Męcząca książka o niczym. Męcząca, bo autor sili się na przesadnie długie i złożone zdania, a mógłby opowiedzieć tę historię znacznie prościej i ciekawiej.

Treść nie broni się wcale, bo to chaotyczny zbiór różnych wydarzeń, z których praktycznie nic nie wynika.

Interesujące były jedynie pojedyncze przemyślenia głównego bohatera, choć koniec końców i tak żadne nie zostało ze mną na dłużej.

Męcząca książka o niczym. Męcząca, bo autor sili się na przesadnie długie i złożone zdania, a mógłby opowiedzieć tę historię znacznie prościej i ciekawiej.

Treść nie broni się wcale, bo to chaotyczny zbiór różnych wydarzeń, z których praktycznie nic nie wynika.

Interesujące były jedynie pojedyncze przemyślenia głównego bohatera, choć koniec końców i tak żadne nie zostało...

No niestety mimo mej wielkiej miłości do Chabona ta jego wczesna powieść nie jest udana. Męki twórcze pisarza, rozterki, skomplikowane relacje z kobietami, znietrzezwianie się, wykłady nagrody akademickiego środowiska pisarskiego - tak jakby autor uczył się pisać na przykładzie swojego życia, nie potrafiąc jeszcze stworzyć krwistych bohaterów, dążących do celu i porządnej fabuły

No niestety mimo mej wielkiej miłości do Chabona ta jego wczesna powieść nie jest udana. Męki twórcze pisarza, rozterki, skomplikowane relacje z kobietami, znietrzezwianie się, wykłady nagrody akademickiego środowiska pisarskiego - tak jakby autor uczył się pisać na przykładzie swojego życia, nie potrafiąc jeszcze stworzyć krwistych bohaterów, dążących do celu i porządnej...

Wszystkie złe decyzje życiowe i przyzwyczajenia Grady'ego Trippa dopadają go i osiągają kulminacyjny punkt podczas weekendu Turnieju Słowa. Chabon w swój mistrzowski sposób zagęszcza akcję do ekstremalnego poziomu w tej opowieści o szalonym świecie szalonych pisarzy i niedojrzałych akademików. Przepełnioną czarnym humorem powieść czyta się z zapartym tchem, co chwila napotykając absurdalne ale też inteligentne zwroty akcji. To także opowieść o twórcach i artystach, oraz o trudnych relacjach które wiążą się z tą profesją.

Wszystkie złe decyzje życiowe i przyzwyczajenia Grady'ego Trippa dopadają go i osiągają kulminacyjny punkt podczas weekendu Turnieju Słowa. Chabon w swój mistrzowski sposób zagęszcza akcję do ekstremalnego poziomu w tej opowieści o szalonym świecie szalonych pisarzy i niedojrzałych akademików. Przepełnioną czarnym humorem powieść czyta się z zapartym tchem, co chwila...

Powieść znakomita. Styl intelectual noir z przymrużeniem oka idzie w parze z prostym, acz błyskotliwym językiem nie do skopiowana. Czuję pełną satysfakcję z lektury.

Powieść znakomita. Styl intelectual noir z przymrużeniem oka idzie w parze z prostym, acz błyskotliwym językiem nie do skopiowana. Czuję pełną satysfakcję z lektury.

Możecie mi wierzyć, koledzy/koleżanki, kiedy Wam powiem, że ja się poczułem, jakbym tam znowu był w tej Pensylwanii mokrej, chłodnej, z nieustannym błotem pośniegowym. Ach, Pittsburgh nocą! Sam Chabon nawet nie próbuje tu niczego ubarwiać, ale pozwala na to swoim bohaterom, którzy robią to na sposób komiczny (wąż boa w ogrodzie) albo melancholijnie smutny (żakiet Marylin Monroe w pancernej szafie). Autor nie będzie też nam wciskał, że Pittsburgh to jakaś super metropolia, że się w tym mieście zakochamy, że każdy pisarz znajdzie tam dla siebie inspirację.

Ano tak, główny bohater, czyli Grady Tripp i jego kryzys twórczo-personalny. Facet o licznych problemach, fenomenalnie poprowadzony, idealnie wręcz wkomponowany w pokrzywioną przygodę jednego weekendu, której dotyczy ta książka. Podobnie zresztą jak pozostali bohaterowie, których ilość jest dobrze zbalansowana (nikogo tam nie brakuje, nie jest też za ciasno),a wszyscy razem tworzą zgraną grupę o różnym stopniu życiowego kalectwa i ja ich naprawdę bardzo bardzo polubiłem.

Polubiłem też styl, w jakim napisana została ta książka. Dialogi są po prostu znakomite. Komentarze wewnętrzne bohatera są natomiast trafne i stonowane tak, aby nie przekraczać literackiej granicy między prostym intelektualizmem a quasi filozoficzną bufonadą, dzięki czemu poczucie humoru jest tutaj wyjątkowo udane. Poza tym książka jest bardzo równa, trzymająca ten sam nastrój od pierwszej do ostatniej strony, co dla niektórych jednak może okazać się trochę monotonne.

Ogólnie rzecz biorąc śmiało dałbym tej powieści dyszkę, ale sporym rozczarowaniem okazało się dla mnie dość nijakie zakończenie. Mam wrażenie, że Chabon się z nim spieszył, żeby mieć już temat z głowy i brakuje tam jakiegoś błysku, może znaku zapytania, o który cała historia aż się prosi.

Możecie mi wierzyć, koledzy/koleżanki, kiedy Wam powiem, że ja się poczułem, jakbym tam znowu był w tej Pensylwanii mokrej, chłodnej, z nieustannym błotem pośniegowym. Ach, Pittsburgh nocą! Sam Chabon nawet nie próbuje tu niczego ubarwiać, ale pozwala na to swoim bohaterom, którzy robią to na sposób komiczny (wąż boa w ogrodzie) albo melancholijnie smutny (żakiet Marylin...

Nie czytałam polskiego tłumaczenia, mam oryginał. Książka znakomita oprócz jednego rozdziału (o amerykańskich Żydach),który jest tak nudny, że aż ciężko przez to przejść. Ale później wszystko wraca do normy, więc można się trochę pomęczyć. Poza tym ten rozdział zupełnie nic nie wnosi do fabuły. Można go śmiało przeskoczyć ;)

Nie czytałam polskiego tłumaczenia, mam oryginał. Książka znakomita oprócz jednego rozdziału (o amerykańskich Żydach),który jest tak nudny, że aż ciężko przez to przejść. Ale później wszystko wraca do normy, więc można się trochę pomęczyć. Poza tym ten rozdział zupełnie nic nie wnosi do fabuły. Można go śmiało przeskoczyć ;)

"Cudowni chłopcy" to u Chabona: Grady Tripp, który miał zadatki na literackiego geniusza, ale nim nie został; Terry Crabtree- jego wydawca i James Leer - student Grady'ego na kursie kreatywnego pisania.

Akcja rozgrywa się w czasie jednego weekendu i choć trzy dni to niewiele, dzieje się sporo. Część wydarzeń dotyczy prywatnego życia Grady'ego, pozostałe jego literackiej i uniwersyteckiej kariery. Od Trippa odchodzi żona, dowiaduje się, że kochanka jest w ciąży, a na doroczny Turniej Słowa przyjeżdża jego wydawca, by przejrzeć powieść, którą Grady pisze od lat i nie może jej skończyć. Ta seria kataklizmów to dopiero początek. Chabon bawi się świetnie pakując swojego bohatera w kolejne kłopoty żonglując wydarzeniami na granicy farsy. A jednak wszystko jest prawdopodobne i wiarygodne, bo absurdalne wydarzenia są konsekwencją szczeniackiego postępowania bohatera. Chabon serwuje mu więc przyspieszony kurs dojrzewania, wyjątkowo trudny dla pięćdziesięciolatka.
[...]
Sprawność pisarska Chabona jest niezwykła. Pisarz panuje nad całym tym chaosem z zaskakującą precyzją, równocześnie bawiąc się kosztem czytelnika, bowiem świetna powieść Chabona udaje, że jest powieścią nieudaną, że dojrzewanie Trippa jest jego upadkiem, a kolejna jego powieść, po niedokończonych i utraconych "Cudownych chłopcach" nie dorównuje tej poprzedniej, choć dopiero teraz Grady jest Pisarzem.
Cudownie niejednoznaczna książka Chabona nie pozwala na jakikolwiek morał. Jedyny wniosek jaki z niej płynie to ten, że życie to nieustanna zmiana i wieczna niepewność, a jedyną bronią jest kpina.

Cała opinia tu: https://annadlugosz.blogspot.com/2018/10/cudowni-chopcy-michael-chabon.html

"Cudowni chłopcy" to u Chabona: Grady Tripp, który miał zadatki na literackiego geniusza, ale nim nie został; Terry Crabtree- jego wydawca i James Leer - student Grady'ego na kursie kreatywnego pisania.

Akcja rozgrywa się w czasie jednego weekendu i choć trzy dni to niewiele, dzieje się sporo. Część wydarzeń dotyczy prywatnego życia Grady'ego, pozostałe jego literackiej i...

Tak na prawdę to NIE PRZECZYTAŁAM TEJ książki!!
Zachęcona opiniami na Lubimyczytać.pl obejrzałam film. Jego początek jest żywym odzwierciedleniem pierwszych 50 stron, przez które przebrnęłam, więc jeżeli dalej idzie tak samo dobrze, to pomysł na książkę bardzo przypadł mi do gustu!

Tak na prawdę to NIE PRZECZYTAŁAM TEJ książki!!
Zachęcona opiniami na Lubimyczytać.pl obejrzałam film. Jego początek jest żywym odzwierciedleniem pierwszych 50 stron, przez które przebrnęłam, więc jeżeli dalej idzie tak samo dobrze, to pomysł na książkę bardzo przypadł mi do gustu!

Cudowna:)

Cudowna:)

Powieść napisana z przymrużeniem oka, stąd dużo w niej nieudaczników i zwariowanych wydarzeń. Fabuła osadzona jest w świecie akademików i literatów, mamy kilka powieści w powieści głównej, więc jest ciekawie. Styl Chabona jest jak dla mnie zbyt kwiecisty i przez to rozwlekły, może dlatego po ok. 240 stronach przygody Grady’ego zaczęły mnie już nużyć. Rzadko się to zdarza, ale ekranizacja bardziej mi się podobała od pierwowzoru lit.

Powieść napisana z przymrużeniem oka, stąd dużo w niej nieudaczników i zwariowanych wydarzeń. Fabuła osadzona jest w świecie akademików i literatów, mamy kilka powieści w powieści głównej, więc jest ciekawie. Styl Chabona jest jak dla mnie zbyt kwiecisty i przez to rozwlekły, może dlatego po ok. 240 stronach przygody Grady’ego zaczęły mnie już nużyć. Rzadko się to zdarza,...