Jedno przypadkowe spotkanie na zajęciach wystarczyło, by w głowach Olivii, Bree, Kitty i Margot zrodził się genialny pomysł – NIE WKURZAJ SIĘ. NWS to tajna organizacja, która powstała, by dać nauczkę wszystkim oprawcom z prywatnej szkoły w … . Nauczyciel czy uczeń – nie ważne. NWS tworzy szczegółowo dopracowany plan, mający na celu zemstę na wszystkich, którzy na to zasługują. Sytuacja zaczyna się komplikować, gdy uczennice obierają za cel nowego chłopaka – Ronny’ego -, a dzień później zostaje on odnaleziony martwy w swoim domu. Wszyscy oskarżają NWS, zaś dziewczyny pragną zrobić co w ich mocy, by odnaleźć prawdziwego mordercę. Sprawy nie ułatwia jednak fakt, że pomiędzy całkowicie odmiennymi i nie mającymi nic wspólnego nastolatkami powstaje coraz większy wyłom, zaś one same zaczynają się zastanawiać, czy mogą ufać samym sobie. Miłośnicy Pretty Little Lairs już powinni zacierać ręce. Pierwszy tom serii Nie wkurzaj się to połączenie ciekawie skonstruowanej fabuły z niebanalnymi postaciami. Akcja ze strony na stronę rozkręca się. Napięcie rośnie. Początkowy spokój szybko zostaje zastąpiony przez niepewność. Zagadka morderstwa, będąca głównym wątkiem, została niezwykle zręcznie skonstruowana. Autorka stopniuje napięcie, co jakiś czas przedstawiając czytelnikom nowe fakty zarówno o sprawie zabójstwa, jak i głównych bohaterkach. Czytelnik zaś zostaje wciągnięty w wir intryg i niedopowiedzeń, z którego wyplątać się nie jest w stanie do samego końca. Bohaterki zostały wykreowane niezwykle realistycznie. Są postaciami charyzmatycznymi, jednocześnie nie przerysowanymi. Odwet przedstawia cztery dziewczyny, które w przeszłości zostały bardzo skrzywdzone. Przez to pomiędzy Bree, Olivią, Kitty i Margot tworzy się pewnego rodzaju więź, pomagająca nastolatkom pogodzić się z demonami przeszłości, a także pozwalająca na niesienie pomocy wszystkim skrzywdzonym nastolatkom z ich szkoły. Jednocześnie Gretchen McNeil nie kreuje pomiędzy dziewczynami sztucznej przyjaźni. Każda z nastolatek jest inna; obraca się w innym towarzystwie, ma inne podejście do otaczających ją spraw. Nieśmiała Margot, przebojowa Olivia, odważna Bree czy przywódcza Kitty – każda posiada inne cechy, które nie pozwalają jej na przyjaźń z resztą i jednocześnie sprawiają, że Nie wkurzaj się ma ogromną siłę. Warto jednak zwrócić uwagę, że wraz z biegiem fabuły zmienia się także podejście niektórych bohaterek do konkretnych kwestii. McNeil nie zaszufladkowała żadnej z postaci; nie nadała im etykietek, co jest jednym z kolejnych plusów Odwetu. Czytelnik, tak jak to ma miejsce w rzeczywistym świecie, nie zawsze jest w stanie przewidzieć ruchy członkiń stowarzyszenia. Są one zagadką, która strona po stronie staje się jeszcze bardziej skomplikowana, a co za tym idzie – przyciąga mocniej. Po prostu, pierwszy tom serii Nie wkurzaj się przedstawia genialnie wykreowane główne bohaterki, które swoją wyjątkowość zawdzięczają realizmowi, z jakim zostały przedstawione. Warto jednak zauważyć, że Odwet to nie tylko dobrze nakreślone postaci, ale także ciekawie skonstruowana fabuła. Wątek kryminalny zasiewa w czytelniku ziarno zainteresowania, bowiem pojawia się w nim wiele elementów, które można interpretować na różne sposoby. Nie bez znaczenia jest także to, że same główne bohaterki skrywają przed sobą sekrety, wprowadzające jeszcze większy zamęt do fabuły. Na próżno szukać w powieści banałów i schematów. Odwet to nietypowy thriller dla młodzieży, który intryguje, wciąga i nie daje o sobie zapomnieć przez długi czas. Myślę, że w przypadku Odwetu podstawowym pytaniem jest to, do kogo skierowana jest ta książka. Wszystkie pozory wskazują na to, że to typowa młodzieżówka – o młodzieży dla młodzieży. Przyglądając się jednak niezwykle intrygującej, nieco mrocznej i szczegółowo skonstruowanej fabule, a także ciekawie i dobrze nakreślonym bohaterkom, można śmiało stwierdzić, że pierwszy tom serii Nie wkurzaj się to powieść, która ma potencjał. Ktoś, kto lubi książki niebanalne, ale nie przepada za młodzieżówkami, mimo wszystko powinien dwa razy zastanowić się zanim odmówi lektury tej powieści. Mi za to pozostało tylko czekać na Zemstę i mieć nadzieję, że okaże się jeszcze lepsza od, i tak już niesamowitego, Odwetu.