Diagnoza choroby nowotworowej u dziecka powoduje wiele zmian w życiu małego pacjenta i jego rodziców, rodzeństwa, a nawet dalszych członków rodziny. To, jak radzą sobie rodzice w obliczu trudnej sytuacji, jest niezmiernie ważne, ponieważ decyduje o radzeniu sobie ich chorego dziecka.

Negatywne emocje rodziców: lęk, smutek, niepokój – wywołują podobne odczucia u dziecka. Z kolei pozytywne nastawienie do leczenia, nadzieja na wyzdrowienie, wzajemne wsparcie w rodzinie i towarzyszenie dziecku w trudnych chwilach są niezbędne dla jego lepszego samopoczucia w czasie długotrwałej hospitalizacji i uciążliwych zabiegów.

Mimo że psychologia systemów rodzinnych wnikliwie odnosi się do wzajemnych zależności i wpływów wszystkich członków rodziny, to jednak badania dotyczące rodziców zmagających się z chorobą nowotworową dziecka i znaczenie jakości ich relacji dla radzenia sobie z trudami leczenia małego pacjenta są słabo eksplorowane na gruncie polskim.

Głównym celem monografii była ocena jakości relacji rodziców w procesie zmagania się z chorobą nowotworową dziecka. Izabela Socha i Iwona Janicka w przeprowadzonych badaniach uwzględniły również czynniki, które mogą w sposób pozytywny bądź negatywny wpływać na relację między rodzicami.

Mamy nadzieję, że rezultaty uzyskane z badań, zasygnalizowane implikacje związane z ich wykorzystaniem, a także opisane w monografii narzędzia do diagnozowania opiekunów osób chorych i planowania oddziaływań terapeutycznych mogą być pomocne dla psychologów, psychoterapeutów, lekarzy, pielęgniarek i innych specjalistów, którzy opiekują się małym pacjentem i jego rodzicami.

Z tekstu

Monografia ta jest niezmiernie cennym wkładem do wiedzy odnoszącej się? do psychoonkologii, klinicznej, zdrowia jak i psychologii rodziny. Niewątpliwie praca ta jest pożądana i będzie wartościową pozycją dla specjalistów różnych dziedzin: m.in. psychologów, socjologów, lekarzy, pracowników socjalnych, terapeutów.

Z recenzji prof. dr hab. Marioli Bidzan