Z fotografią mam już do czynienia ładnych parę lat (także zawodowo), ale do tej pory do wszystkiego dochodziłem intuicyjnie, lub metodą prób i błędów. W końcu postanowiłem jednak sprawdzić co inni (bardziej utalentowani i utytułowani) mają do powiedzenia. Zacząłem od B. Petersona i bardzo się z tego cieszę, ponieważ autor podchodzi do fotografii bez napuszenia, bez rozbuchanego ego, nie traktując jej snobistycznie (wielu fotografów, których w swoim życiu spotkałem niestety te cechy przejawia).

Peterson pokazuje na przykładzie swoich zdjęć, że fotografowanie to i owszem zajęcie wymagające kreatywności, cierpliwości i pewnej samodyscypliny, ale również łatwe, w zasadzie proste i bardzo, ale to bardzo przyjemne, gdy już się nam udaje.

Każde jego zdjęcie zawarte w książce jest przyjemniej krótko, ale rzeczowo opisane. Nie tylko zdradza jaką dobrał przysłonę, jaki czas, jaką ogniskową, ale też dlaczego tak zrobił i w jaki sposób doszedł do końcowego efektu. Pewnie dałoby się o wielu sprawach napisać więcej, bardziej wyczerpująco. Tylko po co? Peterson daje podstawowe rady i zachęca do próbowania i eksperymentowania samemu. Nie przynudzając, nie nużąc, nie zasypując zbędnymi faktami, żeby tylko pokazać jaki to z niego guru fotografii.

Z fotografią mam już do czynienia ładnych parę lat (także zawodowo), ale do tej pory do wszystkiego dochodziłem intuicyjnie, lub metodą prób i błędów. W końcu postanowiłem jednak sprawdzić co inni (bardziej utalentowani i utytułowani) mają do powiedzenia. Zacząłem od B. Petersona i bardzo się z tego cieszę, ponieważ autor podchodzi do fotografii bez napuszenia, bez...