Mam trochę ambiwalentne odczucia. Autorka już na początku zaznacza, że chciała opisać swoją osobistą drogę od początku aż do 'finału' - operacji przeszczepu twarzy, nie wszystko jednak przypadło mi do gustu.
Spodobały mi się akapity o procedurach akceptacji projektu, wpływie potencjalnych przeszczepów na psychologię pacjentów oraz o tworzeniu próbnych 'chimer' pomocnych przy oszukaniu systemu immunologicznego. Mimo wszystko o samej transplantacji było zaskakująco mało [czuję pewien niedosyt]. Autorka sporo czasu poświęciła na opis swojej sytuacji i etapów rozwoju naukowego, czasami odbiegając w pewne dygresje – niektóre z tych fragmentów nie były dla mnie specjalnie interesujące.
Mimo tego nadal jest to ciekawy tytuł – pokazujący, ile pracy stoi za dosyć głośną operacją.

Mam trochę ambiwalentne odczucia. Autorka już na początku zaznacza, że chciała opisać swoją osobistą drogę od początku aż do 'finału' - operacji przeszczepu twarzy, nie wszystko jednak przypadło mi do gustu.
Spodobały mi się akapity o procedurach akceptacji projektu, wpływie potencjalnych przeszczepów na psychologię pacjentów oraz o tworzeniu próbnych 'chimer' pomocnych...

Nie do końca tej treści spodziewałem się po tej książce. Jako że miała spełniać w założeniu dwie funkcje: autobiograficzną, i informującą potencjalnych kandydatów do przeszczepu o aspektach operacji.
Część autobiograficzna, pisana ręką naukowca-chirurga-laboranta-praktyka zawiera kilka informacji o dzieciństwie i Poznańskiej młodości Marii, napisane telegraficznym konkretem tak bardzo, że jako czytelnik nie widzę sensu umieszczania tych danych tutaj.
Czego jeszcze brakuje tej książce: zwykle pozycje popularno-naukowe zawierają bardziej wnikliwe opisy, kilka danych liczbowych. Tu tego nie ma. Niestety najbardziej interesujące fragmenty pojawiają się od połowy połowy książki: krótki opis działania układu immunologicznego, dość ciekawy opis zmagania się autorki z pracą doktorską (dla kogoś kto nie wie jak ta droga wygląda) aż w końcu opis problemów etycznych i psychologicznych przed którymi stanął zespół i pacjenci.
Warto mmieć w biblioteczce dla upamiętnienia wydarzenia, a także jako (bardzo) ogólny zarys i drogowskaz w poszukiwaniu szerszych informacji nt temat.

Nie do końca tej treści spodziewałem się po tej książce. Jako że miała spełniać w założeniu dwie funkcje: autobiograficzną, i informującą potencjalnych kandydatów do przeszczepu o aspektach operacji.
Część autobiograficzna, pisana ręką naukowca-chirurga-laboranta-praktyka zawiera kilka informacji o dzieciństwie i Poznańskiej młodości Marii, napisane telegraficznym konkretem...

Bardzo mnie zaciekawiła. Doskonale objaśniony przebieg samego przeszczepu, pomocnicze rysunki. Świetna

Bardzo mnie zaciekawiła. Doskonale objaśniony przebieg samego przeszczepu, pomocnicze rysunki. Świetna

Jak dla mnie wspaniała opowieść o tym co musi przejść każdy student medycyny czy innego kierunku medycznego aby stać się wielkim.

Jak dla mnie wspaniała opowieść o tym co musi przejść każdy student medycyny czy innego kierunku medycznego aby stać się wielkim.

W sumie to spodziewałam się "efektu wow", którego nie było.
Polecam osobom, które interesują się lekko medycyną, ale niekoniecznie dużo o niej wiedzą.
Śmieszyły mnie te zalatujące Ameryką porównania do sosu barbecue i westernów.

W sumie to spodziewałam się "efektu wow", którego nie było.
Polecam osobom, które interesują się lekko medycyną, ale niekoniecznie dużo o niej wiedzą.
Śmieszyły mnie te zalatujące Ameryką porównania do sosu barbecue i westernów.

Całkiem przyjemna książka, choć przyznam szczerze, że oczekiwałam więcej emocji, refleksji autorki nt. dużej odpowiedzialności, jaka na nią spadła. Nie mniej merytorycznie książka bardzo dobrze napisana, ciekawe nawiązania do historii medycyny.

Całkiem przyjemna książka, choć przyznam szczerze, że oczekiwałam więcej emocji, refleksji autorki nt. dużej odpowiedzialności, jaka na nią spadła. Nie mniej merytorycznie książka bardzo dobrze napisana, ciekawe nawiązania do historii medycyny.