzie jeszcze mocniejszy

Mega mi się spodobała i bardzo wciągnęła! Chętnie przeczytam drugi raz zimą, wtedy efekt będzie jeszcze mocniejszy

Książka momentami nudna i czasami "surowa" w swojej treści ale mimo wszystko ukazująca, że prawdziwych uczuć chyba śnieg nie przykryje ;-)

Książka momentami nudna i czasami "surowa" w swojej treści ale mimo wszystko ukazująca, że prawdziwych uczuć chyba śnieg nie przykryje ;-)

Wątek obyczajowy przykrył motywy kryminalne ale czyta sie bardzo przyjemnie; opowieść - powiedziałbym - subtelnie, i naturalnie - prowadzona daje sporo satysfakcji.

Wątek obyczajowy przykrył motywy kryminalne ale czyta sie bardzo przyjemnie; opowieść - powiedziałbym - subtelnie, i naturalnie - prowadzona daje sporo satysfakcji.

Absolutnie nie nazwałabym tego kryminałem. Bardziej powiastką z kiepskim morałem. Jednak mimo przeciętnej fabuły ( która mam wrażenie jest tylko pobocznym elementem książki) olbrzymim plusem jest typowo skandynawski klimat. Dużo faktów o zielonoświątkowcach, zwyczajach etc. Jednak zakończenie bezsensu - bohater zatacza koło.

Absolutnie nie nazwałabym tego kryminałem. Bardziej powiastką z kiepskim morałem. Jednak mimo przeciętnej fabuły ( która mam wrażenie jest tylko pobocznym elementem książki) olbrzymim plusem jest typowo skandynawski klimat. Dużo faktów o zielonoświątkowcach, zwyczajach etc. Jednak zakończenie bezsensu - bohater zatacza koło.