Trzeci (i ostatni) tom "Filarów Ziemi" zamyka wszystkie wątki z poprzednich dwóch części, ale pojawia się też wiele nowych, niezwykle dramatycznych wydarzeń, zarówno w życiu bohaterów jak i całego kraju. Ten tom również napisany z ogromnym rozmachem, dużą dawką skrajnych emocji. Sporo zwrotów akcji typu: dzisiaj jesteś bogaczem, a jutro możesz być żebrakiem i w drugą stronę to samo. A wszystko barwne, plastyczne, filmowe i monumentalne, a szczególnie sceny walk i bitew.

Poprzedni tom zakończył się w okropny sposób. Podczas napadu zbrojnego na Kilgsbridge pod wodzą Williama Hamleigha, życie straciło wielu mieszkańców miasteczka, w tym ku mojej rozpaczy również Tom Budowniczy. I w tym momencie dla mnie w jakiś sposób ta powieść się skończyła, bo to przecież główny bohater, a tymczasem autor tak szybko go uśmiercił. Na pewno jesteście ciekawi jak w związku z tym potoczyły się dalsze losy katedry i kto został nowym mistrzem budowlanym. No i w tej kwestii sporo się działo, można powiedzieć, że ogólnie losy tego obiektu sakralnego to ogromna sinusoida. Raz wszystko idzie pomyślnie, zaś innym razem wszystko zdaje się chylić ku upadkowi. Za jakiś czas William wraz z grupą zbrojnych ponownie uderzy na tę miejscowość, jednak tym razem mieszkańcy wcześniej zostaną ostrzeżeni o tym ataku i zbudują wokół miasta mur obronny i wał ziemny i będą dzielnie odpierać ataki najeźdźców. A jakby tego było mało, to podczas ceremonii otwarcia kościoła dojdzie do kolejnej tragedii, wobec czego przeor Philip straci serce i zapał do wszystkiego, co do tej pory robił w kwestii budowy katedry. Czy uda mu się podnieść po tych wszystkich ciosach i odzyskać motywację do dalszej walki o budowę świątyni? Tym bardziej, że po tym wydarzeniu w kościele, budowniczowie poodchodzili, targ podupadł a młodzi ludzi poprzenosili się do Shiring.

W życiu prywatnym bohaterów również wiele zawirowań. Syn Elleny - Jack męczy się w klasztorze i nie chce być mnichem, tym bardziej, że kocha niedostępną Alienę. Tymczasem jego przyrodni brat - Alfred ponawia wobec niej propozycję małżeństwa. Życie zarówno Alieny jak i Jacka wywróci się do góry nogami i przejdzie sporo zawirowań. U innych bohaterów też różne wloty i upadki.

Historia posążka płaczącej Madonny (tak naprawdę zabawki) ubawiła mnie do łez. Natomiast zakończenie trzymające w napięciu i słodko - gorzkie, bo zabito w wyjątkowo odrażający sposób niewinną osobę, za to o tej drugiej śmierci można powiedzieć, że w końcu sprawiedliwości stało się zadość.

Cała trylogia porywająca, ciekawa, dramatyczna i niesamowicie emocjonalna. Wszystko napisane z ogromnym rozmachem a talent autora sprawia, że czyta się to wszystko wyśmienicie. Nigdy nie pasjonowałam się powieściami historycznymi z okresu średniowiecza, a tymczasem utonęłam w morzu wydarzeń by wypłynąć na powierzchnię tylko po to aby czytać kontynuację tej serii w kolejnych powieściach, które ukazały się na rynku czytelniczym. Są tu wojny, bitwy, walka o władzę nie tylko monarchów, ale również kleru, który chce się ustawić na jak najlepszej dla siebie pozycji. Jest wielka miłość, ogromne tragedie, dramaty osobiste, śmierć, a wszystko na tle średniowiecznej Anglii, gdzie jednak cała akcja zdaje się być podporządkowana działaniom związanym z budową katedry Kingsbridge. Cudowne!

Trzeci (i ostatni) tom "Filarów Ziemi" zamyka wszystkie wątki z poprzednich dwóch części, ale pojawia się też wiele nowych, niezwykle dramatycznych wydarzeń, zarówno w życiu bohaterów jak i całego kraju. Ten tom również napisany z ogromnym rozmachem, dużą dawką skrajnych emocji. Sporo zwrotów akcji typu: dzisiaj jesteś bogaczem, a jutro możesz być żebrakiem i w drugą stronę...