Bardzo lubię romanse historyczne, głównie dlatego, że oprócz typowej powieści o wielkiej i najczęściej – skomplikowanej miłości, otrzymuję również nutkę informacji o obyczajach i ideologiach żyjących kilka wieków wstecz bohaterów. Oprócz tego autorzy pozwalają nam razem z postaciami przeżywać ich rozterki i wahania, ale też i próbować rozwiązać kryminalną zagadkę bądź miłosną intrygę. Doskonale można również bawić się, kiedy obserwujemy, jak wyglądały stosunki damsko-męskie, gdzie większość społeczeństwa, a w szczególności płci męskiej, najczęściej wprost mówiła o swojej sympatii do danej damy. Niedawno na księgarskie półki trafiła książka Stelli Cameron „Skandal nad Tamizą”, która znana jest również jako „Zapach czekolady”. Widząc zaproszenie do XIX-wiecznej Anglii, z przyjemnością podążyłam tropem młodych dziedziców.

W 1815r. na terytoriach angielskich nieznana osoba porywa bogate panny z dobrych domów, a następnie żąda od ich rodzin okupu, grożąc, że jeśli nie spełnią jego życzenia, reputacja dziewczyn zostanie całkowita zszargana. Familie płacą pieniądze, a następnie, obawiając się skandalu, nie mówiąc o tej sprawie żadnym służbom porządkowym, sprawiając, że porywacz zostaje bezkarny. Lord Dominik Elliot postanawia przeprowadzić własne śledztwo, pragnąc wytropić przestępcę. Udaje mu się dostrzec i zdobyć zaufanie jednej z ofiar, kiedy to jego matka niespodziewania prosi go o wprowadzenie na salony córkę pastora z prowincji. Markiza chce pomóc dziewczynie znaleźć męża, który zapewni jej godziwy byt i pozwoli jej rodzinie uzyskać należyty status. Fleur Toogood, owa dziewczyna, niechętnie wypełnia swój obowiązek, zgadzając się na działania markizy Elliot, mając na uwadze dobro swoich rodziców i sióstr, które po jej ślubie będą miały większe szanse na znalezienie bogatego małżonka. Panna akceptuje zaaranżowanie małżeństwa, lecz stawia jeden warunek – wyjdzie za mąż tylko wtedy, kiedy szczerze kogoś pokocha. Dominik niechętnie podejmuje się zadania opieki nad Fleur, żałując, że czas jaki miał zamiar przeznaczyć na śledztwo w sprawie porywcza, zostanie poświęcony dziecku wielebnego. Lord spodziewa się zobaczyć nierozgarniętą i nieatrakcyjną dziewczynę, dlatego też jego zdziwienie jest przeogromne, gdy przed nim staje piękna i inteligentna panna, wiedząca, czego chce. Dominik, ukrywając swoje zaciekawienie Fleur, udaje surowego i aroganckiego opiekuna, tak naprawdę pragnąc zbliżyć się do panny Toogood. Kiedy porywacz na swoim celu stawia właśnie Fleur – Dominik jest gotów zrobić wszystko, by ocalić ją przed cierpieniem.

Stella Cameron niemal od pierwszych stron lektury wprowadza nas do kryminalnego świata angielskiego miasta, pozwalając, abyśmy razem z Dominikiem, będącym pod przebraniem zakonnika, próbowali rozwiązać zagadkę nagłych porwań i powrotów panien z dobrych domów. Nagle przybycie Fleur Toogood, niepozornej córki pastora, sprawia, że śledztwo zostaje odłożone na dalszy plan, a młody lord postanawia należycie wypełnić swoje zadanie, szukając odpowiedzialnego i posiadającego odpowiedni majątek męża dla pięknej i skromnej dziewczyny. Z uśmiechem na ustach czytelnik może śledzić działania tych dwojga, którzy pragną od życia jedynie szczęścia, jak i też sprawiedliwości. Cicha Fleur okazuje się być rządną przygód pannicą, która również pragnie dowiedzieć się, kto stoi na czele tajemniczemu skandalowi, jaki ukrywają wszystkie zamożne rodziny. Wspólne obserwowania działań przestępcy, jak i też kłótnie i troska o własne bezpieczeństwo, powoli przeradzają się w zagadkową grę, powodującą, że w pewnym momencie serce szalonej niewiasty i ambitnego lorda zaczynają być w tym samym rytmie…

Autorka „Skandalu nad Tamizą” posiada lekki i przyjemny styl, powodujący, że książkę czyta się bardzo szybko i przede wszystkim – z zaciekawieniem. Stella Cameron stworzyła intrygującą fabułę i doskonale oddała klimat XIX-wiecznej Anglii, sprawiając, że losy Fleur i Dominika na tle działań nieobliczalnego porywacza, nazywającym siebie Jedwabistym Kotem, powodują na twarzy odbiorców zarówno uśmiech, jak i też grymas zaskoczenia czy zainteresowania. W powieści praktycznie nie ma ani jednego momentu, kiedy czytelnikowi zaczyna doskwierać nuda, bowiem cały czas bohaterowie starają się iść do przodu, nie potrafiąc stać tylko i wyłącznie w jednym miejscu. Dialogi zawarte w tejże lekturze wywołują pozytywne wrażenie i pozwalają nam inaczej spojrzeć na tok rozumowania lub sytuacje, jakie dotknęły młodych arystokratów. Również opisy należą do wyjątkowych, ponieważ pani Cameron bardzo dobrze ukazała uczucia zarówno Dominika, jak i też Fleur, pokazując, że pod maską obojętności często kryje się szaleńcza natura i pragnienie miłości. Strach Fleur przed małżeństwem i szukaniem odpowiedzialnego mężczyzny często widoczne są na kartach „Skandalu nad Tamizą”, dzięki czemu łatwo można zrozumieć lęki tejże panny, która oprócz pełnienia roli pani domu, pragnęła zaznać też miłości i młodzieńczego szaleństwa. Obserwujemy powolną przemianę lorda Dominika, który z zaintrygowanego sprawą Jedwabistego Kota mężczyzny, przemienia się w dziedzica, nie mającego pojęcia, jak powinien pokierować swoją egzystencją. Spotkanie tych dwojga spowodowało lawinę zdarzeń, jak i też pozwoliło na rozwiązanie kilku spraw. Wspaniale poprowadzony w lekturze wątek kryminalny i zagadka, która pobudza odbiorców, należą do atutów tej powieści, która nie jest jedynie zwykłym romansem historycznym.

Czytając „Skandal nad Tamizą” bawiłam się bardzo dobrze. Stella Cameron stworzyła ciekawą powieść, w której nie brakuje dobrego humoru, jak i też kryminalnej intrygi. Miłośnicy romansów historycznych z wątkiem kryminalnym i wspaniale wykreowanymi bohaterami niewątpliwie docenią tę lekturę.

Bardzo lubię romanse historyczne, głównie dlatego, że oprócz typowej powieści o wielkiej i najczęściej – skomplikowanej miłości, otrzymuję również nutkę informacji o obyczajach i ideologiach żyjących kilka wieków wstecz bohaterów. Oprócz tego autorzy pozwalają nam razem z postaciami przeżywać ich rozterki i wahania, ale też i próbować rozwiązać kryminalną zagadkę bądź...